Edytujesz „Piotr Żyła”

{{sur|polskiego skoczka|imię|Piotr}}
[[Plik:Piotr Żyła.jpg|thumb|200px|Niektórzy myślą, że Piotrek jest podobny do [[Sven Hannawald|Hannawalda]]. W tle widać [[Stefan Hula|Stefana Hulę]]]]
[[Plik:Pzyla.PNG|thumb|200px|Po prostu Piotr]]
[[Plik:Pzyla1.PNG|thumb|200px|Piotr Żyła w wykonaniu miszcza pajnta]]
{{cytat|– Masz jakieś plany na jutrzejszy konkurs?<br>– No! ''Arrrrr''! Taki właśnie, hehe!|'''Piotrek''' w wywiadzie po drużynówce w Willingen.}}
{{cytat|Dupa na buty, garbik i fajeczka!|'''Piotrek''' opisuje etapy skoku}}
{{cytat|– Czy dla wspomnianego Martina Kocha jakiś prezent szykujesz?<br>– A chyba mu flaszkę postawię.|'''Żyła''' w wywiadzie w Zakopanem w 2012 o tym, jak zakwalifikował się do konkursu dzięki wpadce Kocha}}
{{cytat|Gdyby do mnie ktoś przyszedł z flaszką po zepsutym skoku, to chyba bym mu w łeb tą flaszką strzelił.|'''Piotr Żyła''' sprawiedliwy}}
{{cytat|- Planujesz jakieś świętowanie?<br>-  No, heheh, pewnie hehehe, glupio pytasz hehehe, a nie wiem, no na razie, na razie jeszcze nie myślę o świętowaniu, heh, na razie muszę się dostać jakoś do hotelu, bo  gdzieś jestem nie wiem gdzie.|'''Piotrek''' po wygranej w Oslo}}
{{cytat|- Jak się czujesz w dniu urodzin?<br>-  No myśle, że w porządku no, tak jak na 18-stke nie, dużo osób przyszło, hehehhe. |'''Wiewiór''' po konkursie PŚ w Wiśle 2014}}

{{t|Piotr Żyła|ur. [[16 stycznia]] [[1987]] w Cieszynie}}polski skoczek narciarski, zwycięzca konkursu w [[Oslo]], należy do kadry A. Aktualnie najlepszy po [[Kamil Stoch|Kamilu Stochu]] skoczek w Polsce, szczególnie na mamutach. Rekordzista Polski w długości lotu z [[Kamil Stoch|Kamilem Stochem]]. Mistrz ciętej riposty.

== Kariera ==
=== Czasy juniorskie ===
Piotrek nie osiągał wielkich sukcesów indywidualnych, ale drużynowo zdobył srebrny medal na Mistrzostwach Świata Juniorów w [[2005]] roku.

=== Sezony 2005/2006 i 2006/2007 ===
Piotruś dostał szansę startu w Sapporo, w [[2006]] roku. Zajął tam raz 19., a raz 20. miejsce. Niestety w 1. konkursie [[Zakopane]]m był 47., a w 2. nie zakwalifikował się do konkursu. Pojechał do Planicy, ale tam też się nie zakwalifikował. Mimo zaledwie 23 punktów zajął w klasyfikacji generalnej 51. miejsce – kiepskie, ale i tak najlepsze w latach 2006-2011.

W sezonie [[2006]]/[[2007]], mimo że zajął 55. miejsce w generalce, zdobył 34 punkty: na początku było słabo, ale w Titisee-Neustadt był 19., a w Klingenthal 20. Łącznie w Niemczech zdobył 23 punkty, w fińskim Lahti był 27., a w Oslo 24.

=== Sezon 2007/2008 ===
Hannu Lepistoe przed zimą kompletnie zepsuł naszych. Odczuł to także Piotrek, który stał się kompletnym nielotem (jak większość Polaków), ponieważ ani razu nie zapunktował, nawet w Sapporo był 38. i 45. Prawie wszyscy kibice po sezonie obrzucili błotem polskich skoczków, czego nie uniknął Żyła, którego nazywano nielotem i beztalenciem obok [[Stefan Hula|Buli]] i [[Robert Mateja|Mameji]].

=== Sezon 2008/2009 ===
W sezonie [[2008]]/[[2009]] też był nielotem, ale nie aż takim jak rok wcześniej, bo zdobył chociaż 4 punkty, w Zakopanem. Trochę się poprawił od poprzedniego sezonu; choć skakał słabiej od Rutkowskiego, Miętusa i Stocha, to i tak wystarczająco, żeby przechodzić przez kwalifikacje.

