Edytujesz „Nonźródła:Teologiczna interpretacja sieciowego rozkładu jazdy pociągów”

{{Medal}}

[[Plik:Cegła jako cegła.jpg|thumb|250px|Objętościowo ''cegła'' dorównuje Biblii, teologicznie zresztą też]]

Oto kompleksowa '''interpretacja teologiczna sieciowego rozkładu jazdy pociągów'''. W tej księdze rysuje się bowiem Twoja przyszłość. Wszyscy korzystają z dobrodziejstw tej księgi, nieważne, czy mieszkają w [[Warszawa|Warszawie]], [[Gdańsk]]u, [[Żagań|Żaganiu]] czy [[Czeremcha|Czeremsze]]<ref>No chyba że ktoś jest z [[Jastrzębie-Zdrój|Jastrzębia-Zdrój]]</ref>.

[[Plik:Początek SRJP.png|thumb|300px|''Na początku była Praha…'']]

{{cytat2|''Na początku była Praha. Praha wyjechała z Warszawy Wschodniej i zmierzała do praskiego dworca głównego. A potem [[PKP Intercity]] rzekło: «Niechaj powstanie podmiana lokomotyw w Boguminie i niechaj ona oddzieli jedne koleje od drugich!» Uczyniwszy tę podmianę, České Dráhy oddzieliły lokomotywę polską od lokomotywy czeskiej. A PKP Intercity widziało, że to było dobre.''}}

{{cytat2|''Drzwi się rozstąpiły, a Sosnowiczanie szli przez środek korytarza, mając siedzenia po prawej i po lewej stronie. […] Konduktorzy zaś szli po zatłoczonym korytarzu, mając pasażerów po prawej i po lewej stronie. W tym to dniu wybawiły [[Koleje Śląskie]] uchodźców z rąk Sosnowca. I widzieli Sosnowiczanie śpiących Zawiercian na brzegu fotela. Gdy Sosnowiczanie widzieli wielkiego [[Newag Impuls|Impulsa]], którego kupił marszałek, ulękli się Kierownika pociągu i uwierzyli Jemu oraz Jego słudze [[Konduktor]]owi.''}}

== Księga Kapłańska (102) ==

''Tabela 102'' stanowi zbiór szczegółowych zasad, jakich powinni przestrzegać pasażerowie podczas podróży koleją.

{{cytat2|''Wszelkie rodzaje EN57 będą dla was obrzydliwością i nie będziecie nimi jeździć. […]<br />Nie wolno wam jeździć [[PolRegio]] do [[Piotrków Trybunalski|Piotrkowa]] tak, jak jeździcie [[Łódzka Kolej Aglomeracyjna|ŁKA]]. Jest to obrzydliwość. […]<br/ >Nie wolno ci się zbliżyć do toalety bez systemu zamkniętego w czasie postoju na stacji, ale jeżeli kto z takiej toalety skorzysta, to stacja ta będzie dla was nieczysta. […]<br/ >Nie wolno wam jeść niczego z cebulą, ani stóp z obuwia rozdziewać, abyście w strasznych męczarniach nie pomarli.''}}

== Księga Liczb (122) ==

[[Plik:Edward Hicks, American - Noah's Ark - Google Art Project.jpg|thumb|300px|Alegoryczny obraz przedstawiający bydło ładujące się do składu TLK]]

W ''Tabeli 122'' znajdziemy opis trudów Ukraińców podążających do [[Polska|Ziemi Obiecanej]].

{{Cytat2|''[…] Ukraińcy również zaczęli płakać, mówiąc «Kiedyż skład ruszy z Medyki, abyśmy mogli jechać dalej? Według rozkładu powinniśmy już być od dwóch godzin w Przemyślu. Tymczasem tu giniemy, pozbawieni wody, jedzenia i nadziei. Oczy nasze nie widzą nic poza wścibskimi celnikami». Celnicy zaś byli podobni do węży jadowitych i mieli kieszenie napchane łapówkami.''}}

== Księga Powtórzonego Prawa (200) ==

''Tabela 200'' posiada szereg opisów wściekłych pasażerów, którzy w szczytach przewozowych nie są w stanie zmieścić się do pociągów podstawianych przez PKP Intercity.

