Edytujesz „Nonźródła:Prawdziwa historia wielkich wynalazków: Radioaktywność”

<center><code><big><big><big><big>'''Prawdziwa historia wielkich wynalazków'''</big></big></big></big></code></center><br />
<center><code><big>'''Odcinek 1: Radioaktywność'''</big></code></center><br />


''Gabinet [[Maria Skłodowska-Curie|MARII SKŁODOWSKIEJ]]. MARIA siedzi w [[fotel|bujanym fotelu]] i najwyraźniej strasznie buja, paląc jednocześnie potężną [[fajka|fajkę]] z potężnym cybuchem. Za każdym razem, gdy wypuszcza dym swoimi nadobnymi [[usta]]mi, buja potężnie, przez co dym, niczym zasłona dymna ściele się dokoła jej [[głowa|głowy]]. Dzwoni [[telefon]]. MARIA wstaje i podnosi słuchawkę.''

'''GŁOS W SŁUCHAWCE:'''<br />
''Mario, to ty? Curie z tej strony!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''A, szczęść Boże, wasza ekscelencjo. Nie wiedziałam, że wasza ekscelencja zadzwoni do mnie. W końcu tyle lat już mi...''<br />
'''GŁOS W SŁUCHAWCE:'''<br />
''Nie, Mario, to nie [[kuria]], tylko ja – [[Piotr Curie]]!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Aaa, Piotruś!''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Mogłabyś nie ziewać, gdy ze mną mówisz...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Aaaa oui! Pardon monsieur...''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Wiesz, chciałem się z tobą spotkać i... tego... no wiesz...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Ależ Piotrze! To nie uchodzi! Nie w moim wieku!''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Ależ Mario! Mamy już [[XIX wiek]]!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Dziewiętnasty, to nie [[XX wiek|dwudziesty]]. Do rewolucji seksualnej zostało nam jeszcze ponad pięćdziesiąt lat.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Strasznie dużo. Jak my to przeżyjemy? Chyba wpadnę do ciebie...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Lepiej zajdź świadomie...''<br />

''(Jakieś pół [[godzina|godziny]] później, które to pół godziny wypełniły gęste kłęby kłębiącego się dymu tytoniowego i dziwaczne pomruki z głębi fotela. Dzwoni dzwonek. U [[drzwi]], a nie w telefonie.)''

'''MARIA:'''<br />
''Kto tam?''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Hipopotam.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Jestem sama i boję się hipopotama.''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Otwórz, Mario!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Jeszcze wczoraj nazywałeś mnie orzeszkiem...''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Zapomnij o tym, byłem pijany...''<br />
'''MARIA''' ''(ciągnąc dalej)''''':'''<br />
''Mówiłeś: otwórz orzeszku, a głos ci się załamywał...''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Nie, no nie opowiadaj mi tego, bo serce mi się kraje!''<br />
'''MARIA''' ''(ciągnąc bezlitośnie dalej)''''':'''<br />
''...a potem wszedłeś i powiedziałeś: orzeszku... rwa, teraz cię zabiję!''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Co? Ja tego nie mówiłem!''<br />
'''MARIA''' ''(bardzo zdziwiona)''''':'''<br />
''Nie? To z kim ja gadam przez drzwi? Kto ty jesteś?''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Polak mały...!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Jaki znak twój?''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Orzeł biały...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Kłamiesz. Jesteś Piotrem Curie.''<br />
'''GŁOS ZZA DRZWI:'''<br />
''Rzeczywiście!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Już powiesiłam. Możesz wejść.''<br />

''(MARIA wpuszcza do środka PIOTRA CURIE)''<br />

'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Jak leci, Mario?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Niestety, nisko nad podłogą i skrzydłami haczy o pajęczyny...''<br />
'''PIOTR CURIE'''<br />
''Ojej, to trzeba poprawić geometrię skrzydeł!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''To nie jest takie ważne. Przecież w [[1903]] roku zajmie się tym [[Wilbur Wright]].''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Fakt.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Czytasz to badziewie...? No, nieważne. Co cię tu sprowadza, Piotrze Currie?''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Sznurek, który przywiązałaś do mnie ostatniej nocy...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Aha, zapomniałam...''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Ale ja nie przyszedłem o tym... Wiesz? Nobel, ten stary dziadyga, wymyślił nową nagrodę dla tego, kto wymyśli coś nowego.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Ale ja nie przeklinam.''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Nie chodzi o wymyślanie komuś, ale o wymyślanie pomysłów, rozumiesz? Wystarczy, że wymyślisz coś nowego.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Mam coś takiego, ale...''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Nic nie mów, Mario. Pozwól, że dam ci pewną wskazówkę.''<br />

