Edytujesz „Miejsce Odosobnienia w Berezie Kartuskiej”

[[Plik:Zamknięty sklep paskarza w Warszawie.jpg|thumb|250px|Paskarz pojechał do Berezy, widoczni obok ludzie też by chcieli]]
'''Miejsce Odosobnienia w Berezie Kartuskiej''' – funkcjonujący w latach [[1934]]–[[1939]] prestiżowy kurort o charakterze <del>sanacyjno</del>sanatoryjno-uzdrowiskowym, finansowany przez rząd [[II Rzeczpospolita|II RP]]. Luksusowy kompleks wypoczynkowy ulokowany był na Polesiu, krainie pięknych jezior i lasów. Trafiali doń głównie ludzie mający problem z życiem w politycznym zgiełku, potrzebujący odosobnienia, tacy jak np. [[Ukraina|Ukraińcy]] z OUN, paskujący [[Żydzi]], [[Obóz Narodowo-Radykalny|młodzież z ONR-u]], a nawet [[Polskie Stronnictwo Ludowe|ludowcy]].

Do Berezy Kartuskiej trafić można było jedynie ze względu na decyzję administracyjną. Po stosownej kontrasygnacie [[Felicjan Sławoj Składkowski|Sławoja Sładkowskiego]], do domu szczęśliwca przyjeżdżał oddział [[Policja|policji]], który transportował wybrańca prosto do celu. W kompleksie wypoczynkowym spędzić można było od trzech do sześciu miesięcy, w zależności od uprzejmości władz.

== Życie w Berezie ==
Szczęśliwiec, przekraczając zacne mury kurortu stawał się od razu gościem wymagającym specjalnej uwagi i opieki. O godzinie czwartej lub piątej rano (w zależności od [[Pora roku|pory roku]]) pensjonariusze byli budzeni przez przemiłych funkcjonariuszy [[Policja|Policji Państwowej]], a następnie prowadzeni na zewnątrz. Następnie na świeżym powietrzu rezydenci Berezy zażywali zimnej kąpieli (wprost z wojskowych menażek). Później mieli kilka sekund na załatwienie spraw fizjologicznych. Tak szybki czas toalety porannej dyktowały oczywiście względy zdrowotne. Na śniadanie pensjonariusze otrzymali żur lub czarny [[chleb]], czyli naturalne, dietetyczne i [[Weganizm|wegańskie]] dania. Do wieczora kuracjusze Berezy aktywnie spędzali czas. Przeszkolona kadra prowadząca prowadziła różnorodne ćwiczenia zdrowotne i rozluźniające (np. padnij-powstań, czołganie się po wysypanym [[Cement|cemencie]], kaczy chód przez kilka godzin, równanie terenu, kopanie rowów) z przerwą na obiad. O godzinie dwudziestej pierwszej zaś pensjonariusze układali się do [[Sen|snu]] w naturalnych siennikach korygujących wady postawy, a policjanci opowiadają im bajki na dobranoc.

== Dodatkowe atrakcje ==
Jak na każdy porządny ośrodek wypoczynkowy przystało, również Bereza Kartuska mogła się poszczycić zróżnicowanym programem dodatkowych atrakcji i udogodnień dla swoich gości, wśród których wymienić można między innymi:
* masaże tajskie wykonywane za pomocą [[Pałka|pałki gumowej]];
* ćwiczenia mięśni i muskulatury polegające na przenoszeniu [[Cegła|cegieł]] lub [[Kamień|kamieni]] wielokrotnie w to samo miejsce;
* sesje psychologiczne, podczas których kuracjusze mogli podbudować poczucie własnej wartości (stosowane wobec nich określenia to np. ku{{Cenzura3}}wa, suki{{Cenzura3}}yn);
* spędzenie kilku dni w karcerze w celu jeszcze większego odosobnienia od zgiełku i przesytu wiadomości.

== Zobacz też ==
* [[sanacja]]
* [[Wincenty Witos]]

{{stopka}}
[[Kategoria:Polska międzywojenna]]