=== Sezon 2009/2010 ===
Sezon olimpijski był jeszcze bardziej beznadziejny niż 2 lata wcześniej: zdobył tylko 9 punktów w Kontynentalu, 2 razy odpadł w kwalifikacjach do PŚ, a za trzecim razem był 42. Był zupełnie znaczniej beznadziejniejszy niż Hula, Bachleda czy Miętus. Powrót do formy nastąpił zaraz za rok…

=== Sezon 2010/2011 ===
Piotrek po trzech chudych latach nie chciał być trenowany przez kiepskich trenerów, więc poszedł do Jana Szturca. Na początku sezonu było beznadziejnie, ale potem Żyła się poprawił: w sezonie [[2010]]/[[2011]] zdobył 37 punktów i 54. miejsce w generalce, a drużynowo był dwa razy na podium, głównie dzięki mistrzowi Adasiowi i prężnie rozwijającemu się [[Kamil Stoch|Kamilowi Stochowi]]. Najlepsze miejsce w konkursie PŚ to było 21., ale na MŚ w Oslo na normalnej skoczni był 19. (na dużej 21.).

=== Sezon 2011/2012 ===
W Letniej Grand Prix 2011 jeszcze bardziej wzrosła mu forma: w Wiśle co prawda był 46., ale w Hinterzarten, Courchevel i Einsiedeln był odpowiednio 13., 24. i 20. W Hakubie był dwukrotnie drugi, dwukrotnie za Tomem Hilde, a w kazachskich Ałmatach 5. W Hinzenbach był tylko 26., ale w Klingenthal 4. Ostatecznie dzięki słabym skokom zawodników przed nim w klasyfikacji był aż 5. Kibice mieli nadzieję, że nie powtórzy historii [[Dawid Kubacki|pewnych]] [[Maciej Kot|nielotów]].

Nadeszła zima. Wielu bało się, że Żyła będzie kiepski, jednak zajął na dobry początek 19. miejsce w Kuusamo. W Lillehammer na normalnej skoczni było jeszcze lepiej, bo zajął 11. miejsce. Dzień później na dużej skoczni zajął 7. miejsce, dzięki czemu zyskał sympatię kibiców i miejsce w pierwszej „10” generalki PŚ. Pierwszy konkurs, do którego nie musiał się kwalifikować był piątkowy konkurs w Harrachovie i zajął 19. miejsce, wypadając z niej. W trzecim konkursie w Harrachovie był 26. po zepsuciu drugiego skoku. Wszyscy oceniali Piotrka jako najstabilniejszego z polskiej kadry do momentu, kiedy zajął 42. miejsce w niedzielnym konkursie w Engelbergu.

Niestety, okazało się, że Żyła tylko przedłużył sobie lato do grudnia. Pod wodzą [[Łukasz Kruczek|Kruczka]] jego forma zaczęła spadać jak rakieta – tylko raz był w serii finałowej podczas TCS i to dzięki dyskwalifikacji rywala, a w Innsbrucku nawet nie przeszedł kwalifikacji. Wydawało się, że Piotruś z Kruczkiem wyraźnie dąży do zrównania swojej formy ze Stefanem Hulą czy Dawidem Kubackim.

Kiedy nastąpiły mniej ważne zawody, Piotrek odzyskał (przynajmniej częściowo) formę – w pierwszym konkursie na mamucie w Bad Mitterndorf zajął 17. miejsce, a w drugim 22. Mimo że to nie była najważniejsza impreza sezonu, to zdobył punkty do klasyfikacji PŚ w lotach.

Pięć dni po zawodach na skoczni Kulm nadszedł czas na Zakopane. Piotrek napompował balonik z sukcesami, wygrywając kwalifikacje do piątkowego konkursu, w którym zajął słabe – bo na rodzimej skoczni – 16. miejsce. Wtedy nikt nie zwrócił szczególnej uwagi na niego ze względu na wygraną [[Kamil Stoch|lepszego kolegi]] i 9. miejsce [[Aleksander Zniszczoł|Zniszczoła]]. Następnego dnia Piotrek okazał się być wielkim farciarzem, ponieważ w kwalifikacjach oddał beznadziejny skok na odległość 106,5 metra, który dawał mu pierwsze miejsce niedające awansu do konkursu. Wydawało się, że kibice go obrzucą śniegiem, błotem i jajami za kompromitację, jednak ostatni z zawodników muszących się kwalifikować – [[Martin Koch]] – skoczył 104,5 m i to on nie wszedł do konkursu. Warto nadmienić, że znalazł się na 40. miejscu ex aequo z [[Emmanuel Chedal|Chedalem]], czyli gdyby otrzymał notę nawet o 0,1 pkt mniejszą, nie wszedłby do konkursu.

Sam Żyła był również dobrotliwy – nie chciał, aby było przykro Kochowi następnego dnia na 30-tych urodzinach przez brak awansu, więc publicznie okazał zamiar kupienia mu [[wódka|flaszki]]. W [[Norwegia|Vikersund]] skoczył 232,5 m.
W całym sezonie 2011/2012 zajął 15 miejsce.