''(wyciąga z kieszeni wskazówki zegara)''

'''PIOTR:'''<br />
''Którą wybierasz?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Ta mniejsza jest ładniesza.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Bierz, jest twoja.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Też muszę ci coś pokazać...''<br />

''(podchodzi do sekretarzyka i ciągnie... i ciągnie... wyciągnąć nie może)''

'''PIOTR:'''<br />
''Pomóc?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Nie trzeba, już wyciągnęłam.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Co to jest?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Pierwiastek.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Wyciągasz z szuflady pierwiastki?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Tak. Mam ich tam sporo.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''O! A skąd je bierzesz?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Już ci mówiłam – z szuflady.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Aha! A jak się tam znalazły?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Był tu wczoraj jakiś [[Grzegorz Rasiak|komiwojażer]] i sprzedawał to i owo, no to kupiłam.''<br />
'''PIOTR:'''<br />
''Śliczny pierwiastek.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Ładnie w nim wyglądam?''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Powiedziałbym: olśniewająco! Wręcz błyszczysz!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''To radioaktywność.''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Naprawdę? A co ona robi?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Zazwyczaj się leni, ale można ją wykorzystać do wielu pożytecznych rzeczy. Na przykład: można ją wmontować w kupę jakiś oporników i tranzystorów i otrzymujemy '''[[radio]]'''.''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''O! A jak wmontujemy w antenę satelitarną?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''To będzie '''[[radar]]'''.''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Niesamowite! A co będzie jak ukradną to [[Rosjanie]]?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''To będzie '''[[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Kraj Rad]]'''.''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Niesamowite! Powinnaś dostać nagrodę Nobla!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Nie ma sprawy. ale najpierw chciałabym poRADzić sobie z całym światem.''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Ależ Mario! Tak nie można! To mi pachnie jakimś totalitaryzmem...!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Rzeczywiście, coś tu brzydko pachnie... Aaaa! To moja fajka!''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Prosiłem cię, żebyś nie ziewała. To takie niegrzeczne...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Przepraszam...''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''No i powinnaś stanowczo rzucić palenie. To szkodzi na cerę.''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Powiadasz?''<br />

''(rzuca fajkę w kąt, od iskier zajmują się ciężkie story i pobliska biblioteka publiczna. Ogólny kataklizm – na sygnale pędzi straż pożarna, karetka więzienna i milicja, komuś rozlewa się mleko, a kobiety nad nim płaczą, dokoła płoną lasy i róże, stryjkowie zamieniają siekierki na kijki, kozy skaczą na pochyłe drzewa, a jabłka padają niedaleko jabłoni. Natenczas wstaje PIOTR CURIE i mówi:)''

'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Wiesz? Mam coś jeszcze dla ciebie...''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Co?''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Spójrz [[koniec|tu]].''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Ale mała dziurka!''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Ej, to była moja kwestia! Miałem ją powiedzieć tuż po grze wstępnej!''<br />
'''MARIA:'''<br />
''No, dobra! Nie piekl się tak! Pokaż: co tam masz...''<br />
'''PIOTR CURIE:'''<br />
''Widzisz?''<br />
'''MARIA:'''<br />
''Widzę!''<br />
'''PIOTR CURIE''' ''(cieszy się)''''':'''<br />
''O, co widzisz?''<br />
'''MARIA:'''<br />

<center><code><big><big><big><big>'''KONIEC!!!'''</big></big></big></big></code></center>

{{medal}}
{{Top 10|4}}

[[Kategoria:Nonźródła – dramaty|{{PAGENAME}}]]