Edytujesz „Mojżesz”

[[Plik:Mojżesz z iPadem.jpg|thumb|200px|No pewnie że wyguglał te przykazania, a skąd miał je niby wziąć?]]

{{Cytat|– Proszę księdza, mogę wyjść do toalety?<br />– '''Mojżesz'''|Dowcip sytuacyjny z '''Mojżeszem''' w roli głównej}}

'''Mojżesz''' – [[Biblia|biblijna]] postać, prorok, pisarz, podróżnik, dworzanin i tułacz. Bohater narodowy [[Izrael]]a oraz autor pięcioksięgu Mojżeszowego. Znany jest przede wszystkim ze [[religia|zniewolenia ludzi przez Boga]], za co jest jednak wychwalany przez [[chrześcijaństwo|chrześcijan]] i [[Judaizm|żydów]].

[[Plik:Pedro Américo - Misés e Jocabed - 1884.jpg|thumb|200px|Wyskoczył [[Filip (imię)|Filip]] z konopi, a ty męcz się dziewczyno]]

Dawno, dawno temu, [[Żydzi|Izraelici]] mieszkali na kocią łapę na terenie [[Egipt]]u. Ponieważ Żydzi, jak każdy naród semicki, mieli skłonności do obfitego mnożenia się, ówczesny faraon coraz bardziej niepokoił się o losy swojego królestwa. [[Faraon (osoba)|Faraon]] zabronił Żydkom rodzić Żydków, pozwalając jedynie rodzić Żydki, które nijak nie mogły zagrozić jego państwu<ref>Sądził, że dla Izraelitów liczy się potomstwo po mieczu</ref>.

Nieszczęśliwie dla Mojżesza, przyszło mu się urodzić w czasach ww. ewolucyjnego holocaustu. Szczęśliwie przyszły zbawca narodu żydowskiego nie był sam. W prawdzie Bóg jeszcze nad nim nie czuwał, ale miał [[rodzic]]ów, którzy z miłości postanowili go spławić. Spławiony Mojżesz uderzył o pierś córki faraona<ref>Tak – pierś, bo [[piersi]] jeszcze nie miała</ref>. Uderzona pani malowana oddała dziecko jakiejś Żydówce, która zupełnym przypadkiem okazała się [[matka|matką]] owego dziecka<ref>Pokręcone, co?</ref>. Córuchna faraonowa wzięła pod swój dach Mojżesza, któremu dała to właśnie imię i wbrew zakazowi ojca, wychowała Żydka na przystojnego Żyda.

Ponieważ Mojżesz wychowany został jak na Żyda przystało, nie mógł patrzeć na niesprawiedliwość, jaka spotkała jego naród. Widząc Hebrajczyka eksploatowanego przez jednego z Egipcjan, Mojżesz zabił owego wyzyskiwacza. Niefortunnie szybko rozeszła się miejska legenda o nieustraszonym Mojżeszu walczącym w imię dobra, Boga i Hebrajczyków przeciwko egipskiemu ciemiężcy. Faraon nakazał zabicie nowo wykreowanego bohatera, lecz on wcześniej gdzieś dał drapaka.

Mojżesz przechował się w miejscowości Madianie, gdzie kolejny raz spotkał uciskanych Żydów, a właściwie Żydówki, które przy studni były uciskane przez Egipcjan. W Mojżesza wstąpiły nowe siły, więc uwolnił Żydówki z ucisku, przegnał Egipcjan i zaopatrzył [[kobieta|kobiety]] w wodę, dzięki czemu, ku podejrzeniom ojca, mogły wcześniej wrócić do domu. Podejrzliwy tata wnet wywęszył, że coś jest nie tak. Zapytał kobiety co się stało, a one wyśpiewały mu wszystko jak na spowiedzi<ref>O której nikt jeszcze wówczas nie słyszał!</ref>. Ojciec nakazał sprowadzić owego Mojżesza. Dał mu [[jedzenie|jeść]], a następnie zawarł z nim umowę: w zamian za żonę będzie [[goryl]]em wyłącznie tej rodziny.

