Edytujesz „Poradnik:Jak być dobrym rockmanem”

{{redakcja|formatowanie, przenieść do odpowiedniej przestrzeni}}

'''Jak być dobrym rockmanem - praktyczny poradnik'''

Jeżeli trafiłeś na tę stronę, zapewne każda część Twojej osobowości pragnie się zrealizować jako porywający tłumy, drwiący z estabilishmentu twórca muzyki twardej jak otoczak. Wbrew pozorom, to wclale nie jest takie trudne - jezeli zastosujesz się do poniższego poradnika, z niedorobionego tworu ludzkiego plumkającego na gitarce kumpla starniesz się rockowym wcieleniem zajebistości, na którego widok padają wszelakie przedstawicielki płci pieknej w przedziale 11-98, a Twoja muzyka będzie niosła się szeroko po świece echem i kablówką. I pamiętaj - żyj szybko i nie przejmuj się, i tak kiedyś umrzesz!


== Jak to zrobić ==

1.Po pierwsze – określ się. Dostrzeż swoją zajebistość. Powiedz sobie jasno, ze chcesz prowadzić żywot rock’n’rollowca, porywać tłumy, uprawiać seks ze wszystkimi i umrzeć młodo u szczytu kariery. 

2.Zdecyduj, czy będziesz działał sam czy w grupie. Odnajdź się jako niezrozumiany outsider w białym podkoszulku śpiewający o nowoorleańskich samobójcach/bard porywający tłumy i wtykający tlącego się peta w gryf gitary, czy znajdziesz kilku mało rozgarniętych przedstawicieli klasy średniej, których zmusisz do gry na instrumentach i picia z tobą.

3.Jeżeli nie działasz sam, znajdź paru zdesperowanych, bezrobotnych facetów, którzy od dzieciństwa lubią walić w garnki babci bądź dmuchać w tandetną harmonijkę od wujka. Zróbcie jam session w garażu (jeżeli nie masz garażu spotkajcie się w parku/u twojej Mamy/na przystanku autobusowym) i zdecyduj, kto się nadaje, a kto może grabić wodę.

4.Nazwij się. Nazwa to podstawa. Wybierz ze słownika słowo lub dwa, które ci się podoba (najlepiej przymiotnik i rzeczownik, bądź całe wyrażenie) i wmawiaj wszystkim, że odwołuje się to do twoich przeżyć bądź symbolizuje muzykę zespołu, np. Duszone Buraczki, Kij Ci W Oko, Straż Miejska etc. 

5.Zmień imię i nazwisko. Musi być łatwe do wymawiania i dobrze brzmiące, np. Robert Sadzonka. Jeżeli masz nazwisko nie dające się wymówić bądź brzmi dość zdechlakowato, tym bardziej je zmień, inspirując się mitologią bądź astronomią, np. Frycek Saturn, Zydel Gwiezdny Pył, Adam Mrówka.

6.Znajdź instrumenty. Podstawowe, surowe brzmienie stanowią gitara rytmiczna, gitara basowa, gitara, na której wygrywa się fajne melodyjki i perkusja. Głębię brzmienia możesz wspomóc klawiszami w starym stylu, np. organami Hammonda. Syntezatorów użyj dopiero na dziesiątej płycie, na jedenastej poeksperymentuj z muzyką klasyczną. Instrumenty kupisz w dobrym sklepie muzycznym/ od kumpla/ starych hipisów; ostatecznie zrób sobie je sam, używając  drewna z dwustuletniego kominka, sprężyn z motocykla starszego brata, guzików ze swetra siostry etc. Jeżeli chcesz się wyróżniać, spraw sobie instrument zapominanej grupy etnicznej, którego nazwy nawet nie potrafisz wymówić, np. didgeridoo lub páixiāo.

7.Zmień styl ubierania się. Wyglądaj na osobę, która ma wszystko i wszystkich w okrężnicy. Układne białe koszule zamień na cekinowe obcisłe body z wycięciem do pępka, a obwisłe filcowe spodnie ojca na obcisłe dżinsy z naszytym jednorożcem w okolicach krocza. Oprócz tego obwieszaj się turkusami i srebrem, noś wycieruchowe kowbojki bądź jeszcze bardziej wycieruchowe trampki, które trzymają się kupy tylko dzięki sile twojej woli. Jeżeli uważasz, że na scenie jest zbyt gorąco, zakładaj uniwersalny ubiór naturystycznego rockmana – skarpetkę na miejsce strategiczne. 

8.Zapuść włosy. Żaden plebejski jeżyk nie wchodzi w grę. Długie pióra są wyznacznikiem wolności od zasad, oderwaniem od establishmentu, sprzeciwem wobec walki zbrojnej etc., poza tym musisz czymś wymachiwać na scenie i zamiatać twarze napalonych groupies, ew. musisz mieć coś do wkładania innym członków zespołu do nosa, kiedy ci śpią, zamiast wymyślać partie gitarowe.

9.Znajdź menedżera. Menedżer nie tylko dba o twoje sprawy związane z zawodem, ale wyciąga z niefortunnych sytuacji typu przebudzenie z nagą gwiazdą porno w wannie pełnej fasoli, gdy wokół migają flesze paparazzi z Rolling Stone; 
zamawia także dziwki do apartamentów i skręca karki nachalnym neonazistom, którzy chcą zbojkotować twój występ.

10.Za swój wzór obierz legendarnych bluesmanów, których dziś nikt nie kojarzy i późniejszych gigantów rocka. Masz niezwykle szeroki wachlarz możliwości, jedynym kryterium jest posiadanie przez rzeczonych metaforycznych jaj. Natomiast za swój cel obierz przebicie sprzedaży płyt The Beatles.

11.Bądź intelektualistą. W swoich piosenkach zamieszczaj wyrafinowane metafory i przywołuj dzieła wielkich myślicieli bądź ideologie religii Wschodu. W dobrym tonie jest odwoływanie się do legend arturiańskich, mitologii Cthulu i legend miejskich głoszonych przez twojego sąsiada.

12.Na pierwszej płycie postaw na rozbuchane, rozerotyzowane brzmienie, które rozrusza skostniałe społeczeństwo, oparte na napierdzielaniu w garnki, morderczych riffach rozkrwawiających palce gitarzysty i zawodzącym śpiewie do złudzenia przypominającym orgazm rozdziewiczanej pastereczki z dolnego Śląska. Kontynuuj tę politykę w drugim albumie, w trzecim postaw na delikatne, akustyczne ballady o sensie istnienia okraszone kastracyjnymi chórkami. W okolicach czwartej czy piątej płyty napisz arcydzieło, które ugruntuje twoją pozycję w muzycznym biznesie i doprowadzi laczki krytyków do spadnięcia. Potem rób co chcesz – trzymaj poziom, stocz się albo zaćpaj w toalecie jakiegoś podrzędnego baru serwującego koreczki serowe. 

13.Twoje życie musi odzwierciedlać niepokoje obecnego pokolenia. W końcu jesteś jego krtanią, która wykrzykuje swoje bolączki na otwartych przestrzeniach z nagłośnieniem z darowizny rządu. Bądź wzorem dla młodzieży, która poszukuje swojego miejsca w betonowej dżungli. Zdecyduj, czy zaangażujesz się w śpiewanie o sytuacji geopolitycznej, czy twoja twórczość będzie opierała się na twoich osobistych przeżyciach ze sfery seksualnej bądź osobistych przemyśleniach o kwestiach eschatologicznych pisanych pod wpływem ecstasy.

14.Używaj sobie. Stres nagromadzony podczas trasy koncertowej odreagowuj fantazyjnym używkami, których dostarczają rosyjscy znajomi twojego menedżera. Masz szeroki wachlarz możliwości: tytoń (cygara, szlugi, fajki, skręty, tabaka, pety, badziabągi itd.), napoje alkoholowe (wódka, ruska wódka, czysta, mniej czysta, denaturat, metanol, etanol, spirytus, woda utleniona, perfumy twojej Żony, piwo, wino, tanie wino, Châteaux de Yabeaulle, miód pitny, sake, cukierki z alkoholem podwędzone z zeszłorocznej choinki perkusisty, szampan, gin, bimber sklepowy, bimber pędzony przez twoją kochaną Babcię itd.) oraz narkotyki (kokaina, heroina, amfetamina, metamfetamina, Marysia, haszysz, dimetylotryptamina, klej szkolny Ajax w tubce, antydepresanty twojego menedżera, Zozole, opium, morfina, Dietyloamid kwasu D-lizergowego, eter, konopie indyjskie, maki z ogródka twojej Mamusi, kwasek cytrynowy itd.) oraz kawa. Używaj najlepiej wszystkiego naraz, kapiąc się w eterycznej mgle odurzenia wspomagającej twoją twórczość.

