Edytujesz „Nonźródła:Dowcipy o milicjantach”

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.

Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.

Aktualna wersja Twój tekst
Linia 1: Linia 1:
{{Dowcipy}}
{{Dowcipy}}
{{cytat|Siedzi '''milicjant''' i myśli.|Najkrótszy na świecie '''kawał''' o [[milicja|milicjantach]]}}
{{DowcipNPA}}

<poem>
''– Czy oskarżony przyznaje się, że podczas przesłuchiwania poszkodowanego, kopnął go pan w brzuch?
''– Przyznaję się, że go kopnąłem – ale nie chciałem w brzuch! On się po prostu tak szybko odwrócił...''
</poem>
----
----
:Szedł milicjant koło [[Koparka|koparki]] i dał się nabrać.
<poem>
''– Dlaczego milicjanci chodzili w PRL-u trójkami?
''– Jeden umiał czytać, drugi umiał pisać, a trzeci pilnował tych dwóch intelektualistów, żeby przypadkiem nie zrobili kontrrewolucji.''
</poem>
----
----
: Narada operacyjna w wydziale dochodzeniowym. Naczelnik referuje: <br>– ''Włamanie zostało popełnione w nocy z 15 na 16 maja''.<br> Jeden z oficerów przerywa: <br>– ''Przepraszam, nie dosłyszałem. W nocy z 15 na którego?''
<poem>
''– Dlaczego milicjant śpi na brzuchu?
''– Żeby mu nikt pały nie ukradł.''
</poem>
----
----
:– ''Obywatelko! Tędy się nie przechodzi! Na zebry!''<br>– ''Sam se idź na zebry! Ja mam rentę!''
<poem>
Milicja organizuje konkurs, w którym jest do wygrania 2000zł, a wszystko co trzeba zrobić to przejechać pewien kawałek drogi z odpowiednią prędkością. Milicjanci obserwują wszystko z pobocza. Wreszcie jeden samochód właśnie to zrobił. Milicjanci podbiegają i pytają:
''– Gratulacje! Wygrał pan 2000zł! Co pan zamierza zrobić z tą kwotą?
''– Chyba sobie sprawię prawo jazdy.
Nagle odzywa się kobieta obok:
''– Proszę męża nie słuchać! On tak po alkoholu i narkotykach.
Wtem z tylniego siedzenia słychać głos staruszki:
''– Mówiłam, że z kradzionym daleko nie zajedziemy!
Raptem też z tyłu odzywa się staruszek:
''– Mówiłem, żeby chociaż zapiąć pasy!
Znienacka słychać z głos z akcentem dochodzącym z bagażnika:
''– Czy to już Berlin? Niewygodne jest leżenie w dynamicie.
</poem>
----
----
:Milicjant otrzymał [[Telefon|telefonicznie]] rozkaz, po którym zamiótł cały [[komisariat]], rozebrał się do naga, wybiegł z budynku i pobiegł przed siebie. Jak brzmiał rozkaz? ''[[Zamieć]] i [[gołoledź]] na szosie E-4''.
<poem>
Milicjant opowiada koledze:
''– Stary! Złowiłem złotą rybkę! I było tak jak w bajkach, powiedziała, że gdy ją wypuszczę, to spełni moje trzy życzenia!
''– Gadasz? I co się stało?!
''– Najpierw poprosiłem o wielki, wspaniały dom. Stary! Sekundę później stoję przed taaaką chałupą!
''– Łał!
''– Potem poprosiłem o piękny samochód. I człowieku! Fura nie z tej ziemi, maybach przy niej odpada!
''– Jaaa...
''– Na koniec poprosiłem: „Rybko! Spraw, bym już nigdy w życiu nie musiał nic więcej robić!”
''– I co?!
''– No i chwilę później stoję w mundurze z lizakiem na środku skrzyżowania!''
</poem>
----
----
: – ''Starczy tego, obywatelu, idziemy!''<br>– ''No to idźcie!''
<poem>
Milicjant otrzymał telefonicznie rozkaz, po którym zamiótł cały komisariat, rozebrał się do naga, wybiegł z budynku i pobiegł przed siebie. Jak brzmiał rozkaz? ''„Zamieć i gołoledź na szosie E-4.”''
</poem>
----
----