[[Plik:Mojses.png|thumb|200px|Dzięki swoim wyczynom Mojżesz często był przedstawiany w malarstwie jako [[Superman]]]]

Przez wiele lat Mojżesz zajmował się pilnowaniem [[zwierzę|zwierząt]] teścia. Pewnego jednak razu zobaczył, że jeden z krzaków płonie i woła go po imieniu. Mojżesz zrozumiał, że oszalał. Ponieważ był już szalony i zdawał sobie z tego sprawę, pomyślał: ''Skoro jestem szalony, to podejdę bliżej i porozmawiam z tym krzakiem, szalonemu przecież to nie zaszkodzi''. Po krótkiej rozmowie, krzak przekonał Mojżesza, że jest jego [[Bóg|Bogiem]]. Bóg, jako istota bardzo zajęta, poprosił Mojżesza o pomoc przy wyprowadzaniu jego ludu<ref>Wybór padł na Mojżesza, ponieważ jako pasterz miał doświadczenie z wyprowadzaniem</ref>. Mojżesz po chwili wahania zgodził się pomóc Jahwemu<ref>Bo tak właśnie przedstawił się Mojżeszowi</ref>, jednak dopiero po tym, jak Bóg ofiarował mu nowy model laski pasterskiej z funkcją [[wąż|węża]].

Mojżesz spotkał się z faraonem. Wcześniej jednak przybył do Egiptu, gdzie spotkał się z bratem Aaronem i garstką Żydów. Mojżesz w imieniu Boga poprosił faraona o zgodę na wyprowadzenie, jednak, z obawy o swoje interesy, faraon nie przystał na prośbę Mojżesza. Następnie faraon wpadł na pomysł, w jaki sposób może [[Wąż kieszeniowy|powiększyć swoje zyski]] – nakazał bardziej uciskać Żydów.

Mojżesz zawołał faraona, by ten wyszedł przed pałac i pokazał mu jak zamienia [[woda|wodę]] z rzeki [[Nil]]u w krew. Faraona jednak nie przekonała ta sztuczka, ponieważ i ta funkcja laski pasterskiej (którą właśnie Mojżesz dokonał przemiany) była znana w stolicy państwa faraonów. Wróżbici<ref>Pełniący funkcję ówczesnego Biura Rozwoju Technologicznego</ref> również udowodnili, że potrafią zamienić wodę w Nilu na krew, a ponieważ była już zamieniona, zamienili każdą inną wodę w państwie w krew<ref>Ku wielkiej uciesze mieszkańców</ref>.

[[Plik:Mojzeszfakt.jpg|thumb|200px|Artykuł z [[Fakt (gazeta)|Faktu]] poświęcony współczesnej działalności Mojżesza.]]

Po siedmiu dniach, kiedy woda zastąpiła krew, Bóg przedstawił Mojżeszowi i Aaronowi kolejną plagę. Tym razem była to plaga [[żaba|żab]], które miały być wszędzie. Mojżesz i Aaron zesłali na Egipt żaby, jednak i to nie wzruszyło lubiących rywalizację [[Jasnowidz|wróżbitów]] – oni również zesłali żaby, jeszcze więcej żab, tak wiele, że cały Egipt topił się w żabach. Obecność żab była nie w smak faraonowi, więc postanowił rozpocząć negocjacje z Mojżeszem. Zgodził się na wyprowadzenie ludu Izraela, jeżeli Mojżesz pozbędzie się żab. Naiwny Mojżesz nie miał jednak pojęcia o interesach i umowach, dlatego z rozczarowaniem zauważył, że po wytępieniu żab, faraon nie spełnił swojej części umowy. Prorok nie mógł ubiegać się o swoje, ponieważ nie spisywał żadnej umowy z faraonem.

Po nieudanej operacji z żabami, Bogu przyszedł do głowy<ref>Do takiej metaforycznej głowy – na niby</ref> kolejny pomysł na plagę. Tym razem miały to być [[komar]]y. Zawsze chętny Mojżesz i tym razem przystał na propozycję Boga. Wziął swoją unowocześnioną laskę pasterską i cisnął nią o ziemię, po czym rozleciała mu się w drobny pył, który przemienił się w komary (ba, miliony komarów!). Okazało się, że wróżbici i czarodzieje egipscy nie wynaleźli jeszcze laski zmieniającej się w komary<ref>Prace nad tą technologią zostały wstrzymane ze względu na zbyt wielką zużywalność lasek niezbędnych do przeprowadzania testów</ref> Faraon jednak nie należał do ludzi ograniczonych horyzontalnie, dlatego nie przestraszył się dotarciem zagranicznej technologii na jego rynek państwowy.

