Edytujesz „Prawo jazdy”

{{cytat|W Moskwie co roku zdarza się 500 000 wypadków drogowych. To i tak dobrze jak na kraj, gdzie '''prawo jazdy''' można zdobyć za 20 rubli na najbliższym targu|Brytyjski reporter o '''prawie jazdy'''}}
'''Prawo jazdy''' – dokument uprawniający do kierowania [[pojazd]]ami i poruszania się nimi po [[droga]]ch publicznych. Nie jest on wymagany do samodzielnej jazdy, jednak w przypadku zorganizowania przez [[Policja|policję]] konkursu pt. „Kontrola drogowa”, zwycięzca otrzymuje [[mandat|czek]] na 500 złotych i przesunięcie możliwości zdawania na prawo jazdy o dwa lata. W związku z tym, że nie jest to przestępstwo zagrożone więzieniem, w konkursie można brać udział wielokrotnie, pod warunkiem posiadania odpowiednio dużych środków finansowych.

==Kategorie==
Aby skutecznie próbować je zdobyć, warto zapoznać się z kategoriami, które informują nas, czym, w zależności od przyznanej nam literki, możemy jeździć. Najważniejsze z kategorii to:
# Kategoria A: przepustka do banku dawców organów, czyli prawo jazdy na [[motocykl]].
# Kategoria A1: quasikategoria dla tych, których stać jedynie na słabszy motocykl (125 ccm, 11kW).
# Kategoria B: królowa kategorii – prawo jazdy na samochód osobowy. W ramach tej kategorii można jeździć również ciągnikiem, ale bez przyczepy.
# Kategoria B1: quasikategoria dla dzieciaków, dostępna od 16 lat, upoważnia do jazdy [[samochód|samochodem]] do 550kg masy całkowitej (por. odchudzony [[maluch]]).
# Kategoria C: dla większości niedostępna – na samochody ciężarowe.

==Zdobycie prawa jazdy==
W celu zdobycia prawa jazdy, należy pokonać ciężką drogę obłożoną utratą minimum 45 godzin czasu i w zależności od miejscowości 1300 – 1700zł. Droga ta składa się z pięciu podstawowych kroków, przy czym kroki trzeci i czwarty mogą być powtarzane w pętli, aż do sukcesu.

===Kurs teoretyczny===
[[Plik:Pierwszenstwo.gif|right|thumb|Typowe pytanie z egzaminu teoretycznego. Kto ma pierwszeństwo?]]
Kurs przeprowadzany jest w formie wykładów, na których zwykle jakiś starszy człowiek nudnym głosem wyjaśnia różnice między znakiem zakazu, a nakazu. Osoby mające jako takie pojęcie o prawie o ruchu drogowym dowiadują się dosłownie kilku rzeczy, za to osoby zupełnie zielone czerpią wiedzę garściami. Dowiadują się, że [[ciągnik]] nie jest [[ciężarówka|samochodem ciężarowym]], a [[przejście dla pieszych|zebra]] jest znakiem drogowym poziomym.

Kurs ten jest w praktyce przepustką do kolejnego, najbardziej oczekiwanego przez wszystkich kroku.

===Kurs praktyczny===
Kurs odbywa się przeważnie w niewielkim samochodzie typu Toyota Yaris, Fiat Punto czy Fiat Panda, głównie ze względu na mniejsze koszty naprawy po stłuczkach. Wyposażone są w zdublowane pedały sprzęgła i hamulca oraz lusterka. Obowiązkowo w aucie muszą znajdować się dwie osoby: kursant oraz instruktor, które we własnym towarzystwie spędzają około 30 godzin. Zwykle pierwsza godzina jazdy kończy się wyjazdem na [[miasto]], przy czym na wszelkich forach poświęconych zdobywaniu prawka, każdy z kursantów liczy, że na pierwszej godzinę będzie jeździł tylko po placu. Założeniem kursu jest przygotowanie kursanta do samodzielnej jazdy. W praktyce skupia się on na:
* nauce poprawnego przejazdu przez łuk: w tył, dopóki pierwszy pachołek nie pojawi się w lusterku, <sup>1</sup>/<sub>2</sub> obrotu kierownicą przez sekundę, <sup>1</sup>/<sub>4</sub> obrotu, trzymamy, aż ostatni pachołek pojawi się między środkiem tylnej szyby, a lewym bokiem samochodu oraz inne fascynujące doświadczenia drogowe.
* poznaniu wszelkich pułapek egzaminacyjnych typu:
** [[magiczne rondo|podchwytliwe ronda]];
** niewidoczne znaki;
** starte linie;
** znaki, które kiedyś były, ale ktoś zerwał.

W praktyce zatem, kurs ten generuje młodych kandydatów na kierowców, którzy potrafią doskonale jeździć na terenie ograniczonym do zasięgu pojazdów egzaminacyjnych, a poza znanymi sobie drogami są śmiertelnym zagrożeniem.

