Edytujesz „Miejskie Zakłady Autobusowe w Warszawie”

'''Miejskie Zakłady Autobusowe w Warszawie''' – spółka powstała na zgliszczach dawnego MZK, zapamiętała kontynuatorka wszystkich komunistycznych tradycji. Charakteryzuje się niebywałą dbałością o [[autobus]]y, a zarazem o środowisko naturalne. Przykładem takich działań może być na przykład instalacja ekologicznego, działającego na opad naturalny prysznica dla pasażerów w miejscu dziur w przegubie.
[[Plik:Redutowa.JPG|400px|thumb|Mroczne wnętrze jednej z zajezdni]]
== Historia ==
[[Plik:Ikarus 260 1249 zamókł.JPG|thumb|250px|[[Ikarus 260|Autobus]], który naznaczył MZA na długie lata]]
W 1992 roku zdecydowano się podzielić MZK na szereg mniejszych organizmów. Wstępnie wydzielono [[Zarząd Transportu Miejskiego w Warszawie|ZTM]], [[Tramwaje Warszawskie]] i właśnie MZA, które oprócz autobusów dla zmylenia przeciwnika otrzymało także [[Trolejbus|trajtki]] kursujące do 1996 roku do Piaseczna. Ponieważ w kasie miasta były pustki w 1996 zdecydowano się sprzedać część zbędnych zajezdni – do tego czasu było tam więcej powietrza niż autobusów. Do chwili obecnej taki los spotkał zajezdnie: R-8 Pożarowa (w 1996), na miejscu której jest teraz ugór, R-9 Chełmska (w 2006), na miejscu której też jest teraz ugór oraz R-12 Piaseczno (w 2000), na miejscu której nie ma teraz co prawda ugoru, ale jest za to jedyne co się w tym kraju jako tako rozwija czyli kościół.

Mimo takich a nie innych zabiegów, a także grasujących po zajezdniach dywersantów kradnących racje żywnościowe pracowników, zatrudnienie w spółce utrzymuje się na niezmiennym poziomie, choć praca przewozowa stopniowo spada, a przynajmniej tak twierdzą związkowcy. Dane bowiem mówią o wzroście przewozów o 9,4% w stosunku do 1992 roku.

== Zajezdnie ==
[[Plik:Solaris U15(II) 8917.JPG|250px|thumb|Długie, mało zwrotne i z MZA]]
Obecnie MZA posiadają 5 zajezdni mieszczących po 200–350 autobusów oraz Zakład Napraw Taboru mieszczący głównie pijanych mechaników i szalonych [[inżynier]]ów.
=== R-6 Redutowa ===
Obecnie zajezdnia jest w stanie modernizacji do obsługi taboru gazowego<ref>Niektórzy mówią, że to inna nazwa likwidacji</ref>, a autobusy i kierowców przeniesiono do innych zakładów, nie licząc grupki kilkudziesięciu Jelczy, którymi podobna grupa najbardziej zatwardziałych związkowców męczy mieszkańców Woli i Śródmieścia. Modernizacja zajezdni ma się zakończyć w 2015 roku, co ma stać się zwiastunem nastania powszechnej szczęśliwości.

=== R-1 Woronicza ===
Remiza mogąca się pochwalić nienasyconym apetytem na najnowszy [[tabor]] autobusowy oraz najwolniejszą średnią prędkością transportową. Autobusy obsługujące linie np. 709 albo 167 znane są ze średnich prędkości umożliwiających robienie [[zakupy|zakupów]] bez wysiadania z pojazdów, tudzież zbieranie grzybów w okolicznych lasach i parkach.

W roku 1980 (chyba że zegarek się śpieszył) szanowny pan [[Edward Gierek|Edziu]] przechodził nowymi, pachnącymi świeżo wylanym asfaltem, ulicami Warszawy. I wtedy się rozmarzył. Ujrzał w swojej wizji ciągnące się powoli wagony tramwajów. Niestety zapomniał, że nie ułożono tam [[szyny|szyn]], więc niestety musiał zmienić plany. Oczyma duszy zobaczył powoli sunące autobusy. Przesadził jednak ze skalą marzeń – autobusy sunęły trochę za wolno. Ale rozkaz wodza jest rozkazem. Do dziś nie zmieniono tam nic, wraz z taborem.