Zarówno Bóg, jak i dwaj prorocy, nie dawali za wygraną. Tym razem wpadli na pomysł, by zesłać na faraona chmarę [[mucha|much]]. Oczywiście, jak zawsze i tym razem Mojżesz przed zesłaniem kary, wyskoczył zza krzaka w najmniej spodziewanym dla faraona momencie, by zapowiedzieć zesłanie plagi. Tak jak Mojżesz obiecał, muchy przyszły i nękały faraona, aż ten zmiękł i kolejny raz wyraził zgodę na wyprowadzenie Hebrajczyków przez Mojżesza, jednak kolejny raz obietnica faraona była bez pokrycia. Czwarta plaga podobnie, jak poprzednie, nie przyniosła efektu.

Bóg postanowił uciec się do bardziej radykalnych środków. Posłał kolejny raz Mojżesza do faraona, by ten zapowiedział mu, że dnia następnego Bóg własną ręką<ref>Mojżesz robił za medium, więc przypuszczalnie chodziło o rękę Mojżesza</ref> wytłucze całe [[krowa|bydło]] Egipcjan. Tak też zrobił. Faraon jednak był wegetarianinem, więc nie przejął się utratą bydła. Zdawał sobie również sprawę z tego, że woły nie są niezbędne w pracach rolnych, gdyż zawsze można do pługa zaprzątać Żydów, których liczba wcale się nie zmniejszyła od czasu ostatniej akcji eksterminacyjnej.

Bóg zorganizował kolejną „niezawodną” akcję, która miała przekonać faraona do zmiany zdania. Tym razem, Mojżesz po wyskoczeniu zza krzaka miał wyrzucić w [[powietrze]] trochę brudu, który miał pobrudzić cały Egipt. Faraona jednak nie wzruszyła taka plaga, ponieważ nie od wtedy wiedziano, że higiena nie jest w [[państwo|państwie]] faraonów sprawą pierwszorzędną. Właściwie żaden z Egipcjan nie zauważył plagi, a gdyby Mojżesz nie wyskoczył zza krzaka drąc się wniebogłosy, pewnie i faraon by nie zauważył.

[[Plik:Martin, John - The Seventh Plague - 1823.jpg|thumb|200px|Nic dziwnego, że się nie przestraszyli, skoro do morza padało]]

Tym razem Mojżesz bezceremonialnie wkroczył do pałacu faraona i wygarnął mu, że kolejną plagą będzie szarańcza, po czym odwrócił się na pięcie i wyszedł. Brudni, posiniaczeni, pokąsani i wygłodniali doradcy zaczęli wówczas błagać faraona, by ten zgodził się w końcu na wyprowadzenie Izraelitów. Faraon zgodził się wznowić negocjacje z Mojżeszem i Aaronem, jednak kiedy dowiedział się, że Mojżesz zamierza wyprowadzić wszystkich Żydów, zmienił zdanie w obawie przez niebezpieczeństwem wywołania korków na [[ulice|ulicach]] i zastoju w gospodarce, która i tak już była w opłakanym stanie. Kiedy nadeszła szarańcza, bliski szaleństwa faraon kolejny raz pokajał się przed Mojżeszem i kolejny raz nie dotrzymał słowa...

Bezpośrednio bo opuszczeniu pałacu, Mojżesz wyciągnął swe wystawnie, tłuste ramiona ku [[słońce|słońcu]] i zgasił je. Faraon oszalał. Wezwał Mojżesza przed swoje oblicze i błagał by ten sobie poszedł. I tym razem jednak nie mogli się porozumieć co do warunków umowy, dlatego zwykle przedsiębiorczy faraon wpadł w furię i wyrzucił Mojżesza z pałacu zabraniając mu kiedykolwiek wracać.