:Milicjant opowiada koledze:<br>– ''Stary! Złowiłem złotą rybkę! I było tak jak w bajkach, powiedziała, że gdy ją wypuszczę, to spełni moje trzy życzenia!''<br>– ''Gadasz? I co się stało?!''<br>– ''Najpierw poprosiłem o wielki, wspaniały dom. Stary! Sekundę później stoję przed taaaką chałupą!''<br>– ''Łał!''<br>– ''Potem poprosiłem o piękny samochód. I człowieku! Fura nie z tej ziemi, [[maybach]] przy niej odpada!''<br>– ''Jaa...''<br>– ''Na koniec poprosiłem – Rybko! Spraw, bym już nigdy w życiu nie musiał nic więcej robić!''<br>– ''I co?!''<br>– ''No i chwilę później stoję w mundurze z lizakiem na środku skrzyżowania!''<br>
<poem>
Milicjant wchodzi do księgarni.
''– Chciałbym kupić jakąś książkę.
''– Pan zapewne chciałby coś z literatury lżejszej'' – doradza ekspedientka.
''– Jest mi wszystko jedno, przyjechałem radiowozem.''
</poem>
----
----
:–''Nie wie pan, że żebranie jest nielegalne? Za to będzie mandacik – 500 złotych!<br>– Panie władzo! I jaka to sprawiedliwość! Ja ledwie 20 złotych wyżebrałem dzisiaj!<br> – A... to my wpadniemy wieczorem – i lepiej byś do tego czasu dożebrał resztę!''
<poem>
Milicjant zdaje maturę z chemii.
''– Proszę wymienić ciało lotne.
''– Ptok.''
Milicjant zdał egzamin i dumny opowiada o nim żonie:
''– Ty idioto, trzeba było odpowiedzieć „ptak”, miałbyś od razu zaliczony egzamin z polskiego.''
</poem>
----
----
:– ''Czy oskarżony przyznaje się, że podczas przesłuchiwania poszkodowanego, kopnął go pan w brzuch? <br>– Przyznaję się, że go kopnąłem - ale nie chciałem w brzuch! On się po prostu tak szybko odwrócił...''
<poem>
Milicjant zgubił swoją pałkę i chodził bez niej niepocieszony. Znalazł ją jeden chłopiec i ulitował się nad gliniarzem:
''– Proszę, oto pańska pałka.
''– Dziękuję, ale to nie moja, ja swoją zgubiłem.''
</poem>
----
----
:W szkole milicyjnej odbywa się odprawa przed wycieczką.<br>– ''Pluton pierwszy i drugi wsiada do autobusu, pluton trzeci do przyczepy. Autobus odjeżdża punktualnie o 8.00. Czy są jakieś pytania?''<br>– ''O której odjeżdża przyczepa?''
<poem>
Narada operacyjna w wydziale dochodzeniowym. Naczelnik referuje:
''– Włamanie zostało popełnione w nocy z 15 na 16 maja''.
Jeden z oficerów przerywa:
''– Przepraszam, nie dosłyszałem. W nocy z 15 na którego?''
</poem>
----
----
:– ''Dlaczego milicjant śpi na brzuchu?''<br>– ''Żeby mu nikt pały nie ukradł.''
<poem>
''– Nie wie pan, że żebranie jest nielegalne? Za to będzie mandacik – 500 złotych!
''– Panie władzo! I jaka to sprawiedliwość! Ja ledwie 20 złotych wyżebrałem dzisiaj!
''– A... to my wpadniemy wieczorem – i lepiej byś do tego czasu dożebrał resztę!''
</poem>
----
----
:Milicjant zdaje maturę z chemii.<br>– ''Proszę wymienić ciało lotne.''<br>– ''Ptok.''<br>Milicjant zdał egzamin i dumny opowiada o nim żonie.<br>– ''Ty idioto, trzeba było odpowiedzieć „ptak”, miałbyś od razu zaliczony egzamin z polskiego.''
<poem>
''– Obywatelko! Tędy się nie przechodzi! Na zebry!
''– Sam se idź na zebry! Ja mam rentę!''
</poem>
----
----
:Tu mówi Polskie Radio, jest godzina siedemnasta czterdzieści osiem. Podajemy czas dla wojska: siedemnaście, dwukropek, czterdzieści osiem. Podajemy czas dla milicji: pałeczka, daszek, krzesełko, bałwanek.
<poem>
Przedział w pociągu. Ludzie, przed którymi jeszcze długa podróż, nawiązują rozmowę:
''– A może byśmy tak opowiadali kawały polityczne?'' – proponuje jeden z podróżnych.
''– Opowiadajcie państwo, ale muszę z góry uprzedzić, że jestem milicjantem...