{{cytat2|''Rzekł Pan do niego: «Oto [[Pesa Dart|Dart]], którego poprzysiągłem pasażerom tymi słowami: Dam go twemu potomstwu. Dałem ci go zobaczyć własnymi oczami, lecz tam nie wsiądziesz». Tam, na peronie w Kaliszu, według postanowienia [[Konduktor]]a, pozostali pasażerowie. I zostawiono ich na peronie drugim krainy kaliskiej, a nikt nie zna ich żalu aż po dziś dzień. W chwili tej miał Dart dwieście osób jadących na stojąco, a wzrok ich był przyćmiony, a siły ich opuściły. Pasażerowie opłakiwali Darta na peronie Kalisza przez minut czterdzieści i cztery.''}}

== Księga Psalmów (220) ==

''Księga Psalmów'', lub, jak kto woli, ''Tabela 220'' zawiera mnóstwo przygód opisanych przez autora dojeżdżającego codziennie z [[Opole|Opola]] do [[Wrocław]]ia. Poniżej Psalm 14, pisany w REGIO 46405 Racibórz – [[Wrocław Główny]]:

{{cytat2|

''Kierownikowi pociągu. Regio.''<br />

''Mówi pasażer konduktorowi:''<br />

''«Nie ma papieru».''<br />

''Kibel jest zepsuty, ohydne wyziewy nękają,''<br />

''nikt nie czuje się dobrze.''<br />

''Kierpoć spogląda z góry''<br />

''na synów ludzkich,''<br />

''badając, czy jest wśród nich pasażer,''<br />

''który chce siku.''<br />

''Wszyscy razem zechcieli, stali się nikczemni:''<br />

''nie ma takiego, co ma to w tyle,''<br />

''nie ma ani jednego.''<br />

''Czyż się nie opamiętają wszyscy, którzy czynią nieprawość,''<br />

''którzy robią na tory, jak gdyby to było normalne,''<br />

''którzy nie robią tego w domu?''<br />

''Tam zadrżeli ze strachu,''<br />

''gdyż do Wrocławia jeszcze godzina.''<br />

''Chcecie udaremnić zamiar desperata:''<br />

''lecz toika w Brzegu jest ucieczką.''<br />

''Kto naprawi w szopie zbawienie podróżnych?''<br />

''Gdy Rewident odmieni los swego narodu,''<br />

''Obsługa się rozraduje, pasażer się ucieszy.''}}

== Księga Hioba (260) ==

''Tabela 260'' to pamiętnik jednego z [[konduktor]]ów [[Koleje Dolnośląskie|Kolei Dolnośląskich]], w którym opowiada o swojej pracy. Księga Hioba zaczyna się słowami:

{{cytat2|''Żył w ziemi dolnośląskiej pociąg imieniem Kaczawa. Był to pociąg przyspieszony, wygodny i komfortowy. Miał cztery, a czasem i pięć członów. Był najwybitniejszym pociągiem spośród wszystkich składów Kolei Dolnośląskich. Pasażerowie jego mieli zwyczaj udawania się na ucztę, którą każdy z nich urządzał po kolei na swoich siedzeniach. Zapraszali też swoje żony, by jadły i piły z nimi. Gdy przeminął czas ucztowania, konduktor dbał o to, by bilety były sprawdzone. Wstawał wczesnym rankiem i obsługiwał podróżnych przez dziesięć godzin. Bo mówił konduktor do siebie: «Może moi pasażerowie zgrzeszyli i nie kupili biletu?» Konduktor zawsze tak postępował.''}}

== Księga Przysłów (300) ==

''Tabela 300'' jest zbiorem myśli pasażerów, którzy – mając do wyboru [[PKP Intercity]] albo [[Koleje Wielkopolskie]], nie wahają się zbyt długo.

{{cytat2|''Kto napomnienie lubi, kocha mądrość, kto nagan nie znosi, jest głupi. Dobry znajdzie łaskę u Pasażera, przewoźnik o złych zamiarach – potępienie. Dotacją nikt się nie utwierdzi, a [[111A]] pasażera nie przekona. […] Lepiej jeździć Elfem, ale wozić ludzi, niż pysznić się biletami za sto złotych. Prawy uznaje potrzeby swych klientów, a serce nieprawych okrutne. Z winy PLK-i nieprawy w potrzasku<ref>Autor wspomina o niedawnych objazdach przez Gniezno i Inowrocław</ref>, przewoźnik prawy uniknie nieszczęścia<ref>Do Wrześni, a później do Konina, pociągi kursowały normalnie</ref>. […] Głupi uważa swą drogę za słuszną, ale rozważny posłucha rady. Głupi swój gniew objawia od razu, roztropny ukryje obelgę. […] Ręka gorliwych walczy o klienta, a leń zarabia dotacjami. Smutek przygnębia serce człowieka, rozwesela je dobra usługa. Opóźnienia nie złowią klienta, ludzka pilność – cennym bogactwem.''}}

== Księga Mądrości (330) ==

''Tabela 330'' powinna przykuć uwagę PKP Polskich Linii Kolejowych, niestety, jak wiemy z nieoficjalnych źródeł, polski zarządca infrastruktury nie zapoznał się z nią i nie wie, o co w niej chodzi.