Tym razem Bóg postanowił dopiąć swego. Wysłał Mojżesza do faraona, by powiedzieć mu, że zabije wszystkie pierworodne [[Dziecko|dzieci]]<ref>Dziesiąta plaga jest niejako dowodem historycznym. Mówi nam, że faraon nie miał żadnych dzieci na boku, które byłyby pierworodnymi przed jego synem</ref>. Oczywiście i tym razem Faraon również się nie zgodził, bo był głupi. Aby uatrakcyjnić ostatnią plagę, Bóg polecił swojemu prorokowi stworzyć święto [[pascha|paschy]], które polegało na rodzinnym spożywaniu baranka. Bóg zobowiązał także Żydów poprzez Mojżesza do oznaczenia [[krew|krwią]] domów, by mieć pewność, że się nie pomyli<ref>W końcu tylko [[papież]] jest nieomylny</ref>. Tym razem udało się Mojżeszowi i oszalały faraon zgodził się na wyprowadzenie Izraelitów.

{{Youtube|uilqk1SAAZc|width=300|Rekonstrukcja wydarzeń}}

Uradowani Izraelici z Mojżeszem na czele mogli wreszcie opuścić Egipt. Jahwe postanowił jednak podroczyć się trochę z Żydami, więc objawiając się pod postacią słupa na horyzoncie prowadził ich w stronę [[Morze Czerwone|Morza Czerwonego]]. Żydzi rozbili obóz nad Morzem Czerwonym i idąc za Mojżeszem, radośnie czekali na przybycia faraona, który zmienił zdanie<ref>Współcześni historycy coraz częściej uważają, że był kobietą</ref>. Kiedy faraon był już tuż tuż, Mojżesz wstał wyciągnął rękę ku górze, usłyszał dziwne dźwięki za plecami, obrócił się i spostrzegł, że morze się rozstąpiło. Poddenerwowani niedaleką obecnością Egipcjan Żydzi zaczęli iść ścieżką, która powstała po rozstąpieniu morza. Osiemdziesięcioletni Mojżesz coraz bardziej obawiał się, że nie zdążą, więc rzucił popularne wówczas hasło ''kto ostatni, ten ciota!'', dzięki czemu tłum trochę przyspieszył. Mojżesz dotarł jako ostatni. Podniósł jeszcze raz dłoń ku górze i wody wróciły na dawne miejsce zalewając Egipcjan.

[[Plik:St.Michael - Vierungsfresco 4 Beisitzer.jpg|thumb|200px|Mojżesz na czterdziestodniowej bibie u Boga]]

Po trzech miesiącach tułaczki, Mojżesz wraz z Izraelitami rozbił obóz u podnóży [[Góra Synaj|Góry Synaj]]. Ponieważ był z zamiłowania podróżnikiem, wdrapał się na górę, gdzie niespodziewanie odezwał się do niego Bóg. Bóg powiedział Mojżeszowi, że pragnie mu za zasługi załatwić plecy, by Izraelici słuchali Mojżesza. Dlatego dzień później Bóg bardzo hałasował na Górze Synaj i wszyscy Izraelici uwierzyli, że to Mojżesz jest tym pierwszym pośród Żydów<ref>Oni to jednak tępi są, sporo im to zajęło</ref>. Bóg zaprosił do siebie Mojżesza na dłuższą imprezę, na której obiecał mu [[mem|dać kamienia]]. Impreza się przedłużała, a Żydzi niepokoili się o swojego bożyszcza. Pełni niepokoju o Mojżesza, Żydzi postanowili o nim zapomnieć, by nie musieć się dłużej o niego niepokoić. Tak właśnie zrobili. Kiedy już zapomnieli o Mojżeszu, postanowili ulepić coś, co będzie miało ręce i nogi i poprowadzi ich dalej – ulepili [[Krowa|krowę]]. Mojżesz widząc krowę pogniewał się tak bardzo, że ręce mu opadły. Niestety w rękach trzymał dwie ciężkie, kamienne tablice, które wypuścił przez przypadek i z góry spadły, o ziemię hukły i strasznie się potłukły. Bóg bardzo się zasmucił widząc swoją pomyłkę, jaką popełnił przy wyborze Narodu Wybranego. Postanowił ukarać Żydów, ale szczęśliwie dla nich, przychylił się do prośby Mojżesza o wymierzenie łagodnego wymiaru kary.

