Edytujesz „Nonźródła:Dowcipy o komunie”

Amerykański dziennikarz pyta Polaka:<br />– ''Jakie są układy między Polską a ZSRR?<br />– Bardzo dobre: my im dajemy węgiel, a oni biorą od nas cukier.''

Breżniew na mszy Ojca Świętego dostał opłatek z metalową płytką. I po chwili pyta:<br />– ''Ej, wy co tu rozdajecie?<br />– Ciało Chrystusa.<br />– No to ja trafiłem chyba na paznokieć!''

[[Nikita Chruszczow|Chruszczow]] odwiedza wzorową hodowlę świń. Gazety w całym ZSRR rozpisują się o tym wydarzeniu. Nazajutrz po wizycie, jedna z nich, na pierwszej stronie, zamieściła zdjęcie zatytułowane: „Towarzysz Chruszczow ze świniami (trzeci od lewej).”

– ''Co by było gdyby smok zżarł Breżniewa?<br />– 2 miesiące srałby orderami.''

– ''Co oznacza skrót AIDS po rosyjsku?<br />– Amerykanskij Imperjalisticzeskij Dupnyj Syf''.

– ''Czym się różni PRL od III RP?<br />– W PRL-u rząd był w Londynie, a naród w kraju. W III RP jest na odwrót.''

– ''Dlaczego wszyscy wstają z miejsc, kiedy zaczyna się krzyczeć „Bierut, Bierut”?<br />– Żeby nie siedzieć.''

– ''Gdzie jest największy bar mleczny w PRL?<br />– W KC – same ruskie, śląskie i leniwe.''

Iwan Rabinowicz pracował w wytwórni sprzętów niezbędnych dla małych dzieci i ich rodziców. Jego żona spodziewała się dziecka i Rabinowicz postanowił „zorganizować” wózek dla pociechy. Zaczął wynosić po kolei części z taśmy produkcyjnej, a gdy miał już komplet, zaczął je składać. I tu pojawił się problem: bo jakkolwiek by nie złożył, zawsze mu wychodził [[AK-47|kałasznikow]].

''– Jaki jest jedyny order, którym nie odznaczono by Leonida Breżniewa?<br />– „Matka-Bohaterka (za urodzenie 10 dzieci).”''

– ''Jakiej narodowości był Amor?<br />– Ruskiej. Latał z gołą dupą, do wszystkich strzelał i mówił, że to z miłości.''

Jasio, syn wysokiej rangi sekretarza partyjnego, wybrał się z mamą do ZOO. Chodzą sobie spokojnie, a tu nagle Jasio krzyczy na cały głos:<br />– ''Jezus, Maria, małpy się pierdolą!''<br />Mama przerażona zachowaniem syna, natychmiast prowadzi go do domu i opowiada ojcu o całym zajściu. Na ojca jakby spadł grom, zaczyna strofować syna:<br />– ''Ja jestem tak wysoko w partyjnej hierarchii, a ty krzyczysz przy ludziach „Jezus, Maria”?''

Jest wschód. Pierwszy sekretarz, idąc do pracy, mówi:<br />– ''Cześć, słoneczko!<br />– Cześć!''<br />O 12. pracuje:<br />– ''Cześć, jak leci?<br />– Nieźle.''<br />Po dniu pracy mówi:<br />– ''Dobranoc słoneczko!<br />– Pocałuj mnie w dupę!<br />– Coś się takie niegrzeczne zrobiło?<br />– Bo jestem już na Zachodzie!''

Konkurs na projekt pomnika z okazji 100 lat od śmierci Puszkina. Rozstrzygnięcie:<br />''3. miejsce: Puszkin czyta dzieła Stalina.<br />2. miejsce: Stalin czyta dzieła Puszkina.<br />1. miejsce: Stalin czyta dzieła Stalina.''

Na granicy ZSRR i [[Mongolia|Mongolii]] stoją dwaj strażnicy i obaj myślą jak by tu drugiemu dogryźć. Mongoł wymyślił, więc powiedział:<br />– ''U was cukru nie ma!<br />– A u was rząd do kitu!'' – odgryzł się Rusek.<br />– ''To my wam rząd porwiemy!'' – krzyknął Mongoł.<br />– ''To u was też cukru nie będzie!''

Nauczyciel pyta dzieci w szkole:<br />– ''Za co kochamy ludzi radzieckich?<br />– Bo nas wyzwolili.<br />– A za co nie lubimy Amerykanów?<br />– Bo nas nie wyzwolili.''

– ''Panie majster! Ruskie w kosmos polecieli!<br />– Wszystkie!<br />– Nie, tylko jeden.<br />– To co mnie gówniarzu głowę zawracasz!''

– ''Panie majster! Sowieci wypuścili sputnika!<br />– No to co? Odsiedział swoje, to wypuścili.''

''Po powstaniu listopadowym krzepił serca Mickiewicz.<br />Po powstaniu styczniowym krzepił serca Sienkiewicz.<br />Po powstaniu warszawskim krzepił serca Polmos.''