{{cytat2|''Mądrość jest wspaniała i niewiędnąca: ci łatwo ją dostrzegą, którzy ją miłują, i ci ją znajdą, którzy jej szukają. […] Początkiem jej najprawdziwszym – pragnienie poprawy parametrów linii, a poprawianie parametrów – to sprawne modernizacje, sprawne modernizacje zaś – to lepsze czasy przejazdu, a lepsze czasy przejazdu to rękojmia popytu, a popyt przybliża do rentowności. Zatem jeśli wam miłe premie i odprawy, o władcy ludów, modernizujcie mądrze, byście królowali na wieki.''}}

== Ewangelia wg św. Mateusza (360) ==

[[Plik:Wjazd Impulsa do Jerozolimy.jpg|thumb|300px|''Hosanna synowi Newagu!'']]

W pierwszej z Ewangelii, znanej szerzej jako ''Tabela 360'' znajdziemy opis szczecińskiego [[Miłośnik kolei|miłośnika kolei]], Mateusza, który był na prezentacji pierwszego Impulsa dla Pomorza Zachodniego:

{{cytat2|''Gdy się przybliżyli do [Szczecina] [[Szczecin Główny|Głównego]] i przyszli na peron 1, wtedy megafon posłał pasażerów i rzekł im: «Wsiądźcie do pociągu, który będzie przed wami, a zaraz znajdziecie WiFi i klimatyzację. A gdybyście chcieli hasło do internetu, brzmi: „zachodniopomorskie”». Stało się to, żeby się spełniło słowo PR-ów: Powiedzcie mediom branżowym: Oto Impuls przychodzi do Szczecina lśniący, sunący dostojnie po torach. Dziennikarze poszli i napisali, jak im PR-y poleciły. Przyprowadzili Marszałka i Prezesa, a Oni wsiedli do niego. A ogromny tłum stał na peronie, inni klaskali i robili zdjęcia. A tłumy, które Marszałka poprzedzały i które szły za Nim, wołały głośno:''<br />

''Hosanna Synowi Newagu!''<br />

''Błogosławiony Ten, który przychodzi w służbie kolei!''<br />

''Hosanna na wysokościach!''<br />

''Gdy wjechał do [[Stargard]]u, poruszyło się całe miasto, i pytano: «Co to jest?» A tłumy odpowiadały: «To jest nówka, Impuls od Newagu w Nowym Sączu».''}}

== Ewangelia wg św. Marka (380) ==

W ''Tabeli 380'' przeczytać można wspomnienia Marka, kolejarza z [[Białogard]]u, korzystającego często z usług pociągów kategorii ''Twój Letni Koszmar''.

{{cytat2|''A gdy ujrzycie ohydę, zalegającą tam, gdzie być nie powinna – kto jeździ, ten wie – wtedy ci, którzy będą jechać TLK, niech jadą Regio. Kto jedzie na dachu, niech wymienia bilet w kasie i zmienia pociąg. A kto będzie na peronie, niech nie próbuje się wciskać do wagonów. Biada zaś pasażerom nieszczęsnego TLK. A módlcie się, żeby to nie przypadło w zimie. Albowiem dni owe będą czasem ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia Bożego aż dotąd i nigdy nie będzie. I gdyby współpasażer nie miał półlitrówki, nikt by nie ocalał.''}}

== Ewangelia wg św. Łukasza (400) ==

W księdze 400 zawarte zostały proroctwa zstąpienia na polskie tory mesjasza. Spisał je [[Miłośnik kolei|mikol]] Łukasz z [[Gdańsk]]a.

{{Cytat2|''W szóstej godzinie czekania na opóźnione TLK posłało Intercity anioła Gabriela do miasta w Pomorskiem, zwanego Gdańskiem, do Mikola czekającego na ów skład do Warszawy; a Mikolowi było na imię Łukasz. Anioł wszedł do Dworca i rzekł: «Bądź pozdrowiony, pełen łaski, Pantograf z Tobą».''

