Tekst źródłowy strony Mercedes-Benz W126

[[Plik:1988 Mercedes S-Class.jpg|250px|thumb|Powiew kanciastej nowoczesności]]
[[Plik:Mercedes-Benz W126, Bangladesh. (39033932864).jpg|thumb|I od razu odmłodzony o 40 lat...]]
'''Mercedes-Benz W126''' (ur. [[1979]], zm. [[1991]]) – jeden z wielu [[Mercedes-Benz|Mercedesów]] tak luksusowych jak willa rosyjskiego oligarchy czy innego [[Don Vasyl|Don Vasyla]], tyle że bardziej elegancki. Samochód zaprojektowany został tak, aby we wszystkich możliwych rankingach zwyciężyć swojego jedynego na rynku europejskim rywala – BMW E32. Dlatego też był minimalnie większy, silniki miały minimalnie większą moc i tak dalej. A, był jeszcze tak samo kanciasty.

== Historia ==
[[Plik:Mercedes W126 1.jpg|250px|thumb|Dobrze, że Mercedes nie wpadł na coś takiego]]
Po wyprodukowaniu przez BMW nowej generacji popularnej u mafiozów serii 7, sprzedaż anachronicznego [[Mercedes-Benz W116|W116]] załamała się. Mercedes potrzebował samochodu odpowiadającego potrzebom lat osiemdziesiątych – większego i kanciastego niczym meblościanka z Ikei. Samochód wyposażono również w największe osiągnięcia tamtych czasów – elektryczne zagłówki, lodówkę i czajnik. Do 1981 roku pozostawały w ofercie coupé w wersji W116, które to wtedy zastąpiono nowszym, oznaczonym symbolem C126. Była to niezwykle urodziwa szafa trzydrzwiowa, składająca się głównie z długiej na dwa i pół metra przedniej maski. Ponadto samochody powstawały, podobnie jak wycofywany model [[Mercedes-Benz W123|W123]] wersję sześciodrzwiową oraz delikatnie wydłużoną (o 14 centymetrów) limuzynę Lang.

Przełomowym w produkcji W126 był rok 1985, gdy przeprowadzono delikatny facelifting, po którym samochód stał się jeszcze bardziej kanciasty oraz otrzymał znane z mniejszych modeli plastikowe ochraniacze na drzwi, dzięki którym bogacz posiadający Merca nie musiał się obawiać, że obije mu je z zemsty biedak w Volkswagenie Garbusie, gdy będzie chciał zrobić zakupy w Biedronce… czekaj, bogacze nie chodzą do biedronek. Nieważne.

Kres produkcji limuzyny nadszedł w 1991, coupé w 1992, a wersja sześciodrzwiowa zakończyła żywot najpóźniej, bo w 1993 roku. Wszystkie z nich zostały zastąpione modelem [[Mercedes-Benz W140|W140]].

== Silniki ==
[[Plik:Artcarfest in San Francisco 1.jpg|250px|thumb|Ani tym bardziej takiego, choć to pewnie mokry sen jakiegoś [[Afganistan|Afgańczyka]]]]
Gama motorów była podobna do tej znanej w W116, tym razem jednak standardem stały się silniki benzynowe z wtryskiem. Okupione to zostało minimalnie większym spalaniem<ref>Skromne 20 zamiast 18 litrów na 100 kilometrów w przypadku wersji 500</ref> i mniejszą mocą. Dla przerażonych kryzysem paliwowych zaś w ofercie pozostał trzylitrowy, pięciocylindrowy turbodiesel, z czasem zastąpiony przez nowocześniejszą sześciocylindrową jednostkę o mocy ''aż'' 150 koni mechanicznych oraz słabszą trzyipółlitrową jednostkę. Nikt do końca ie wie jaki cel przyświecał w tym Mercedesowi, ale modele z dieslem nadal były głównie wysyłane na eksport do [[Stany Zjednoczone Ameryki|Hameryki]].

== W126 współcześnie ==
Dziś W 126 znajduje się na pograniczu. Po jednej stronie mamy biedasamochody do kupienia za jedną średnią krajową, z drugiej często odrestaurowane youngtimery o cenach sięgających niekiedy nawet sześciocyfrowych kwot. Ponadto samochody te są nadal chętnie wykorzystywane w filmach<ref>Ze względu na niską cenę</ref> jako gangsterskie limuzyny z gatunku tych, które przeznaczone są do wysadzenia w powietrze. Także w polskiej kinematografii model ten odgrywa znaczącą rolę – jeździ nim jeden z bohaterów jedynej słusznej a nieśmiertelnej telenoweli [[Klan]].

{{Przypisy}}
{{Motoryzacja}}

[[Kategoria:Samochody]]