=== R-3 Ostrochamska ===
Zajezdnia ta ma chyba największy zasięg obsługi – wozy wyjeżdżają na drugi koniec miasta. Niestety, jej pracownicy nie cieszą się zbyt dobrą sławą i nie są lubiani, szczególnie przez kierowców z innych zajezdni. Do niedawna jej pozytywnym wyróżnikiem był stan czystości wozów. Jak zobaczysz autobus jakiejś linii w zupełnie innym rejonie miasta niż właściwa trasa, to na pewno będzie to wyjazd lub zjazd na Ostrochamską.

=== R-11 Kleszczowa ===
[[Plik:Neoplan N4020 6971.JPG|250px|thumb|Złom, który pojawia się w koszmarach mieszkańców okolic Kleszczowej]]
Prawdziwa perełka konstrukcyjna wśród warszawskich remiz. Jej konstrukcja uniemożliwia obsługę techniczną nowoczesnych przegubowych autobusów, dlatego też R-11 może pochwalić się około 40 złomami marki [[Neoplan]]<ref>Liczba zmienia się dynamicznie na skutek kasacji</ref> pozostałe to Solarisy U15 słynne z łatwopalności i nowy nabytek pod postacią pochodzących z [[Turcja|Turcji]] autobusów z [[Niemcy|tureckiej kolonii]] czyli [[Mercede Conecto|Mercedesów Conecto]]. Posiada też Solarisy U12 z 2007 i 2008 roku, przez co jest jedną z nowocześniejszych zajezdni MZA jeśli chodzi o krótkie autobusy. Bardzo szybko pozbyła się słynnych „gniotów” i „lewarów”. Zakład z założenia miał być „wzorcowy”, jednak skończyło się na wzorcowej pracy kierowców przy rozwalaniu najnowszego taboru, radząc sobie z zakorkowanymi ulicami Warszawy. Poniekąd mówi się, że technikę prowadzenia pojazdów wyrobili sobie w czasach gigantycznych utrudnień przy budowie węzłów: Rondo Zesłańców Syberyjskich, rondo Dudajewa i Łopuszańska a także zamkniętego wiaduktu w al. Jerozolimskich i tuneli przy Dźwigowej.

Obiekt chyba nie jest zbyt dobrze chroniony, o czym świadczy wydarzenie bez precedensu w dziejach MZA. Pewnej nocy z dyspozytorni skradziono kilka kotletów mielonych, i to z talerzami, które utrzymywały ciepło.

=== R-13 Stalowa ===
[[Plik:Jelcz M121I 4922 Marki cropp.JPG|250px|thumb|To co prawda nie MAN, ale bardzo się stara]]
Warszawski bastion autobusów marki MAN. Kierowcy z tej zajezdni wyróżniają się rajdowym stylem jazdy oraz wyglądem – tylko tam można ujrzeć wytatuowanego mięśniaka w dresie za kierownicą autobusu. Ze względu na lokalizację, wozy zawracają tuż za bramą po obrzuceniu kamieniami przez nurków z okolicznych kamienic. Dyspozytora tej zajezdni można zaś rozpoznać po poczuciu humoru – wyśle solówkę lub midika na każdą, nawet najbardziej przeładowaną linię.

== Przyszłość ==
Przyszłość MZA nie rysuje się w zbyt różowych barwach. Przewidywany jest dalszy spadek przewozów na rzecz ajentów{{fakt}}. Prawdopodobnie też używanie autobusów gazowych zakończy się fiaskiem, gdy pewnego pięknego dnia [[Władimir Putin|Putin]] przykręci kurek. W obawie przed utratą stołków kierownictwo ma wiele pomysłów<ref>Średnio dwa na tydzień</ref> jak uratować firmę przed upadkiem. Do najważniejszych z nich należą:
* budowa tzw. torów dla autobusów, po których te będą się poruszać w specjalnych prowadnicach<ref>Coś jak tramwaj, tylko bez prądu</ref>;
* Sabotowanie budowy linii metra;
* sabotowanie budowy linii tramwajowych;
* sabotowanie budowy linii trolejbusowych;
* sabotowanie budowy linii kolejowych;
* wymuszenie namalowania buspasów wszędzie, nawet na chodniku pod [[ty|twoją]] klatką schodową;
* zakup [[Chiny|chińskich]] autobusów elektrycznych;
* zakup tzw. metrobusów czyli autobusów o długości 24 m, kosztujących dwa razy więcej niż normalne i zabierających 20 pasażerów więcej;

{{Przypisy}}

<br clear="all" />
{{KMWarszawa}}
{{Komunikacja miejska}}

[[Kategoria:Komunikacja miejska w Warszawie]]
[[Kategoria:Przedsiębiorstwa komunikacyjne]]