''– Nic nie szkodzi, będę mówił powoli, a dla pana dwa razy powtórzę puentę.''
</poem>
----
----
:Starsza kobieta zasłabła. Zatrzymuje się przy niej radiowóz i usłużni milicjanci pytają się, jak mogą jej pomóc.<br>– ''Za chwilę umrę. Dajcie tu do mnie księdza.''<br>– ''Ależ babciu, najbliższy kościół jest daleko stąd.''<br>– ''A co, to już ich w bagażnikach nie wozita?''
Siedzi milicjant i myśli.
----
<poem>
''– Starczy tego, obywatelu, idziemy!
''– No to idźcie!''
</poem>
----
<poem>
Starsza kobieta zasłabła. Zatrzymuje się przy niej radiowóz i usłużni milicjanci pytają się, jak mogą jej pomóc:
''– Za chwilę umrę. Dajcie tu do mnie księdza.
''– Ależ babciu, najbliższy kościół jest daleko stąd.
''– A co, to już ich w bagażnikach nie wozita?''
</poem>
----
----
:Milicjant wchodzi do księgarni.<br>– ''Chciałbym kupić jakąś książkę''<br>– ''Pan zapewne chciałby coś z literatury lżejszej'' - doradza ekspedientka.<br>– ''Jest mi wszystko jedno, przyjechałem radiowozem.''
Szedł milicjant koło koparki i dał się nabrać.
----
:Milicjant zgubił swoją pałkę i chodził bez niej niepocieszony. Znalazł ją jeden chłopiec i ulitował się nad gliniarzem.<br>– ''Proszę, oto pańska pałka''<br>– ''Dziękuję, ale to nie moja, ja swoją zgubiłem.''
----
----
:Przedział w pociągu. Ludzie, przed którymi jeszcze długa podróż, nawiązują rozmowę.<br>– ''A może byśmy tak opowiadali kawały polityczne?'' – proponuje jeden z podróżnych.<br>– ''Opowiadajcie państwo, ale muszę z góry uprzedzić, że jestem milicjantem...''<br>– ''Nic nie szkodzi, będę mówił powoli, a dla pana dwa razy powtórzę puentę.''
<poem>
Tu mówi Polskie Radio, jest godzina siedemnasta czterdzieści osiem. Podajemy czas dla wojska: siedemnaście, dwukropek, czterdzieści osiem. Podajemy czas dla milicji: pałeczka, daszek, krzesełko, bałwanek.
</poem>
----
----
:– ''Dlaczego milicjanci chodzili w PRLu trójkami?<br>
<poem>
:– ''Jeden umiał czytać, drugi umiał pisać, a trzeci pilnował tych dwóch intelektualistów, żeby przypadkiem nie zrobili kontrrewolucji.''
W komendzie MO przeprowadzono test na inteligencję – dano funkcjonariuszom metalowy blat z kilkoma otworami w kształcie metalowych figur. Zadaniem milicjantów było przełożenie figur przez otwory w blacie. W czasie testu 0,1% milicjantów wykazało się ponadprzeciętną inteligencją, reszta wykazała się ponadprzeciętną siłą.
</poem>
----
----
:W komendzie MO przeprowadzono test na inteligencję – dano funkcjonariuszom metalowy blat z kilkoma otworami w kształcie metalowych figur. Zadaniem milicjantów było przełożenie figur przez otwory w blacie. W czasie testu 0.1% milicjantów wykazało się ponadprzeciętną inteligencją, reszta wykazała się ponadprzeciętną siłą.
<poem>
W szkole milicyjnej odbywa się odprawa przed wycieczką:
''– Pluton pierwszy i drugi wsiada do autobusu, pluton trzeci do przyczepy. Autobus odjeżdża punktualnie o 8.00. Czy są jakieś pytania?
''– O której odjeżdża przyczepa?''
</poem>


[[Kategoria:Nonźródła – dowcipy|milicjantach]]
[[Kategoria:Serie dowcipów]]
Cc-white.svg Wszystko, co napiszesz na Nonsensopedii, zgadzasz się udostępnić na licencji cc-by-sa-3.0 i poddać moderacji.
NIE UŻYWAJ BEZ POZWOLENIA MATERIAŁÓW OBJĘTYCH PRAWEM AUTORSKIM!
Anuluj Pomoc w edycji (otwiera się w nowym oknie)

Szablony użyte w tym artykule: