Edytujesz „Rammstein”

[[Plik:R+band.jpg|thumb|200px|Chłopcy z R+ relaksują się po koncercie]]

'''Rammstein''' – niemiecki zespół wykonujący ''tranz metal''. Nazwa ta bierze się z tego, że w przynajmniej jednej trzeciej teledysków i na co drugim koncercie wokalista przebiera się za transseksualistę. Według większości [[Polak]]ów jest to jedyna obok piwa, [[Haribo]] i samochodów, dobra rzecz pochodząca z [[Niemcy|Niemiec]].

== Powstanie ==

[[Plik:Rammstein-Photosession 72.jpg|thumb|200px|Nie, wbrew pozorom oni nie grają [[disco polo]]]]

Wszystko zaczęło się od [[Richard Kruspe|Richarda Kruspe]], który zorientował się pewnego dnia, że chce być sławny, mieć dużo pieniędzy, dużo alkoholu i dużo kobiet. Postanowił więc założyć najbardziej kontrowersyjny i wywołujący u staruszek zawały serca zespół. Tak powstał Orgasm Death Gimmick, jednak okazało się, że pieniędzy z tego jest mniej niż ze zbierania [[złom]]u. Rysio wynajmował mieszkanie z dwoma facetami, którzy zgodzili się dopłacać do czynszu i [[Wódka|wódki]], a byli to [[Oliver Riedel]] i [[Christoph Schneider]]. Christoph, zapalony [[perkusista]] i ekolog (miał perkusję z pojemników na śmieci) grał już wcześniej w Die Firma i Feeling B. Natomiast Oliver umiał grać na basie, więc chłopcy po namyśle stworzyli coś o nazwie The Inchtabokatables. Z powodu braku wokalisty tę funkcję przejął Richard. Jemu nie podobało się to zbytnio, tak więc gdy usłyszał swojego znajomego, [[Till Lindemann|Tilla Lindemanna]], nucącego utwory o wyraźnym zabarwieniu erotycznym przy wyplataniu koszyków, postanowił zrzucić na niego to brzemię i samemu oddać się jedynie brzdąkaniu na gitarze. Później Richard miał tego gorzko pożałować, ponieważ to Tillowi przypadł status super-mega-hiper-ubergwiazdy, jednak nie wyprzedzajmy faktów.

Do powstającego zespołu wepchał się jeszcze jeden gitarzysta, [[Paul Landers]]. Pięciu facetów to już wystarczająco dużo, jednak oni uparli się, że potrzebują jeszcze klawiszowca. Usiłowali podkraść z Feeling B kolesia o nazwisku Christian Lorenz. Ten robił im na złość i ciągle odmawiał przyłączenia się, jednak oni byli tak upierdliwi, że zgodził się dla świętego spokoju. W takim składzie Niemcy rozpoczęli podbój świata<ref>Muzycznego, oczywiście</ref> jako Rammstein. Nazwa pochodzi od miasta Ramstein, ale jakiś baran zapisał to przez dwa „m”, a potem już nikomu nie chciało się tego zmieniać. I tak powstał jeden z <del>techno</del> metalowych zespołów o darciu japy potocznie znanym jako [[język niemiecki]].

== Koncerty ==

[[Plik:Rammstein feuer.jpg|thumb|200px|Wokalista zna tylko jeden, ale za to niezawodny sposób na podgrzanie atmosfery]]

[[Plik:Rammstein-flamethrowers.jpg|thumb|200px|Nie tylko on…]]

Wizyta na koncercie Rammstein jest marzeniem każdego piromana. Till, który nie wyrósł z bawienia się ogniem mimo przestróg mamy, chciałby aby na scenie wszystko co się da stało w płomieniach. Płonie scena, płoną instrumenty, a także muzycy, jednak oni jako typowi gruboskórni Niemcy nie zwracają na to większej uwagi<ref>Kiedy zauważyli, że na ich koncerty tłumnie wali młodzież w wieku gimnazjalnym, podczas trasy promującej ''Liebe ist für alle da'' zamiast miotaczy ognia użyli miotaczy baniek mydlanych</ref>. Do innych ich wyczynów należy między innymi gotowanie Lorenza w wielkim kotle za pomocą miotacza ognia lub symulowanie przez Tilla [[seks|pewnych czynności]] z wcześniej wymienionym.

