Taniec ognia
Taniec ognia (fajerszoł, machanie płomykiem etc.) – sztuka podskakiwania i machania podpalonymi kijkiem, poi lub wachlarzami wykonywany przez jednego lub kilku nieodpowiedzialnych i pozbawionych wyobraźni młodzieńców. Przedmioty, którymi machają, są wysoce łatwopalne i zagrażają w sposób bezpośredni, pośredni i bezsprzeczny najbliższemu otoczeniu. Najczęściej tancerze występują w ochronnym płócienno-dżinsowym kostiumie, jednak często jest on zastępowany azbestem (ze względu na jego zbawienne, zdrowotne właściwości).
Taniec[edytuj • edytuj kod]
Pokazy ogniowe często połączone są z elementami różnych tańców, w tym:
- krakowiak
- oberek
- koperek
- chodzony
- głodzony
- goniony
- kamarinskaja
- kaczucza
- swisztowsko horo
- chmielowy
Na szczególną uwagę zasługuje ów ostatni taniec. Legendy i starodawne podania głoszą, jakoby to właśnie on zapoczątkował taniec z ogniem.
Rekwizyty[edytuj • edytuj kod]
Tańcowi często towarzyszą śmieszne fatałaszki, muzyka (naprzemiennie motyw przewodni Matriksa i Doda) i odpowiedni wystrój otoczenia (butelki po soku z jabłek leżące na murku za machającymi).
Istnieje wiele sprzętów używanych do tańca z ogniem, najpopularniejsze z nich to poi oraz kij. Ponadto używane są:
- diabelski kijek
- dziwny kijek
- zbereźny kijek
- połamany kijek
- tępy kijek
- kijek samobijek
Rekwizyty – budowa[edytuj • edytuj kod]
Kij właściwy składa się kolejno z:
- głowicy właściwej części przedniej (caputitis rectum pars anterius),
- części przedniej (pars anterius),
- części środkowo-przedniej (pars media anterius),
- części środkowej (pars medium),
- części środkowo-tylnej (pars media inferum),
- części tylnej (pars inferum),
- głowicy właściwej części tylnej (caputitis rectum pars inferum).
Głowice wykonane są z nieznanego do dziś tajnego materiału o kryptonimie toilet paper. Po wielu nieudanych próbach odszyfrowania tego skrótu kryptografowie dali za wygraną i porzucili nadzieję na poznanie składu materiału.
Warto jednak wiedzieć, iż laicy używają na zakończeniach mniej skutecznej substancji, zwanej kewlarem.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny tańca. Jeśli jesteś na luzie, lub tańczyłeś to kiedyś – rozbuduj go.