15.Ćpaj. Ćpanie pozwala spojrzeć na rzeczywistość z zupełnie innej perspektywy, kiedy materiał na nową płytę leży odłogiem. Różowe belgijskie nietoperze i falujący ludzie z głowami w kolorze burgunda są świetnym materiałem na piosenkę o wyalienowaniu w społeczeństwie. Pamiętaj jednak o stosownym umiarze. Złoty strzał aplikuj tylko wtedy, gdy twoja ostatnia płyta okazała się łabędzim śpiewem albo twój perkusista obsmarował cię w The Sun, wyjawiając twój romans z podstarzałą wiccanką (a twoja Żona przeczytała artykuł i już do ciebie jedzie). Nie martw się o przedwczesną śmierć – i tak kiedyś umrzesz.

16.Kiedy nie masz jak ćpać, chlej. Chlej na umór i spijaj się jak świnia. Napoje wyskokowe działają pozytywnie na ożywienie kontaktów międzyludzkich oraz na cechy personalne, tj. odwaga osobista bądź śmiałość w stosunku do płci przeciwnej. Oczywiście, zachowaj stosowny umiar. Kiedy znajdujesz swojego basistę śpiącego nago w hotelowym korytarzu przytulonego do palmy doniczkowej, powinieneś przystopować. Nie martw się rakiem – i tak kiedyś umrzesz.

17.Pal. Bez względu na wszystko. Wokół twojej osoby powinna unosić się tajemnicza tytoniowa mgła o zapachu tlących się gałązek z ogniska rozpalonego w dzikim borze. Nie zaprzątaj sobie głowy rakiem – i tak kiedyś umrzesz.

18.Podczas tras koncertowych prowadź zwierzęcy tryb życia. Stosuj używki, spraszaj groupies do swojego pokoju i poskramiaj je za pomocą pejcza, wdawaj się w bójki z ochroniarzami, obrzyguj członków twojego zespołu i fanów domagających się autografów; po prostu zdegraduj swoje istnienie do jedzenia i seksu. Potem będziesz się leczył pod czujnym okiem twojej Mamusi.

19.Epatuj samczością. Nikt nie chce słuchać przygarbionego nerda w golfie śpiewającego o akceleratorach energii jądrowej na pokładzie Enterprise. Tryskaj testosteronem jak fontanna w letni dzień, śpiewaj o nagich dziewiczych ciałach wylegujących się na białych piaskach Maroka, eksponuj swoją porośniętą zmysłowymi kłaczkami pierś godną nordyckiego boga wojny.

20.Nie przejmuj się niczym. Wszystko musi ci wdzięcznie wisieć i powiewać – twój menedżer załatwi wszystko za ciebie. Nie przejmuj się innymi ludźmi – wyznawaj hinduską ideologię karmy, która ukarze twoich prześladowców. Teoria karmy dotyczy wszystkich, tylko nie twojej osoby. 

21.Miej swój styl. Wypracuj i uwolnij naturalny, niepodlegający żadnym prawom wdzięk, któremu nie można się oprzeć i można tylko naśladować. Odlatywanie prywatnym odrzutowcem wypełnionym kokainą i dziwkami jest szczytem wyrafinowania.

22.Niszcz. Domeną płodnych artystów jest pociąg do destrukcji. Rozwalaj wzmacniacze, instrumenty (menedżer załatwi nowe), pokoje hotelowe (menedżer zapłaci za szkody), samochody głów państwa (menedżer załagodzi sytuację), kości członków zespołu (tym razem menedżer zniszczy ciebie, o ile nie schowasz się w ustronnym miejscu).

23.Wydawaj przyjęcia, które odbiją się echem po całym kraju. Pod przykrywką bankietu dla współpracowników z wytwórni zorganizuj pięciodniową orgię z atrakcjami takimi jak: striptizerki w habitach, karły z kokainą na tacach, nagie zapasy w błocie, rzucanie galaretką wiśniową, rzucanie telewizorów z szesnastego piętra Hiltona, łowienie ryb przez okno, dewastowanie obijanych skórkami szynszyli foteli, rzucanie zgniłymi owocami w obsługę hotelową etc.

24.Uprawiaj seks. Jako niezbędny atrybut twojego wizerunku machismo, odreagowanie stresu podczas nagrywania opus magnum, rozrywka z dodatkiem fasoli między koncertami czy rzecz, której żałujesz, kiedy zza oceanu przylatuje twoja Żona i zastaje cię w łóżku z dziesięcioma nagimi modelkami, jest nieodłącznym dodatkiem do twojego życia. Uprawiaj go z obiema płciami – poszerzą się twoje horyzonty, a biseksualizm jest szczytem humanizmu i wyrafinowania. Postawa ta pomaga przetrawić rozczarowanie prostytutką w trakcie terapii hormonalnej. Zwierzęta, zwłoki i drzewa są zdecydowanie passé.

25.Jeżeli nie jesteś tak genialny jak Pink Floyd i nie piszesz egzystencjalnych tekstów jak Bob Dylan, zadbaj o prezencję i stań się symbolem seksu. Zdjęcie twoich pośladków niech zdobi każdy magazyn dla gospodyń domowych, odlew twojego prawego sutka będzie najczęściej zamawianym wzorem dzwonków do drzwi, tak jak makieta twojego fallusa będzie zdobić domostwa samotnych, bogatych kobiet po trzydziestce.

26.Zainteresuj się groupies. Te fascynujące stowarzyszenia zrzeszające kobiety w przedziale wiekowym 12-90 lat obchodzi tylko to, by się z tobą przespać. Skutecznie zastępują nieobecność twojej Żony podczas trasy, kiedy nikt nie może dać buzi w obtarte kolano.  Potem możesz nająć je do prania twojej bielizny, prowadzenia rachunkowości czy cucenia perkusisty z letargu poalkoholowego. 

27.Nie odrzucaj zwykłych fanek na rzecz groupies. Te biedne dziewczęta po prostu chcą zdobyć twoje koszule z kroplą twojego potu bądź twój włos łonowy. Wcale nie musisz z nimi sypiać – wystarczy, że dasz im milimetrowy fragment swojego DNA, a masz 56% szans, że się tym zadowolą, tak jak wyprawianiem niestworzonych rzeczy przed twoim zdjęciem w gazecie.

28.Stań się bohaterem skandali. Zwłaszcza po libacji. Zostaniesz dzięki temu zapamiętany we wszystkich środowiskach. Tańcz w skórzanych stringach z ćwiekami na stole otoczony przez nowojorskich homoseksualistów, biegaj nago przed budynkiem rządu, ugryź Pierwszą Damę w pierś, wyląduj awaryjnie swoim odrzutowcem w supermarkecie, puszczając na cały regulator Elvisa, odwal wiochę przed B.B. Kingiem przebierając się za kobietę.

29.Umrzyj w wielkim stylu. Idealnym czasem na śmierć jest szczyt kariery (ludzie będą rozpaczać, że odszedł taki młody i zdolny, który mógł jeszcze tyle stworzyć) albo jej powolny upadek (wtedy ludzie zamiast narzekać na najnowszą płytę, będą rozpaczać i wyda im się ona wspaniała). Masz czas do pięćdziesiątki – potem przestaniesz kogokolwiek obchodzić, kiedy będziesz zramolałym starym pierdzielem z rakiem płuc i wątroby. Swoją śmierć zaaranżuj tak, by nie było wiadomo, czy zabiłeś się ty, czy ktoś ci pomógł – proces twojego lekarza będzie ciągnął się latami, a twoja pośmiertna sława wzrośnie. Najpopularniejszą metodą jest złoty strzał, ale ty musisz być oryginalny – np. utop się w basenie udając narwala, podczas gdy zaufana osoba wrzuci do wody podłączony wzmacniacz z gitarą, ew. włączoną suszarkę, uduś się własnymi wymiocinami na tylnim siedzeniu taksówki, dostań zawału podczas uprawiania seksu z megagwiazdą country. I pamiętaj – i tak kiedyś umrzesz, ale twoja sława nie!


== I najważniejsze ==

30.Nie pozwól, by twoja Żona dowiedziała się o czymkolwiek.


[[Kategoria:Poradniki]]