Podczas jednej z wizyt w Polsce, Breżniew został zaprowadzony przez Gierka do biblioteki. Breżniew chodzi, przegląda książki, nagle w jego ręce dostał się Pan Tadeusz. Breżniew zaczyna czytać:<br />– ''„Litwo, ojczyzno moja...”''<br />Wściekły rzuca książkę i pyta się Gierka:<br />– ''Kto to napisał?!''<br />Gierek wystraszony nie na żarty:<br />– ''Mickiewicz, ale... ale on już nie żyje...''<br />Na to rozpromieniony Breżniew:<br />– ''Wiesz co Edziu, za to cię właśnie lubię!''

Przyjechał Breżniew do Polski w odwiedziny i Gierek oprowadza go po zakładach mięsnych:<br />''– Patrzy Lonia, tu się wkłada świniaka, a tu wychodzi parówka.<br />– Eee tam. A żeby włożyć parówku, a wyszoł świniak?<br />– A... to tylko twoja matka tak potrafi.''

Radziecki posłaniec przyjeżdża na Czukotkę i zaczyna wygłaszać swoje przemówienie o pięknie socjalistycznej Rosji. Na koniec pyta się Czukczów, czy chcą coś dodać. Nagle jeden się zgłasza:<br />– ''Amierikanskij wrednyje gady!<br />– Doskonale, czy coś jeszcze?<br />– Amierikanskij wrednyje gady!<br />– No, ale to już powiedziałeś, powiedz, o co chodzi?''<br />No to czukcz smętnie spuszcza głowę i odpowiada:<br />– ''Amierikankskij wrednyje gady! Alasku kupili, Czukotki nie kupili!''

– ''Tatusiu, co to jest socjalizm?'' – pyta się synek ojca.<br />– ''Widzisz, synku, kiedyś dawno temu żył człowiek, który nazywał się Lenin. Właściwie to on nie nazywał się Lenin tylko Uljanow. I on razem ze Stalinem, który naprawdę nazywał się Dżugaszwili, zrobił Wielką Socjalistyczną Rewolucję Październikową, która właściwie nie była wielka i nie socjalistyczna, lecz komunistyczna i nie w październiku, lecz w listopadzie...<br />– To co mówisz, jest zbyt skomplikowane, nic z tego nie rozumiem.<br />– Widzisz, powoli zaczynasz pojmować, co to jest socjalizm...''

Telewizyjna sonda na ulicach Warszawy.<br />– ''Ile godzin dziennie pan pracuje?<br />– 8 godzin.<br />– Czy odpowiadając na wezwanie partii byłby pan skłonny pracować dłużej?<br />– Dla potrzeb partii, to ja mogę pracować nawet 24 godziny na dobę...<br />– A kim pan jest z zawodu?<br />– Grabarzem''.

Tonącego w Wiśle Jaruzelskiego wyratował piętnastoletni chłopak:<br />– ''Czego chcesz w nagrodę?'' – pyta generał wdzięczny za uratowanie życia. Chłopak drapie się w głowę, w końcu powiada:<br />– ''Katolickiego pogrzebu z orkiestrą, na koszt państwa.<br />– Skąd ci przyszło do głowy takie życzenie?'' – dziwi się Jaruzelski.<br />– ''Bo jak mój ojciec dowie się, kogo uratowałem, to mnie zatłucze.''

W 1968 r., po słynnym wystawieniu „Dziadów”, delegacja polska bawiła w Moskwie. Breżniew zwraca się do Gomułki:<br />''– Podobno u was w teatrze wystawiono antyradziecką sztukę?<br />– No, tak, „Dziady”'' – z pokorą potwierdza Gomułka.<br />– ''I coście zrobili?<br />– Zdjęliśmy sztukę.<br />– Dobrze. A co z reżyserem?<br />– Został zwolniony z pracy.<br />– Dobrze. A autor?<br />– Nie żyje.<br />– A toście chyba przesadzili... ''

W czasie jednej z pierwszych wizyt papieża w Polsce jeden ksiądz pyta drugiego:<br />– ''Skąd to ja księdza znam?<br />– Jak to skąd, przecież pracujemy razem w drugim komisariacie''.

Wpada baca do komitetu PZPR:<br />– ''Zapiszcie mnie panocku do partii!<br />– Dobra, baco, wpiszcie tutaj swoje imię, nazwisko, adres i jeszcze dlaczego chcecie się zapisać.<br />– Jak mnie zapiszecie to powim, nie wcześniej.<br />– No dobra, już was zapisałem baco. Mówcie teraz dlaczego chcieliście do partii.<br />– Idem se wczoraj do chałupy wieczorem z hal, łowieczki zaganiam, wchodzę a tu żona z kochankiem. To golnął ja se kielicha, poszedł do drugiej izby, a tu córka z gachem. To golnął ja se jeszcze jednego kielicha i taj pomyślał: „Ale wam kurwy wstydu narobiem!”''

Zapytano [[Leonid Breżniew|Breżniewa]]:<br />– ''Leonidzie Ilijczu, jakie macie hobby?<br />– Zbieram dowcipy o sobie.<br />– A dużo ich już macie?<br />– O, będzie jakieś dwa i pół łagra.''

[[Kategoria:Serie dowcipów]]