Edytujesz „Psychosocial”

{{cytat|Musiałem zapytać Corey'a co oznacza „Psychosocial”. Nie powiedział mi.|Shawn Crahan}}
{{cytat|A deszcz zabije nas wszystkich i rzuci nami o ścianę, ale nikt nie potrafi zobaczyć we mnie postępowania męczennika!|Tekst utworu autorstwa Corey'a}}
<sup></sup>'''Psychosocial''' ([[język polski|pol]]. ''[[Józef Piłsudski|Psychiczny Socjalista]]'') – największy przebój [[Slipknot]]a przybierający formę pięciu minut [[growl]]owania i uderzania w bębny, beczki, garnki i co tam jeszcze było pod ręką. Powstanie piosenki wiąże się z desperacją zespołu, który za wszelką cenę pragnął dźwignąć lecącą na łeb, na szyję popularność. Proces był tak intensywny, że choć przyniósł oczekiwany skutek [[basista]] grupy nie wytrzymał tempa pracy i [[śmierć|poszedł grać z Hendrixem]].

Nagraniu towarzyszył widowiskowy teledysk złożony z ujęć na zdechłego zwierzaka i podpalania jakiejś farmy na [[Stany Zjednoczone|amerykańskim]] wygwizdowie.

== Jak zagrać utwór? ==
Granie „Psychosocial” samo w sobie nie stanowi większej trudności. Nieprzewidziane komplikacje mogą pojawić się dopiero na późniejszych etapach muzykowania, lecz o tym za chwilę. W każdym razie, do zagranie utworu potrzebnych będzie ci dwóch kolegów z gitarami elektrycznymi, niezliczona ilość wszelakich znajomych z kijami, którzy będą bić w [[wszystko|coś, co od biedy można nazwać instrumentem perkusyjnym]], jeden basista, który nie musi posiadać żadnych umiejętności (liczą się natomiast szybkie palce), wokalista a'la Corey Taylor i jeden [[DJ]]. Jako, że trudno dziś o DJ-a metalowego możesz być nim właśnie [[ty]]. Do odważnych świat należy. A teraz do roboty<del>, młody stachanowcu</del>!

# Zaczynacie od solówki, po czym koledzy [[perkusista|perkusiści]] zaczynają uderzać kijami we wszystko w zasięgu wzroku, co nie jest innym muzykiem.
# [[Wokalista]] imituje warkot zwierzęcego mini[[boss]]a z taniego [[MMORPG]].
# Gracie prosty, jak plan [[metro w Warszawie|warszawskiego metra]] [[riff]]. Ważne, by kiwała się przy nim główka, a nóżka wybijała skoczny rytm.
# Śpiewak zaczyna warczeć o pakowanych przewrotach i pseudoświętym wypaczeniu.
# Reszta grupy zastanawia się o co mu chodzi.
# Teraz tylko pora na refren, który uświadomi słuchacza, że deszcz zabije nas wszystkich.
# W końcu wszyscy ryczycie „Sajkososzja! Sajkososzja!”.
# Sąsiedzi karzą wam się zamknąć.
# Powtarzacie zwrotkę i refren, nie bacząc na gniewne stukanie do drzwi.
# Później oddajecie pole do popisu [[solowy wymiatacz|solowemu wymiataczowi]].
# Sąsiedzi wybierają numer na policję, bo obowiązuje już cisza nocna.
# Wykrzykujecie ile sił w gardłach coś, co brzmi jak odgłosy orgii satanistów.
# Pech chciał, że patrol [[policja|policyjny]] przejeżdżał akurat w pobliżu.
# Gliniarze was spisują.
# Nie dostaniesz się już na wymarzone studia, jesteś pewien, że twoja przyszłość została zaprzepaszczona.
# Koledzy każą ci się ogarnąć, lecz nie słuchasz ich i wracasz do domu, gdzie płaczesz w kącie.
# Przeżywasz załamanie psychicznie, borykasz się z depresją i myślami samobójczymi.
# Chwytasz gitarę i uciekasz z domu, by porzucić przeszłość i odnaleźć nowe życie.
# Wsiadasz do chińskiego pociągu towarowego i odjeżdżasz do [[Chiny|Państwa Środka]] wraz z transportem polskich pomidorów malinowych.
# Jadąc przez [[Białoruś]], [[Syberia|Sybir]] i [[Mongolia|Mongolię]] żywisz się wyłącznie pomidorami, przez co obiecujesz sobie, że już nigdy nie tkniesz pomidora.
# Na miejscu uciekasz przed celnikami i błąkasz się po Chinach, przygrywając akustyczną wersję „Psychosocial” napotkanym Chińczykom.
# Zyskujesz sławę legendarnego barda, choć nikt nie wie, o czym śpiewasz.
# W końcu zgarnia cię policja za włóczęgostwo i nielegalne przekroczenie granicy. Wyrok: piętnaście lat kolonii karnej.
# Miliony Chińczyków wychodzą na ulice protestować, gdyż twoje pieśni rozbudziły w nich nadzieję na lepszą przyszłość.
# Przez to, że żaden Chińczyk nie zrozumiał ani słowa, każdy słyszy w nich to, co chce. Jesteś więc chińskim [[Jacek Kaczmarski|Jackiem Kaczmarskim]].
# Wybucha rewolucja, obalone zostają rządy partii komunistycznej.
# Zostajesz uwolniony, a wdzięczny naród powierza ci stanowisko prezydenta demokratycznych Chin.
# Otrzymujesz pokojową [[Nagroda Nobla|Nagrodę Nobla]], zostajesz zaproszony do Sztokholmu po jej odbiór.
# Udajesz się na uroczysty bankiet, gdzie wita cię król [[Szwecja|Szwecji]].
# Na bankiecie oferują pomidory.
# Masz po nich taką traumę, że na sam widok czerwonego paskudztwa odstajesz ataku serca i umierasz.
# Zostajesz zabalsamowany i pochowany w mauzoleum w Pekinie.
# Po twojej śmierci w Chinach wybucha wojna domowa, w której ginie dwadzieścia milionów ludzi.
# Straty są więc nieznaczne, ucierpiała jednak historyczna zabudowa Szanghaju.
# Ostatecznie, władzę odzyskują komuniści, którzy burzą twoje mauzoleum.