''On zmieszał się na te słowa i rozważał, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niego: «Nie bój się, Łukaszu, twój lud znalazł bowiem łaskę u Boga. Oto zstąpi na te ziemie Syn, któremu nadacie imię [[Pendolino]]. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Intercity, a PLK da Mu tron najwyższy we wszystkich Tabelach. Będzie panował nad torami Polski na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca». Na to Łukasz rzekł do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie macie pieniędzy nawet na remonty śmierdzących [[111A]]?» Anioł Mu odpowiedział: «Dofinansowanie z Unii zstąpi na Intercity i moc Łapówki osłoni je. Dlatego też Pendolino, które się narodzi, będzie nazwane Synem Intercity. A oto również krewny Intercity, Przewozy Regionalne, zmodernizował w swej starości syna i jest już po drugiej modernizacji to EN57, które uchodziło za złom. Dla PKP bowiem nie ma nic niemożliwego». Na to rzekł Łukasz: «Oto Ja sługa Intercity, niech Mi się stanie według twego słowa!» Wtedy odszedł od Niego anioł.''}}

Podejrzewamy, że łatwowierność Łukasza wynikała z odwodnienia i udaru spowodowanego wielogodzinnym koczowaniem na dworcu w środku lata.

== Ewangelia wg św. Jana (530) ==

''Tabelę 530'' stworzył Jan, jeden z urzędników dojeżdżających często z [[Białystok|Białegostoku]] do Warszawy. Oprócz standardowych dla [[Podlasie|Podlasia]] opisów ataków ludności na ''wielkie, stalowe monstrum'', przeczytamy także kilka historii dotyczących podróży tą trasą.

{{cytat2|''A w Białymstoku mieszkał pewien urzędnik, który podróżował koleją. Usłyszawszy, że Dart miał przybyć z Mazur na dworzec białostocki, udał się tam, aby zobaczyć ten cud techniki na własne oczy. Megafon rzekł do niego: «Pociąg Intercity Słowacki ze stacji Ełk do stacji Jelenia Góra, planowy odjazd o godzinie szóstej czterdzieści osiem, jest opóźniony około dwadzieścia minut». Powiedział pod nosem urzędnik: «Darcie, przyjedź, bo się spóźnię do pracy». Rzekł do niego Megafon: «Wielkość opóźnienia może ulec zmianie». Uwierzył człowiek słowu, które Megafon powiedział do niego, i szedł kupić drożdżówkę. A kiedy był jeszcze w drodze, Megafon wyszedł mu naprzeciw, mówiąc, że jego pociąg już wjeżdża. Zapytał się o godzinę. Rzekli mu: «Za pięć siódma». Poznał więc urzędnik, że było kwadrans wcześniej, niż zapowiedziano. I uwierzył on sam w punktualność polskich kolei, gdyż do Warszawy dotarł o czasie.''}}

''Tabela 601'' zwana Dziejami Apostolskimi opisuje tułaczkę narodu [[Słoiki|słoikowego]] próbującego wydostać się w godzinach szczytu z [[Warszawa|Warszawy]].

{{cytat2|''A na [[Warszawa Centralna|Warszawie Centralnej]] Głos potężny z głośników kazał im nie odchodzić z zatłoczonego peronu, ale oczekiwać obietnicy: «Szczytowe TLK do [[Łódź|Łodzi]] utknęło na Wschodniej, ale wy wkrótce doczekacie się Interregio». Zapytywali Głos zebrani: «Panie, ale dlaczego musimy wszyscy jechać jednym składem? Czy się pomieścimy?». Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, kiedy [[EU07|siódema]] się rozkraczy na Grochowie. Dane wam będzie jechać na stojąco.»''}}

Ostatnia w SRJP ''Tabela 614'' ma alternatywny tytuł pochodzący od tego, jak pasażerowie postrzegają stan i organizację polskiej kolei. Kończy się ona tymi słowami:

{{cytat2|''Ja świadczę każdemu, kto słucha słów proroctwa tej księgi: jeśliby ktoś do nich cokolwiek dołożył, PKP PLK mu dołoży plag zapisanych w tej księdze. A jeśliby ktoś odjął co ze słów księgi tego proroctwa, to UTK odejmie jego dostęp do torów. Mówi Ten, który o tym świadczy: «Zaiste, przyjadę niebawem». Amen. Przyjedź, [[EN57]]! Łaska polskich kolei ze wszystkimi!''}}

[[Plik:Apokalipsa PKP.png|center|500px|Czterej jeźdźcy Apokalipsy]]

{{Necyklopedie|Teologický výklad jízdního řádu}}

{{Kolej}}

[[Kategoria:Nonźródła – interpretacje]]

[[cs:Teologický výklad jízdního řádu]]