Edytujesz „Poradnik:Jak zrobić szkolną ściągę”

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru

Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.

Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.

Aktualna wersja Twój tekst
Linia 5: Linia 5:


=== Kartka ===
=== Kartka ===
Sposób stary, ale jary. Wymaga również relatywnie małego zaplecza, przez co taką ściągę samodzielnie wykonać można nawet w warunkach polowych. W praktyce zazwyczaj ogranicza się on do wycięcia małej karteczki i zapisania jej treścią drobnym pismem. Warto tu zaznaczyć, że z powodów jasnych czytelnikowi pismo powinno być czytelne. Ze względu na ilość materiału należy maksymalnie zoptymalizować zapis, aby zmieściło się możliwie dużo. Dużym zaskoczeniem dla czytelnika może być fakt, iż kartka posiada też drugą stronę, którą również da się wykorzystać w niecnych celach. Jeżeli i to nie wystarcza, a mamy do dyspozycji okulary 3D, najlepiej takie z kartonu, z obu stron ściągę zapisujemy czerwonym i niebieskim długopisem. W celu odczytania wystarczy przyłożyć okulary do ściągi i magicznie wszystko staje się jasne. Jeżeli nie mamy wystarczająco drobnego i czytelnego pisma możemy dać naszą ściągę krasnoludkowi, żeby przepisał na maszynie. Jeżeli potrzebujemy więcej i kilogram małych ściąg w piórniku nie pozwala nam na zorientowanie się w sytuacji, lub nie chodzimy do [[Zasadnicza szkoła zawodowa|zawodówki]] lub [[technikum]] warto zrobić mniej ściąg, ale za to dłuższe. Odpowiednio długą ściągę można złożyć w harmonijkę (na przykład ustną), lub nawinąć na dwa ołówki tworząc coś między kasetą, a zwojem. Tego typu ściągi osiągają długości wielokrotności długości sali lekcyjnej, natomiast Wikipedia podaje optymalną szerokość 2,5 centymetra. Teraz nie pozostaje nic innego jak tylko taktycznie schować ściągę.
Sposób stary, ale jary. Wymaga również relatywnie małego zaplecza, przez co taką ściągę samodzielnie wykonać można nawet w warunkach polowych. W praktyce zazwyczaj ogranicza się on do wycięcia małej karteczki i zapisania jej treścią drobnym pismem. Warto tu zaznaczyć, że z powodów jasnych czytelnikowi pismo powinno być czytelne. Ze względu na ilość materiału należy maksymalnie zoptymalizować zapis, aby zmieściło się możliwie dużo. Dużym zaskoczeniem dla czytelnika może być fakt, iż kartka posiada też drugą stronę, którą również da się wykorzystać w niecnych celach. Jeżeli i to nie wystarcza, a mamy do dyspozycji okulary 3D, najlepiej takie z kartonu. Z obu stron ściągę zapisujemy czerwonym i niebieskim długopisem. W celu odczytania wystarczy przyłożyć okulary do ściągi i magicznie wszystko staje się jasne. Jeżeli nie mamy wystarczająco drobnego i czytelnego pisma możemy dać naszą ściągę krasnoludkowi, żeby przepisał na maszynie. Jeżeli potrzebujemy więcej i kilogram małych ściąg w piórniku nie pozwala nam na zorientowanie się w sytuacji, lub nie chodzimy do [[Zasadnicza szkoła zawodowa|zawodówki]] lub [[technikum]] warto zrobić mniej ściąg, ale za to dłuższe. Odpowiednio długą ściągę można złożyć w harmonijkę (na przykład ustną), lub nawinąć na dwa ołówki tworząc coś między kasetą, a zwojem. Tego typu ściągi osiągają długości wielokrotności długości sali lekcyjnej, natomiast Wikipedia podaje optymalną szerokość 2,5 centymetra. Teraz nie pozostaje nic innego jak tylko taktycznie schować ściągę.


=== Plecak ===
=== Plecak ===
Cc-white.svg Wszystko, co napiszesz na Nonsensopedii, zgadzasz się udostępnić na licencji cc-by-sa-3.0 i poddać moderacji.
NIE UŻYWAJ BEZ POZWOLENIA MATERIAŁÓW OBJĘTYCH PRAWEM AUTORSKIM!
Anuluj Pomoc w edycji (otwiera się w nowym oknie)