== Albumy ==

=== Herzeleid (1995) ===

Trudno sobie wyobrazić, że gdyby nie lokalny konkurs na najlepszy zespół nie usłyszelibyśmy nigdy tego sekstetu złożonego niegdyś z rozmaitych rzemieślników. [[Till Lindemann|Tillowi]] tak zależało na wygranej, że mimo przeciwności losu oraz bardzo niewyrozumiałej rodziny nagrywał linie wokalne w nocy pod kołdrą. Uzyskany klaustrofobiczny efekt dopasował się do stylistyki grupy tak bardzo, że pościelowy industrial metal na dyskę konkurs owy wygrał. Niemniej album z drobną pomocą managera się udał, a po tym, jak [[David Lynch]], szukając zespołu grającego utwory tak bezsensowne jak jego filmy, wykorzystał dwa utwory Rammstein w swojej ''Zagubionej autostradzie''.

Jego tytuł, oznaczający po niemiecku ''ból serca'', pochodzi najprawdopodobniej stąd, że członkom zespołu krajało się serce, gdy kolejna kobieta spławiała któregoś z nich. Potem napalone fanki waliły do nich drzwiami i oknami, a chłopców bolało [[penis|zupełnie coś innego]].

=== Sehnsucht (1997) ===

Członkowie grupy wykazali się iście wielkim talentem do zbijania [[Pieniądze|pieniędzy]] i wydali tę płytę w sześciu wersjach, każda z gębą innego z Kamieni przyozdobionym w różne żelastwa zabrane dzieciom bawiącym się w piaskownicy na okładce. Każdy prawdziwy [[fan]] Rammstein ma za punkt honoru posiadanie ich wszystkich na ołtarzyku razem z resztą dyskografii, swoją kolekcją ubiorów z logo zespołu, biletami z koncertów i wygrzebanymi z kontenera pod domem [[Till Lindemann|Tilla]] chusteczkami i zużytymi [[prezerwatywa]]mi.

Słowa utworu ''Engel'' napisał Richard po tym, jak założył się z Tillem o butelkę [[Wódka|napoju magicznego]], że on też potrafi pisać teksty. W kawałku ''Tier'' Till udowadnia, że pochodzi od małpy, tak więc jego miłość do zwierzątek jest całkowicie uzasadniona. Jednak <del>kradzież</del> pożyczanie riffów z innych utworów już nie. Cała sprawa rozstrzygnęła się w sądzie. Wygrał lider Die Krupps, który miał lepsze [[korupcja|argumenty]].

=== Live aus Berlin (1999) ===

{{cytat|Chłopaki, jesteśmy sławni! Musimy wydać DVD koncertowe!| }}

Nagranie z kilku koncertów Rammsteina przepełnionych [[Ogień|ogniem]], brzydkimi Niemkami pod sceną i owłosionymi męskimi torsami. Kiczowate sekundowe efekty są tu powtarzane po kilka razy, bo czemu by nie. Warto też dodać, że gitarzysta [[Paul Landers]] był podczas nich kompletnie pijany, a mimo tego świetnie dał sobie radę.

=== Mutter (2001) ===

Po wyjeździe na pierwszą trasę koncertową po świecie członkowie zespołu zorientowali się, że nie ma kto im prać majtek i gotować, po czym zatęsknili za mamusiami.

=== Reise, Reise (2004) ===

Album nagrany w słonecznej [[Hiszpania|Hiszpanii]] i równie ciepłej [[Szwecja|Szwecji]]. Okładka płyty nawiązuje do katastrofy lotniczej, w której rozbił się japoński samolot z 500 osobami na pokładzie. Niestety, nikt do dziś nie odgadł, co to ma wspólnego z zespołem. Z utworów warto wymienić ''Mein Teil'', jeden z singli, mówi o kanibalu z Rotenburga i jego popisowym daniu – „Penisie Babuni w sosie własnym”. W teledysku… mój Boże… nieważne…

=== Rosenrot (2005) ===

Rammstein uważał ''Reise, Reise'' za tak zajebistą płytę, że z obierków, niedopałków, niewybuchów i innych odpadów po niej sklepał następny album, Rosenrot. Zadowoleni byli tylko ekolodzy, słuchacze woleli zatkać uszy dyszami od miotaczy [[ogień|ognia]].

Na uwagę zasługuje utwór ''Mann Gegen Mann'', w którego teledysku można zobaczyć 50 chłopa posiadających łącznie jedną parę damskich [[Buty|butów]] i skórzane [[stringi]]. Płyta kończy się utworem ''Ein Lied'', podziękowaniem dla fanów zespołu, którzy zdołali do niego wytrwać.

=== Völkerball (2006) ===

Koncert w Nimes. Nowością w porównaniu do poprzednich tego typu produkcji Rammsteina było nagranie video podczas koncertu we Francji, a nie w rodzinnym [[NRD]]. Istniało przez to niebezpieczeństwo, że obecni na imprezie Francuzi, znający z niemieckich słówek tylko „Berlin”, „Nicht schießen” oraz „Heil Hitler”, zamiast śpiewać, zaczną jeść bagietki i palić samochody zaparkowane w okolicy. Na szczęście dla zespołu, publiczność reagowała żywiołowo, zwłaszcza po skierowaniu w jej stronę dyszy [[Miotacz ognia|miotacza ognia]] i udawała, że dobrze się bawi.

=== Liebe ist für alle da (2009) ===

Chłopcy przestali ukrywać w swoich utworach różne aluzje i walą prosto z mostu: ''Chodzi nam o [[seks]]!'' Okładka płyty przedstawia słynny renesansowy obraz „Lekcja anatomii doktora [[Josef Mengele|Mengele]]”. Aha, no i najważniejsze, ''B********'' – **** * *******, *** *****. ***** ******* * ****, ** ****** * ***.

=== Made in Germany 1995–2011 (2011) ===

Album będący nieśmiałą próbą odpowiedzi na nurtujące ludzkość i [[Ferdynand Kiepski|Ferdynanda Kiepskiego]] pytanie ''jak zarobić tak, aby się nie narobić?''. Z powodu zerowej aktywności grupy w studiu nagrań po wydaniu płyty, możemy wnioskować, iż cel został osiągnięty.

Płyta ta powstała, gdy sprzątająca w domu Tilla [[Ukraina|Ukrainka]] przewróciła stojak z płytami zespołu, na skutek czego połamały się w kawałki. Sprytna sprzątaczka zebrała jednak część fragmentów, skleiła ze sobą i nieświadomie stworzyła nową płytę, będącą kompilacją, co ciekawe, najbardziej [[pieniądze|dochodowych]] utworów.

=== In Amerika (2015) ===

Gdy zaczęła kończyć się kasa po trzech latach nicnierobienia, postanowili wydać wideo z koncertu, który odbył się pięć lat temu.

=== Rammstein: Paris (2017) ===

Powtórka z rozrywki, tym razem też wydali wideo z koncertów z Paryża, które się odbyły w marcu 2012 roku.

=== Rammstein (2019) ===

Po dziesięciu latach oblepionych trasami koncertowymi chłopacy nareszcie znaleźli czas na zrobienie nowego albumu studyjnego i tak oto na albumie znalazły się utwory o Niemczech, radiu, cudzoziemcach, lalce i wielu innych rzeczach potrzebnych do życia codziennego. Okładka albumu przedstawia zapałkę, która symbolizuje [[ogień | wiadomo co]].

== Zobacz też ==

* [[Christian Lorenz]]

* [[Oliver Riedel]]

* [[Richard Kruspe]]

* [[Till Lindemann]]