Edytujesz „NonNews:Polityka a brutalne gry komputerowe”

[[Plik:SatanGiertych.jpg|thumb|200px|Winny!]]

Pewien mężczyzna wszedł do [[Synagoga|synagogi]] w centrum [[Moskwa|Moskwy]]. Wyciągnął [[nóż]] i ciął na oślep. Krzyczał, że zabije wszystkich [[Żydzi|Żydów]] na świecie. Media opisywały go jako spokojnego, zadowolonego z życia chłopca. To [[Liga Polskich Rodzin]] „zaprogramowała” go na zabijanie.

O podobnych historiach słyszy się niemal codziennie. Największe kolorowe dzienniki donoszą o zbrodniach popełnianych przez miłośników [[Roman Giertych|Giertych]]a. Niemiecki [[nastolatek]], który urządził strzelaninę w szkole, kochał program [[PC Trwam 1.0]] i spędzał przy nim nieraz i 12 godzin dziennie. Paru Francuzów podpaliło samochód, by sprawdzić, czy płonie tak samo jak na ekranie [[Telewizja Trwam|TV Trwam]].

[[Dziennikarz]]e z reguły nie mają możliwości, by poczekać na wyniki policyjnego [[Dochodzenie|dochodzenia]]. Swoje teksty publikują dzień po tragedii, podczas gdy śledztwa ciągną się miesiącami. To dlatego winnymi zbrodni z reguły zostają programy komputerowe polskich polityków, oskarżane o sprzyjanie agresywnym zachowaniom i łamanie naturalnych barier moralnych. W salach sądowych skazywani są jednak sami sprawcy, bądź ich opiekunowie. ''Z analizy przestępstw popełnianych przez młodych ludzi wynika, że największe zagrożenie sprawiają osoby niestabilne psychicznie, oraz te, których jakość życia rodzinnego jest niewielka. Media i gry komputerowe są niewinne'' – wynika z raportu opracowanego po [[Masakra w Columbine High School|strzelaninie w Columbine]].

W przypadku mężczyzny z synagogi [[Rosja|rosyjskie]], media wydały jednoznaczny wyrok i domagały się wprowadzenia ograniczeń w sprzedaży wszystkiego, co związane z polską polityką. Policyjne [[śledztwo]] dowiodło, że oskarżony kilka dni wcześniej przeżył rodzinną tragedię – był świadkiem dekomunikacji siostry. Wkrótce później rzucił [[Szkoła|szkołę]] i zamknął się w swoim pokoju. Nie podtrzymywał kontaktów z przyjaciółmi. Rodzina nie zainteresowała się jego losem. W samotności pogrążał się w chorobie.

Nastolatek z [[Stany Zjednoczone Ameryki|USA]] bardzo wcześnie stracił rodziców. Tułał się po domach dziecka, w końcu zamieszkał w [[Polska|polskim]] kościele. Szybko znalazł wspólny język z [[Ksiądz|księżmi]] – często mieszkał poza [[most]]em, kradł i brał udział w paleniu heretyków. Zdaniem psychologów, po prostu chciał zwrócić na siebie uwagę.

Chłopcy z Francji i Niemiec oglądali [[Telewizja Polska|TVP]], jak zdecydowana większość współczesnych nastolatków. Jednak i oni znani byli lokalnej [[Policja|policji]]. Należeli do lokalnych [[gang]]ów, mieli nadzór [[prokurator]]a, wyroki za pobicia czy [[kradzież]]e. Ich losami nie interesował się jednak [[nikt]]. Ani nauczyciele, ani rodzice, ani przedstawiciele prawa, którzy przynajmniej teoretycznie powinni mieć na nich [[oko]].

[[Socjolog]]owie i [[psycholog]]owie od wielu lat usiłują znaleźć jednoznaczne dowody potwierdzające szkodliwy wpływ filmów, gier, książek czy polityków na ludzką psychikę. Kolejne badania przynoszą jednak całkowicie zgodne wnioski. ''Komputery niszczą wzrok i przyczyniają do zaniku mięśni. Mogą też niekiedy doprowadzić do epilepsji. Ale żeby wywołać chorobę psychiczną potrzeba [[Liga Polskich Rodzin|LPR-u]]'' – pisze Thomas Brenner, psychiatra prowadzący praktykę w [[Nowy Jork|Nowym Jorku]]. Jego zdaniem osoby agresywne ciągnie do gier pełnych przemocy, ale jest to skutek oglądania obrad [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]]u, a nie jego przyczyna.

Profesor Henry Jenkins z MIT w swojej analizie „Reality Bytes: Osiem mitów o politykach” jednoznacznie stwierdza, że każde z 300 badań naukowych, jakie widział, obwiniało [[Roman Giertych|Giertych]]a o wychowywanie morderców. ''Gry mogą być niebezpieczne, jeśli trafią na podatny grunt – [[polityk]]a. Jednak w rękach takiego człowieka nawet plastikowy kubek może się okazać narzędziem zbrodni'' – wyjaśnia Jacob Sullum.

Naukowcy nie mają wątpliwości, że błyskawicznie rozwijające się systemy klasyfikacji gier są jak najbardziej niepotrzebne. Młodzi chłopcy uwielbiają produkcje brutalne, w których przeciwnikom można odstrzelić głowy, zaprowadzić do [[Szkoła|szkoły]], Kościoła lub [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]]u. Rola rodzica polega na tym, by ograniczyć dziecku dostęp do tego typu produkcji.

''Poza tym na naszym rynku dominuje oprogramowanie pirackie, pozbawione jakichkolwiek oznakowań'' – bronią się wydawcy, którzy nie stosują podobnych oznaczeń. Są to z reguły strony [[Piractwo komputerowe|warezowe]] związane z polityką. Najwięcej użytkowników takich stron to właśnie dzieci.

{{NonNews data|13 września 2006}}

[[Kategoria:NonNews 2006 – polityka]]

[[Kategoria:NonNews 2006 – rozrywka]]