Edytujesz „Pistolet TT”

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.

Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.

Aktualna wersja Twój tekst
Linia 1: Linia 1:
{{WEdycji|Towarzysz Alchemik}}
[[Plik:Pistol TT33.jpg|200px|thumb|Ten pistolet dobitnie pokazał, że to, co proste, nie zawsze jest dobre]]
'''TT''' - Radziecki pistolet stworzony na począdku [[II wojna światowa|Drugiej Wojny Światowej]].
[[Plik:USSROfficerTT33.JPG|thumb|200px|Rosyjski żołnierz. Ginie za ojczyznę, bo broń się zacięła]]
'''Tulski Tokariewa, TT''' ([[Język rosyjski|ros.]] ''7,62 мм пистолет самозарядный обр. 1933 года'' lub ''Пистолет ТТ'', w skrócie '''Tokariew''', potocznie '''tetetka''') – radziecki [[pistolet]] konstrukcji [[Fiodor Tokariew|Fiodora Tokariewa]].


Gdy rozpoczeła się Druga Wojna, radzieckie dowództwo szybko zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co możnaby uznać za broń osobistą (no chyba, ze uznać za takową saperkę...). Jako że oficerowi Armi Czerwonej nie chcieli być gorsi od Niemców i sprzymierzeńców z Zachodu, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na ich potrzeby. Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tepie ukradli od amerykanów projekt jednego z nowych pistoletów Colta, po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędbnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji. Ponadto przerobiono pistolet do używania amunicji 7,62*23 mm, takiej samej jak stosowana w [[PPSz|pepeszy]] (dawała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej).
== Historia ==
Mając wizję napadu [[Adolf Hitler|Hitlera]] na ZSRR, radzieckie dowództwo dziesięć lat wcześniej zorientowało się, że nie dysponuje niczym, co można by uznać za broń osobistą (no chyba, że saperką lub belgijsko/carskim reliktem rewolwerów szeryfów z [[Dziki Zachód|Dzikiego Zachodu]], znanym jako [[nagant]]). Jako, że oficerowie [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] nie chcieli być gorsi od Niemców i kapitalistycznych świń z zachodu, czyli swoich przyszłych sprzymierzeńców, postanowiono szybko skonstruować jakiś pistolet na swoje potrzeby. Najlepiej kradnąc co popadnie od kapitalistów.


W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle niebepieczna, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie można było przewidzieć, kiedy wypali (skutek braku bezpiecznika). W połączeniu z potwornym odrzutem dawało to niewykle ciekawe efekty. Broń posiadała także umiejętności specjalne, takie jak na przykład, nie występujące w żadnych innych pistoletach, strzelanie serią. Gdy rozlatywała się blokada zamka półautomatycznego, co zdarzało sie wcale nie rzadko, pistolet wywalał serią cały magazynek, w wyniku czego najczęściej wyrywał się strzelającemu z ręki i go zabijał. Dzięki takim właściwościom broń ta budziła większy strach wśród Rosjan, niż wśród Niemców. Trudno powiedzieć, czy w obliczu tych faktów wysoką celność i siłę rażenia TT-etki można uznać za jej zalety...
Inżynierowie sowieccy rzeczywiście w bardzo szybkim tempie ukradli od Amerykanów projekt dwudziestoletniego pistoletu Colta (jak sama nazwa wskazuje, zaprojektowanego przez [[mitologia amerykańska#Drugie pokolenie proroków|Jana Mojżesza Browninga]]), po czym dostosowali go do realiów radzieckich. Dostosowanie polegało na usunięciu zbędnych części, takich jak np. bezpiecznik oraz zastąpieniu wszystkich komponentów dobrej jakości lub drogich w produkcji ekonomicznymi zamiennikami produkowanymi w Rosji i stworzeniu broni, żeby przeciętny oficer Armii Czerwonej wiedział, że to jest pistolet, nieergonomiczny kształt zerżnięto z trzydziestoletniego pistoletu Browninga, z którym niektórzy się wcześniej mogli już spotkać (z brauninga ostrzeliwał się w Leningradzie kot Behemot przed czekistami). Ponadto przerobiono pistolet do używania skopiowanej z używanego przez czekistów niemieckiego mauzera amunicji 7,62 x 25 mm, takiej samej jak stosowana w [[Pistolet maszynowy PPSz|pepeszy]] (zawierała ona zapewne największy ładunek prochowy w historii broni krótkiej, przez co była ulubionym narzędziem do walki z bliska wszelkich płatnych (lub nie) morderców – przebijała wszystkie kamizelki kuloodporne).


Wrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet Makarow, (co prawda do niczego się nie nadający, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika) TT-etki zaczęto masowo wywozić do krajów bloku wschodniego, Aby sie ich jak najszybciej pozbyć. W krajach tych, do których należy również Polska, broń ta jest używana do dziś
== Właściwości ==
W wyniku tych modyfikacji otrzymano broń niezwykłą, posiadającą wręcz unikalne cechy. Przede wszystkim była ona niezwykle zabójcza, szczególnie dla używającego, bo nigdy nie można było przewidzieć, kiedy wypali (skutek braku bezpiecznika).

Broń posiadała także umiejętności specjalne, o jakich większości nawet się nie śniło w tamtych czasach, takie jak na przykład strzelanie serią. Gdy rozlatywała się blokada zamka półautomatycznego, co zdarzało się wcale nie tak rzadko, pistolet wyrzucał serią cały [[magazynek]], w wyniku czego najczęściej wyrywał się strzelającemu z ręki i go zabijał. Często również zamek odmawiał posłuszeństwa, wylatując do tyłu i rażąc operatora. Dzięki takim właściwościom broń ta budziła większy strach wśród Rosjan, niż wśród Niemców. Trudno powiedzieć, czy w obliczu tych faktów wysoką celność i siłę rażenia tetetki można uznać za jej zalety...

== Zesłanie ==
Wkrótce po II wojnie, gdy radzieccy konstruktorzy stworzyli pistolet [[Pistolet PM|Makarow]] (co prawda do niczego się nienadający z powodu kiepskiej celności i beznadziejnej siły rażenia, ale przynajmniej dość rzadko uśmiercający swojego użytkownika), Rosjanie zaczęli masowo wywozić tetetki w prezencie do innych [[Układ Warszawski|krajów bloku wschodniego]], aby się ich jak najszybciej pozbyć. Jednym z państw, które entuzjastycznie przyjęły tetetkę (bo nie miały innego wyjścia), była Polska. Żeby wykazać wyższość komunistycznej myśli technicznej nad własną porządną przedwojenną kopią Colta M1911, znaną jako [[Vis]], rozpoczęto nawet produkcję licencyjną tetetki w fabryce maszyn do szycia „Łucznik” w [[Radom]]iu (jako PW wz.33 czyli Pistolet Wojskowy). W niektórych z tych państw, do których zaliczyć należy również Polskę, broń ta jest używana do dziś na niewielką skalę (zazwyczaj z powodu absolutnie żałosnego poziomu broni rodzimej produkcji), ze skutkami równie tragicznymi, jak i 60 lat temu. Tetetki na dłużej używane były przez esbeków (udokumentowany przypadek: Zenobia, kryptonim Z-24), milicję i dziadków ze straży bankowych i przemysłowych (o ile nie mieli jeszcze bardziej zabójczych pistoletów maszynowych PPS). Do strzelanin na ulicach za komuny na szczęście rzadko dochodziło, bo przeciętny milicjant bandyty by nie trafił, ale zamiast tego pełnopłaszczowy pocisk tetki potrafił zabić nawet kilku przechodniów na sporą odległość.

Dla upamiętnienia pistoletu TT i jego roli w kulturze masowej, Niemcy nazwali tak kolejkę elektryczną dla dzieci, a później pseudo-sportowy model Audi (równie mały, jak kolejka TT, i równie brzydki, jak pistolet).

== Norinco ==
Gdy TT-tka udowodniła, że do niczego się nie nadaje, do akcji wkroczyli [[Chińczycy]]. [[Type 54|Pistolet Norinco Type 54]] jest chińską podróbą tetetki i, wbrew pozorom, nadaje się do użytku! Główną zaletą broni jest bezpiecznik. Późniejsze wersje Norinco zostały wyprodukowane także na znakomity, popularny nabój 9 x 19 Parabellum.

{{broń}}
[[Kategoria:Broń strzelecka|TT]]
[[Kategoria:Rosyjska broń|TT]]
Cc-white.svg Wszystko, co napiszesz na Nonsensopedii, zgadzasz się udostępnić na licencji cc-by-sa-3.0 i poddać moderacji.
NIE UŻYWAJ BEZ POZWOLENIA MATERIAŁÓW OBJĘTYCH PRAWEM AUTORSKIM!
Anuluj Pomoc w edycji (otwiera się w nowym oknie)

Szablony użyte w tym artykule: