Tekst źródłowy strony Poradnik:Jak napisać wiersz

Przez całe życie marzyłeś o tym, aby przelać swą duszę na papier, obrać w wersy i strofy, ale nigdy nie wiedziałeś, jak się za to zabrać? Chcesz, aby w przyszłości ludzie wzdychali nad Twoją poezją, wzruszali się i podziwiali Twój geniusz? Z tym poradnikiem dostaniesz [[Nagrodę Nobla]] za swoją przepojoną głębokim sensem twórczość!
== Co zrobić, aby wiersz był faktycznie poezją? ==
Po pierwsze – żadnych prostych zdań, niczego nie mów wprost. Jeżeli chodzi ci o to, że [[kanapka]] z serem jest spleśniała, lepiej napisać ''Ni to strawa, czy już porost, pokrywający chleb powszedni niczym ziemia nieboszczyka''.
Po drugie – mnóstwo metafor i porównań. Sens niewskazany, chyba nie chcesz, aby prozaiczni ludzie zrozumieli twe nasycone emocjami wiersze... Lepiej, żeby zastanawiali się nad Twym geniuszem. Dla idiotów: porównanie jest wtedy, kiedy używasz ''jak'', ''jakby'', ''niby''.
Na przykład: sąsiadka umarła.

W wierszu: ''I ta kobieta, co ją znałem trochę''

''I ją przykrył całun, odeszła,''

''przeminęła jak weekend, szybko i niepostrzeżenie''

''Teraz stąpa po zmarłych krainie''

''mglistej i zimnej''

''jak parówka wyjęta z wody''

Po trzecie – dziel zdania enterem jak popadnie. Dzięki temu wydasz się niezmiernie natchniony.

== Gdy chcesz przekazać jakieś głębsze wartości ==
Ach, sens! Ludzkość go zgubiła! Jeśli takie myśli towarzyszą Ci przy myciu zębów i chciałbyś przekazać głębokie jak pomidorówka wartości przyszłym pokoleniom, ten sposób jest dla Ciebie idealny.
Załóżmy, że chcesz przekazać w wierszu, że nie lubisz geografii. Napisz wtedy, korzystając oczywiście z metafor i porównań, na przykład:

''Iść, lecz dokąd, skoro mapy tak niewyraźne''

''Góry powstały, jeziora cyrkowe i rynnowe''

''A ja nadal nie rozumiem''

''jedynka nadciąga jak tsunami''.

Potem pomiędzy wersy należy wstawić coś zupełnie bez sensu, najlepiej o śmierci, miłości i przemijaniu. Im mniej logiczne, tym lepiej, na przykład:

''Lecąc jak na dywanie ze starych bajek Disneya''

''I wielkie mądrości Pana Spinacza''

''Gdzie zniknęły moje pantofle?''.

Potem powstawiaj pomiędzy poprzedni wytwór, o geografii:

''Iść, lecz dokąd, skoro mapy tak niewyraźne

''Lecąc jak na dywanie ze starych bajek Disneya''

''Góry powstały, jeziora cyrkowe i rynnowe''

''I wielkie mądrości Pana Spinacza''

''A ja nadal nie rozumiem''

''Gdzie zniknęły moje pantofle?''

''jedynka nadciąga jak tsunami''

Bez sensu, czyż nie? Może troszkę. Wyszło Ci coś jeszcze głupszego (to znaczy bardziej natchnionego)? Doskonale. Spokojnie, humaniści na pewno doszukają się w tym tego, co chciałeś przekazać, a nawet jeszcze więcej Prawd Życiowych i Mądrości. I nie udowodnisz im, że pisałeś o nielubieniu geografii, a nie o zagubieniu we własnych myślach.

== Gdy chcesz przekazać coś o stanie swojej duszy ==
Dręczy Cię nieszczęśliwa miłość, brak pieniędzy, stres, cierpisz na zapalenie zatok i chcesz przelać uczucia na papier? Nic prostszego, ale pamiętaj o podstawowej zasadzie – niczego nie mów wprost, bo wiersz byłby prozaiczny, a znajomi z Kółka Poetyckiego wyśmialiby Cię za brak natchnienia i Twórczej Pasji.
I tym razem posłużymy się przykładem. Załóżmy, że chcesz napisać wiersz o tym, że nie chce Ci się uczyć do sprawdzianu, bo wolisz grać w Sapera. Masz do wyboru kilka metod:
=== Metoda pierwsza ===
Podobnie jak w przypadku wierszy o Głębszych Wartościach, piszesz najpierw coś o stanie swojej nieszczęśliwej duszy, na przykład:

''Białe kartki nadciągają jak kruki''

''z czerwoną liczbą jeden na grzbiecie''

''A tu bomby wybuchają''

Potem znowu jakieś głupoty o śmierci, trzustce i klockach lego, i masz wiersz z Głębokim Sensem.
=== Metoda druga ===
Napisz wprost o sprawdzianie, lenistwie i idiotycznych grach na [[Windowsie]]. Potem wejdź w słownik synonimów/antonimów i znajdź jak najwięcej wyników do takich rzeczy jak [[śmierć]], [[miłość]], [[samotność]]. Następnie zamień na nie co trzecie słowo Twojego Tworu, który wkrótce stanie się Wielkim Poetyckim Dziełem.
Potem w co drugiej linijce wstaw dowolne porównanie, im mniej sensu tym lepiej. Może być absolutnie nielogiczne, na przykład ''pokojowy jak Korea Północna'', to poloniści uznają to za niezwykły przykład ironii co do współczesnego świata, przejaw Wielkiej Mądrości i Jakiegośtam Spojrzenia na Świat.

== Wiersz romantyczny ==
Tu wszystkie powyższe porady silnie wskazane: porównania, metafory, brak sensu, miłość i samotność.
Może się też obyć bez nich, na przykład wstaw po kolei wszystkie słowa, które przyjdą Ci do głowy (wskazane te o samotności), a na koniec Głęboką Mądrość Odzwierciedlającą Twoje Rozmyślania, na przykład:

''Myśli, samotność i wiaderko''

''bezmózg, chrzan i futerko''

''Honor, makaron, dyskietka''

''Wakacje, ser pleśniowy, zakopywać''

''Parówka wrzeszczy''

''Wiatr wieje, jakby się spieszył''
''na autobus''

== Wiersz mhrocznego emo ==
Tu sens silnie niewskazany. Tylko bzdury (to znaczy Głębokie Mądrości Nękanej Duszy) o krukach, śmierci, nieszczęściu. Pisz koniecznie czarnym długopisem, obok narysuj jakieś płaczące oczy i wisielców.

''Zastygła krwi kropla na powierzchni stali''

''Mam w ręku kielich Graala, co po nim?''

''kiedy świat nie liczy się z tym''

''co ważne było raniej''

''Cóż powiedzą przy życiu pozostali''

''spoglądając na mego trupa''

''i dziobiącego go kruka''

''wieczny odpoczynek racz mu dać Panie?''

== Kwestia rymów ==
W wierszach o Głębokim Sensie rymy dosyć niewskazane, ale może chcesz stworzyć wesołe, melodyjne dzieło o stokrotkach i tak dalej.

== Osoba poety ==
Pamiętaj, jesteś nieszczęśliwym samotnikiem o nękanej duszy, pogrążonym w rozmyślaniach o siłach natury i nieodwzajemnionej miłości, tworzącym, by ukoić myśli.
Ale, jak mawiał Kochanowski ''Zna ktoś poetę trzeźwego? Nie napisze taki nic dobrego''. A zatem – do dna!

[[Kategoria:Poradniki – tworzenie tekstów|Napisać wiersz]]