[[Plik:Moses041.jpg|thumb|200px|Jaśnieoświecony Mojżesz kamieniem od Boga]]

11. Wykupisz polisę na życie, na wypadek, gdybym Zechciał zabrać cię przedwcześnie z padołu łez, aby twoja rodzina mogła żyć w dostatku, aż do czasu gdy twoja małżonka znajdzie sobie nowego gacha.<ref>W tamtych czasach kobiety się nie liczyły</ref><br />

12. Będziesz pisał tylko na kamiennych tablicach, bowiem pergamin i papier niszczą środowisko.<br />

13. Nie będziesz brał [[narkotyki|narkotyków]], gdyż są one źródłem zniszczenia w ciałach ludzi. [[Marihuana]] JEST narkotykiem.<br />

14. Będziesz spłukiwał za sobą wodę w sedesie, opuszczał klapę i używał odświeżacza Brise Mini Spray, aby innym było przyjemniej wchodzić za tobą do toalety.<br />

15. Będziesz uprawiał [[seks]] tylko jako dorosły i tylko z inną osobą dorosłą odmiennej płci.<br />

11. Ludzie w tamtych czasach byli bardzo biedni. Nie stać by ich było na obowiązkowe ubezpieczanie się. Mojżesz wynegocjował odroczenie ubezpieczeń aż do XVIII wieku nowej ery, na czas rewolucji przemysłowej. Mojżesz przekonał Boga, że ubezpieczenia przydadzą się dopiero wtedy.<br />

12. Mojżesz przekonał Boga, że pisanie na kamiennych tablicach co prawda zapobiegnie wycinaniu drzew, ale w związku z tym drwale stracą pracę. A jeśli korzystano by z kamieni, ciężko by się je archiwizowało, że nie wspomnieć o drukowaniu. Bóg uznał rację Mojżesza i zaplanował, że Chińczycy wynajdą papier, ale póki co ludzie będą mieli karencję na papier i będą musieli używać glinianych tabliczek zamiast kamiennych, a potem ewentualnie papirusu.<br />

13. Bóg stwierdził, że może wykreślić to przykazanie, ale w zamian uzyskał zachowanie przykazania pierwszego, każącego wierzyć tylko w jednego Boga. Mojżesz wymanewrował Boga w negocjacjach i ukradł ten punkt. Mojżesz uważał, iż marihuana NIE JEST narkotykiem, więc to przykazanie mogłoby spowodować problemy natury etycznej. Ostatecznie Bóg i Mojżesz postanowili, że ludzie sami rozwiążą ten dylemat w przyszłości.<br />

14. W tamtych czasach sedesów jeszcze nie było i Mojżesz nie całkiem mógł zrozumieć to przykazanie. Bóg przyznał mu rację i postanowił, że ludzie sami do tego wszystkiego dojdą.<br />

15. Mojżesz, jak wiele osób, miał [[pedofil|swoje dewiacje]]. Nie chciał zakończyć negocjacji bez wykreślenia przykazań ''Nie cudzołóż'' i właśnie piętnastego. Ostatecznie Bóg zaproponował rzut monetą i wykreślono przykazanie piętnaste. ''Nie cudzołóż'' zostało i Mojżesz musiał się z tym pogodzić, ale mógł obejść przepis znajdując sobie po prostu JEDNO dziecko.

Mojżesz, po długich wykładach dotyczących [[Morale|etyki]] żydowskiej, wysłał, za radą Boga, grupę ludzi do Ziemi Obiecanej, nieopodal której obozowali Izraelici. Zwiadowcy oznajmili, że Ziemię Obiecaną znaleźli, ale nie samą, bo zamieszkiwaną przez inny lud, któremu najpewniej już wcześniej ktoś ją obiecał. Izraelici jak jeden mąż przestraszyli się, że ktoś wcześniej może mieszkać tam, gdzie oni mieli mieszkać, a ponieważ byli ludźmi o szczerych sercach, nie chcieli przeszkadzać i postanowili wrócić do [[Egipt|Egiptu]]. Wtedy w Mojżeszu zagotowała się żądza [[krew|krwi]] , która kazała mu walczyć, ale nikt go nie słuchał. [[Bóg]] wyznając zasadę odpowiedzialności zbiorowej, zdrowo się wkurzył, a cały naród wybrany zapowiedział wszystkim (z Mojżeszem włącznie), że nie ujrzą Ziemi Obiecanej. Wtedy Żydzi rozpłakali się i poznali, jak to jest być [[emo]].

== Zobacz też ==

* [[Arka Przymierza]]

* [[Biblia]]

* [[Egipt]]

{{Religie}}

[[Kategoria:Chrześcijaństwo]]