=== Sezon 2012/2013 ===
Letnie GP było dla niego rekordowo słabe, zajął miejsca 16., 15., 7., 29., 20., 38. i 27. W klasyfikacji zajął 26. miejsce.

Niestety, na sam początek sezonu [[Łukasz Kruczek|Trener polskich skoków]] zniszczył polskie skoki. Piotr Żyła poraz kolejny stał się nielotem. W norweskim Lillehammer zajął 36. i 43. miejsce. Później w Kuusamo zajął 48 miejsce, a z drużynówką zajął ostatnie miejsce. Później do [[Rosja|Soczi]] nie pojechał. W Engelbergu nadal był nielotem, zajął 36. i 37. miejsce. Później kończył okres nielota, ale zanim dobrze skakał, jeszcze w Oberstdorfie zajął 31. miejsce. Później w Ga-Pa zajął 30. miejsce. Jego forma rosła do bardzo dobrej. W Austrii zajął 22. i 30. miejsce. Później w Wiśle zajął szóste miejsce.

Trzy dni później przyszła kolej na Wielką Krokiew. W drużynówce zajął 2. miejsce z Miętusem, Stochem i Kotem. Później konkurs nieudany, zajął 18. miejsce. Później przyszła pora na Sapporo, zajął kiepskie miejsca w trzeciej dziesiątce. Potem w Vikersundbakken zajął szóste i dziesiąte miejsce. Potem w Harrachovie kiepsko, zajął 26. miejsce, później w drugim konkursie większość klepało bulę więc zajął dobre, trzynaste miejsce. W Wilingen skakał na małej pokazowej skoczni, oraz w drużynówce zajął 5 miejsce. Potem w Klingenthal zajął bardzo dobre miejsce szóste. Później ze Stochem, Kotem, Miętusem i Kubackim nie startował, bo trenował do Mistrzowstw Świata w Narciarstwie Klasycznym w Val di Fiemme.

==== Mistrzostwa świata w Val di Fiemme ====
Piotr Żyła zaczął od słabiutkiego 23. miejsca na skoczni normalnej, skoczył 95,5 m i 95 m. Potem wystąpił na dużej skoczni, ale skakał na 124m i 126,5m, zajmując przeciętne, 19 miejsce. [[Kamil Stoch|Mistrz świata]] mógłby być dumny ze złotego medalu, Żyła mógł by się śmiać. Później w drużynówce zajął wraz z Kubackim, [[Maciej Kot|nielotem]] i Stochem historyczny brązowy medal dla polskiej drużyny skoków narciarskich.

==== Koniec sezonu ====
Koniec sezonu dla Piotrka był fantastyczny, co prawda jeszcze w Lahti i Kuopio zajmował 12. i 15. miejsce, to w Trondheim pokazał swoją klasę. W kwalifikacjach skoczył prawie na rekord skoczni, a w konkursie zajął 9. miejsce. Później w Oslo był fantastyczny występ, skakał na 135,5 m i 133,5 m i wygrał z Gregorem Schlierenzauerem. Później w Planicy nieoczekiwane podium zajął 3. miejsce. Potem ostatni konkurs był przedziwny. Skoczył 216m i się pokazał [[Kibic|nagi kibic]], na szczęście dostał się w ręce [[Policja|policji]].

=== No i kolejny sezon ===
Piotr Żyła niestety był smutny, bo w Hinterzanten zajął pechowe, 34. miejsce, jednak w Wiśle był w czołowej 20. Tak samo w kolejnych dwóch konkursach.

==== Zima ====
Zimka znowu nadeszła. W Klingenthal zajął piąte miejsce, tak on lubi skakać. Mówił, że może skoczyć 500 metrów. W Kuusamo zajął 23. miejsce i tylko jedno, bo w drugim konkursie wiało <s>wydupiście</s>, w Lillehammer było 26. i bardzo dobre 6. miejsce, dzięki czemu Piotrek awansował w generalce o kilkadziesiąt punktów, w Titisee bez fajerwerków dwunaste i piętnaste miejsce, jednak w Engelbergu był szósty i jedenasty.
Turniej Czterech Skoczni był dla niego beznadziejny. Zaczął od słabego 24. miejsca. W Ga-Pa zrobił Polakom noworocznego psikusa nie łapiąc się do konkursu, przez co zamieniono go na Bieguna <s>północnego</s> Po Innsbrucku zaliczył (nie do końca) wielki comeback zajmując 21. miejsce, w Bad Mitterndorf był 15. i 24., a w 27. urodziny, na lekkim kacu wyskakał 12. miejsce.

{{Skoczkowie}}
[[Kategoria:Polscy skoczkowie narciarscy|Żyła, Piotr]]