==== Instruktorzy ====
W ramach kursu praktycznego możemy trafić na następujące typy instruktorów:
* '''Śpioch''' – układa się w fotelu i poprzez półprzymknięte oczy obserwuje otoczenie, dbając tylko o to, by jazda doszła bezpiecznie do końca.
* '''Podrywacz''' – zagląda kursantkom za dekolt i czule do nich zagaduje. Jeśli jeździ z kursantem, co rusz rzuca uwagami na temat mijanych kobiet.
* '''Awanturnik '''– na każdy błąd kursanta reaguje gniewem przechodzącym w awanturę. Nigdy nie tłumaczy, na czym polegał błąd, ani jak go unikać.
* '''Załatwiacz''' – spóźnia się na jazdę i kończy ją wcześniej. W ramach jazdy prosi, żeby go podwieźć do domu, zabrać dziecko do przedszkola, na chwilę do banku...
* '''Maruda''' – jedynym, co dobrze mu wychodzi to narzekanie na to, że kiedyś ludzie jeździli lepiej, a z kursanta tak naprawdę nic nie będzie.

===Egzamin teoretyczny===
Jest to trywialny egzamin, polegający na zadaniu egzaminowanemu 18 pytań z jawnej puli 450 pytań. W związku z faktem, że wystarczy wykuć pytania na pamięć, dziwi fakt, że część osób nie zdaje już tego egzaminu.

===Egzamin praktyczny===
Egzamin praktyczny jest postrachem wszystkich kandydatów i obiektem niekończących się opowieści i [[legenda|legend]]. Jego głównym bohaterem jest [[egzaminator]], który, jak niosą wieści, zawsze jest złośliwym, aroganckim, czepiającym się facetem, który uważa, że tylko on posiadł umiejętności poprawnej jazdy. Dziwnym trafem, statystyka twierdzi, że 99% niezdanych egzaminów jest powodem błędu egzaminowanego.

Egzamin składa się z dwóch zasadniczych części:
====Plac====
Część ta składa się z trzech zadań:
# Wskazanie świateł i płynów: zadaniem egzaminowanego jest wskazanie, w jakie światła jest wyposażony pojazd, tudzież gdzie i jakie płyny wlewa się do pojazdu. Nikt, jak dotąd jeszcze nie ustalił, jaki jest praktyczny cel tego zadania.
# Łuk, zwany rękawem: postrach egzaminowanych. Mimo, że polega na przejechaniu ok kilkunastometrowego kawałka drogi przodem i tyłem, niektórzy traktują go jako postrach większy niż wyjazd na miasto.
# Wzniesienie, zwane górką: polega na starcie pod górę z użyciem hamulca ręcznego. Ostrzegamy, nie jest to tożsame z pokonaniem górki [[drift]]ując na ręcznym!

Jak głoszą statystyki, część tą oblewa 30% egzaminowanych.

====Miasto====
Od pewnego momentu wszystkie egzaminy są nagrywane za pomocą kamer, czego celem jest uniemożliwienie [[korupcja|korupcji]], czego nieskuteczność udowodnili egzaminatorzy z PORD [[Gdynia]]. W związku z tym w pojeździe egzaminacyjnym panuje martwa cisza, przerywana od czasu do czasu komendami egzaminatora. Założeniem tej części jest wożenie egzaminowanego po rozmaitych terenach, naszpikowanych podejrzanymi skrzyżowaniami i znakami, w celu znalezienia błędu, który automatycznie powoduje przesiadkę.
Przesiadka jest równoznaczna z końcem egzaminu z wynikiem negatywnym, skutkuje zamianą miejsc egzaminatora z egzaminowanym w celu powrotu do ośrodka. Zasadą jest, że egzaminator wracając do ośrodka łamie wszystkie możliwe przepisy i przekracza prędkość, by pokazać egzaminowanemu, jaką frajdą jest posiadanie prawa jazdy. W związku z tym, ze kamery wyłączane są na czas powrotu, egzaminator jest zupełnie bezpieczny.

===Odbiór prawa jazdy===
Najprzyjemniejsza część całej drogi, bezpośrednia połączona ze zdaniem egzaminu praktycznego. Po uiszczeniu opłaty otrzymujemy plastikowy dokument wielkości karty bankomatowej, uprawniający nas do samodzielnej jazdy i oczywiście trąbienia na „L”, które nie potrafią jeździć.

==Alternatywna forma egzaminu==
Istnieją alternatywne szkoły jazdy, których kurs kosztuje dwa razy więcej, ale za to gwarantują sto procent zdawalności. Kurs i Egzamin odbywają się w ramach wycieczki na [[Ukraina|Ukrainę]], gdzie:
# Kurs odbędzie się w formie miłej przejażdżki po [[Lwów|Lwowie]], często na siedzeniu pasażera
# Egzamin teoretyczny będzie w języku ukraińskim, w związku z czym zostanie od rozwiązany przez przypisanego nam tłumacza
# Egzamin praktyczny skupi się tylko na placu, przy czym nie jest wymagane włączanie silnika - jedynym kryterium egzaminacyjnym jest zajęcie miejsca na właściwym fotelu.

==Kontrowersje==
Największe kontrowersje związane z prawej jazdy budzi dolna granica wieku: [[Dzieci_Neostrady|osoby niepełnoletnie]] chmarami twierdzą, że są wystarczająco dojrzałe do samodzielnej jazdy.

[[kategoria:prawo]]
[[kategoria:motoryzacja]]