Edytujesz „Parkour”

[[Plik:Gombe Stream NP Beute.jpg|thumb|250px|Traceur]]

'''Le parkour''', '''parkour''' ([[język francuski|fr.]] '''Le Parkour''' lub '''l'art du déplacement''', [[język angielski|ang.]] '''free running''', '''street climbing''') – [[sport ekstremalny]], zaawansowana technika uciekania przed [[Policja|policją]], wywodząca się z [[Francja|Francji]] (stąd nazywany czasem francuską szkołą samoobrony). Zapoczątkował go Francuz [[David Belle]]. Uprawiany przez tzw. ''traucerów''<ref>[[język francuski|Z francuskiego]] ''pocisk'', co w kontekście sztuki samoobrony bywa mylące</ref>.

Parkour polega głównie na bieganiu i skakaniu przez miasto. Jedni mówią, że ''parkour jest to swobodny bieg przez miasto'', inni, że ''parkour to sztuka możliwie szybkiego przemieszczania się z punktu A do punktu B''. Wynika z niego, że musimy się bardzo dynamicznie i szybko poruszać, a biegnąc swobodnie możemy mieć problem z dostaniem się w najkrótszym czasie do punktu B i go w ogóle znalezieniu. Prawdę mówiąc cały ambaras polega na bieganiu, skakaniu, wyplątywaniu się z drutu kolczastego, łapaniu się i podciąganiu oraz próbie niewyrżnięcia się o ten mały niski murek, bo się będą z ciebie śmiali.

Co ciekawe, niewielu stosuje się do tej zasady, ponieważ uczy się kilku vaultów, albo salta od ściany po czym kręci z nich filmik ("most painful parkour fails compilation") i zdobywa uznanie w społeczności oraz kolejne siniaki.

Parkour zrzesza społeczność gimnazjalistów i uczniów podstawówek, którym się w szkole przykrzy i wyskakują z tego powodu przez okna w czasie lekcji, lub chcą przyszpanować przed koleżankami. Główną przyczyną zakończenia treningów jest wstąpienie nowej mody w szkole lub złamanie kończyny przez jednego z traceurów, choć często jeszcze bardziej zaostrza to jego kolegów do uprawiania parkouru. No bo kto by nie chciał, żeby jakaś fajna dziewczyna podpisała mu się na gipsie i wzdychała „jakiż on dzielny, skoczył przez okno”.

Ogólnie ludzie kochają parkour i tych, którzy go uprawiają. Nic tak nie ucieszy 75-letniego dziadka, jak widok kilku gimnazjalistów skaczących po jego świeżo pomalowanym garażu. Niektórzy nawet wrzeszczą z radości i podniecenia na widok grupki młodzieży fikającej po nowiutkich ławkach na osiedlu.

{{przypisy}}