Wniosek: nie graj tej piosenki. Zostaw to [[Slipknot|zawodowcom]].

{{Youtube|WOxNRbUYd1o|width=300|align=right|Z każdą piosenką, powiedziałem.}}
{{Youtube|4PPcnmO76rg|width=300|align=right|Z każdą.}}
== Zastosowania ==
„Psychosocial” słynie z tego, że możliwe jest zmiksowanie go '''z każdą istniejącą piosenką''', nie ważne, czy będzie to [[Britney Spears]], przygrywka z [[anime]], czy popisy [[Chór Aleksandrowa|Chóru Aleksandrowa]]. [[Remiks]] stworzyć można nawet łącząc ową pieśń z dźwiękiem odkurzacza i uderzaniem młotkiem do rozbijania schabowych w deskę do prasowania.

== Twórcy utworu ==
* '''Corey Taylor''' – warkot, odpowiedzialność za zawały bogobojnych staruszek przekonanych, że u sąsiadów puszczających „Psychosocial” objawił się diabeł we własnej osobie, wątpliwości moralne rodziców z cyklu „Co myśmy temu dziecku kupili?”
* '''Joey Jordison''' – perkusja w klasycznym tego słowa znaczeniu, ostatnia ostoja normalności w zespole
* '''Paul Grey''' – śmierć, która zainspirowała zespół do stworzenia kolejnego, naszpikowanego przebojami albumu poświęconego jego pamięci, a także bas
* '''Chris Fehn''' – bębny we wszystkich rozmiarach, jakie tylko były w sklepie muzycznym
* '''Jim Root''' – powalające na kolana solo gitarowe, którego zagranie jest ambicją milionów domowych szarpidrutów na całym świecie, a jak to z wielkimi ambicjami bywa, nie wykraczają one poza sferę fantazji, a kupiona za ciężkie pieniądze gitara staje się stylową dekoracją
* '''Mick Thompson''' – zagranie riffu i ukazanie go tak w teledysku, że większość odbiorców nie będąca [[fan]]ami Slipknota przekonana jest, że to on gra cały utwór, przez co Thompson zostaje idolem [[kindermetal]]i
* '''Sid Wilson''' – pocieranie płytami gramofonowymi, którego i tak nikt nie słyszy, ale gdyby go nie było to… w sumie nic by się nie zmieniło, nie oszukujmy się
* '''Craig Jones''' – odtwarzanie melodyjek na samplerze i zarabianie na tym tyle samo, co produkujący się z całych sił Corey
* '''Shawn Crahan''' – beczki typu keg, gongi, kubły na śmieci, kontenery, garnki, zastawa stołowa, itd.

== Zobacz też ==
* [[growl]]
* [[Slipknot]]

[[Kategoria:Amerykańskie utwory muzyczne]]