Edytujesz „Nonźródła:Theatrum mundi:Prehistoria”

<poem>
<center>–Czy to ptak?
– Nie!
– Czy to samogon?
– Nie, niestety…
– A co to?
– Teatr Świata!</center>
Znakomita tragikomedia dla całej rodziny ludzkiej i nie tylko, której tworzeniem niestająco od miliardów lat zajmuje się reżyser Pan Bóg, współautor bestsellera pt. Biblia powstałej pod wpływem… Ducha świętego, oczywiście. W związku zakończeniem sztuki podczas sceny zwanej końcem świata dotarły do nas głosy od byłych aktorów, którzy śmiertelnie się nudzą w tej sytuacji i nijak pomaga wiadomość, że nie może śmiertelnie nudzić się ten kto i tak nie żyje. A ponieważ nagłe zmartwychwstania kończą się zwykle Modą na sukces, to specjalnie dla was ponownie stworzymy scenografię i odegramy najważniejsze sceny tej sztuki spisane przez samych aktorów. Niestety nikt do tej pory nie znalazł tekstów napisanych w prehistorii, takoż uznajemy że w tych czasach pisać nikt nie umiał, ale dzięki technice afrykańskich szamanów zwanej „zgaduj-zgadula” odtworzyliśmy również i te wydarzenia.
</poem>
== Scena jedna z pierwszych ==
<poem>
'''Prapraczłek1''': Mało nas, w sensie ludzi
'''Prapraczłek2''': W końcu wszyscy przeszliśmy przez wąskie gardło. Zresztą nie narzekaj, niedawno byliśmy małpami
'''Prapraczłek1''' A ja myślałem, że przez pochwę. 
'''Prapraczłek2''': To masz szczęście, ja niedawno myślałem, że bociany
'''Prapraczłek1''': Nie wybiegłeś czasem zbyt daleko? 
'''Prapraczłek2''': Spokojnie, znam drogę. 
'''Prapraczłek1''': Nie o to chodzi. Chodzi mi o to, że teraz na scenie raczej nie ma żadnych bocianów, tylko mamuty.
'''Prapraczłek2''': A kij z tym, najważniejsze że bachory w to wierzą i nie włażą mi do jaskini sypialnianej. To fajna wymówka, myślę że kolejne pokolenia aktorów też to podchwycą. 
'''Prapraczłek1''': A mnie się wydaje, że nawet dzieci nie są tak głupie…
'''Prapraczłek2''': A co w zamian? Sam chciałbym wiedzieć skąd się wziąłem, kto był pierwszym człowiekiem, a kto ostatnią małpą.
'''Prapraczłek1''': Myślę, że pierwszym człowiekiem była małpa bez ogona, a ostatnią małpa z ogonem.
'''Prapraczłek2''': A co były przed małpą?
'''Prapraczłek1''': Słyszałem też wersję o jakimś starym pedofilu latającym po chmurkach, który ogolił małpę, by włosy nie zasłaniały mu widoku miejsc wiadomych. Ponoć to on nas stworzył, ale ja w to nie wierzę. 
'''Prapraczłek2''': Ciszej, ma on swojego człowieka zwanego suflerem.
'''Prapraczłek1''': A co on robi?
'''Prapraczłek2''': Podpowiada.
'''Prapraczłek1''': Już się boję, he! Hej, gadający suflecie pod przewodnictwem starego zwyrola może podpowiesz w jakim cieście zapiec jego smętną, reżyserską, pomarszczoną faj…
''Prapraczłek1 pada martwy od pioruna, jego włosy palą się i podpalają stos patyków''
'''Prapraczłek2''': Nie kłamali, istotnie reżyser ma niezłe efekty specjalne. Przynajmniej teraz wynalezienie  ognia mamy z głowy.
</poem>

== Scena najważniejszego wynalazku ludzkości… nie, nie chodzi o piwo. Też mi przykro. ==
[[Plik:Barney rubble mobile.jpg|thumb|250px|Są tu jeszcze małpiatki chętne na małą przejażdżkę?]] 
<poem>
''Praludzie stoją przed pojazdem rodem z Flintstonów''
'''Praczłek1''': No i po co mnie tu wołasz, ja tu całkiem sporą loszkę na oku miałem! 
'''Praczłek2''': Pokaż!
'''Praczłek1''': Co?
'''Praczłek2''': Oko!
'''Praczłek1''': Dlaczego?
'''Praczłek2''': Mówiłeś, że coś na nim masz, chciałem bliźniemu pomóc.
'''Praczłek1''': Jak chcesz mi pomóc, to nie zawracaj mi dupy.
'''Praczłek2''': Przepraszam, myślałem że to kierownica.
'''Praczłek1''': Kierownica? A co to?
'''Praczłek2''': Koło!
'''Praczłek1''': Teraz też powinienem powiedzieć „co”, ale według językoznawców na tym etapie mogliśmy co najwyżej gulgać jak indor. Zaraz, przypomniałeś mi… miałeś dostarczyć swój wynalazek!
'''Praczłek2''': Mam, w rzeczy samej. Przesyłka ekspresowa, krótkodystansowa.
'''Praczłek1''': Jak ekspresowa, to po co tyle czasu gadasz.
''Praczłek2 montuje koła, Praczłek1 przygląda się pojazdowi''
'''Praczłek1''': Zaraz, to ma być koło? 
'''Praczłek2''': A co ci się nie podoba? 
'''Praczłek1''': Wygląda jak nieudana próba kwadratury koła… chociaż, skoro świński pęcherz nazywają piłką, a ten kamień rzucony z nudów dwa razy o ścianę zwą łupanym, to chyba można uznać. Ale ty pojedziesz, ja wolę stanąć z boku.
</poem>

== Scena niestety mało kaskaderska, ale za to pierwsza w dziejach ==
<poem>
''Wyżej wymieniony pojazd zjeżdża w dół, rozpędzając się niczym lokomotywa. Dymu nie mniej bucha, bo Praczłek2 lubi palić, zwłaszcza gumę. Przed pojazd wkracza zwierzę zwane jeżem.''
'''Praczłek1''': Zwiększ tarcie! 
'''Praczłek2''': Ale tak na starcie? 
'''Praczłek1''': Jak trzeba to i na zdarcie! 
'''Praczłek2''': Tylko co to jest?
'''Praczłek1''': Tarcie? Ty nie wiesz?! 
'''Praczłek2''': W sumie chyba nie te czasy. My nawet jeszcze ogona się nie pozbyliśmy, nie mówiąc już o jakiejkolwiek wiedzy o prawach fizyki. 
'''Praczłek1''': Nogami wyhamuj! 
'''Praczłek2''': Kulasy mi urżnie, nie mowy! 
'''Praczłek1''': Jak nie wyhamujesz to ci urżnie również coś co się zaczyna na ''k'', a kończy na ''as''. Lecz nie będzie to tym razem noga… już po ptokach. 
''Jeż wniesiony w górę pędem pojazdu trafia między nogi praczłeka siedzącego w pojeździe, pojazd nadal się rozpędza się i uderza z impetem w drewniano-słomianą chatkę, niszcząc wszystkie jego ściany z wyjątkiem sufitu, bo nigdy go tam nie było. Właściciel tego budynku - Praczłek1 został potrącony przez pojazd i leży wśród zgliszczy chatki, sepleni coś pod nosem, podchodzi do niego drugi praczłek''
'''Praczłek1''':  Ej, ty, co się patrzysz znad tej kartki białej i czarnymi szlaczkami. Nie patrz na mnie!
'''Praczłek2''':  Złamałeś czwartą ścianę!
'''Praczłek1''':  Wiem, wiem do licha… Gwiazd nie widzisz przed oczyma?
'''Praczłek2''':  Widzę.
'''Praczłek1''':  Nie na górę patrz, tylko na dół.
'''Praczłek2''':  Też widzę gwiazdy.
'''Praczłek1''':  To odbicie, spójrz obok.
'''Praczłek2''':  Nic nie widzę.
'''Praczłek1''':  Ciężka diagnoza, a rokowanie jeszcze gorsze. Niestety muszę stwierdzić, że nie ma pan sufitu nad głową.
'''Praczłek2''':  Dachu nad głową nie straciłem, ale i tak… Zapłacisz mi za to!
'''Praczłek1''':  Bardzo chętnie, ale trzeba najpierw pieniądze wynaleźć.
'''Praczłek2''': Bardzo śmieszne. Zaraz żona wejdzie, zobaczy co zrobiłeś i zobaczymy co powie.
'''Praczłek1''':  Nic nie powie, pobuja się na drzewie robiąc groźne miny. Twoja żona jest małpą, nie zapominaj.
'''Praczłek2''':  Tak samo jak twoja.
'''Praczłek1''':  Zasadniczo wszyscy jesteśmy małpami. A dlaczego mówimy to już teatru tajemnica. </poem>
== Scena plotek prehistorycznych ==
<poem>
'''Praczłekini1''': A gdzie twój chłop?
'''Praczłekini2''': Na piwo poszedł, jak znam życie.
'''Praczłekini1''': Gdzie? Przecież tu żadnej pijalni nie ma, nawet piwa nie wynaleziono.
'''Praczłekini2''': Jak na razie po chmiel, ale wiesz jak to z facetami bywa, ciągle muszą coś odkrywać, jak by losy ludzkości od tego zależały.
'''Praczłekini1''': Chwileczkę, chyba go widzę… niezłej ewolucji dokonuje.
'''Praczłekini2''': On i ewolucja? Błagam cię, to twór tak atawistyczny, że nie zdziwiłabym się gdyby okazało się, że nie ma kręgosłupa.
'''Praczłekini1''': Moralnego na pewno nie. Zresztą miałam na myśli jego wyczyn, a nie jakieś teorie. Mnie interesują fakty.
'''Praczłekini2''': A fakty są takie, że w tej chwili bezdomna się stałaś, nie wiem jak ty, ale ja bym zrobiła raban w chałupie.
'''Praczłekini1''': Ciężko jest robić raban w domu, jego nie posiadając. Nawet wcześniej ciężko było mówić o domu, skoro nie miało się dachu nad głową. Wezmę sobie jakąś jaskinię.
'''Praczłekini2''': Przecież w okolicy jest tylko jedna jaskinia… nie patrz się tak na mnie, nie oddam jej!
'''Praczłekini1''': Czyżby?!
''Praczłekinie walczą na śmierć i życie. Straty wyniosły: jeden złamany paznokieć, potargane włosy''
'''Praczłekini1''': Chyba odrobinę mnie poniosło. A swoją drogą skąd masz ta kieckę?
'''Praczłekini2''': Od Szablozębnego. Tygrysa szablozębnego. A twoja?
'''Praczłekini1''': Z mamuta. Wielkiego mamuta.
</poem>
[[Kategoria:Nonźródła – dramaty]]