Edytujesz „Rammstein”

{| width=350 align=center class=„He, ihr da!” style="border: 2px solid #999999; margin-bottom: 3px;"

| style="padding-right: 2px; padding-left: 2px;" | [[Plik:German Cross.svg|50px]]

| <center><poem><span style="font-weight: bold; font-size: 20px;">He, ihr da!</span>

Zu Händen von den höchsten Behörden

{{kl|green|Schutzstaffel}}

und

{{kl|gold|Niemcy|III Reich }}

{{c|red|Was tun Sie hier?}} {{kl|red|Strona Główna|'''Raus hier!'''}}</poem></center>

|}

[[Plik:Rammstein-Photosession 72.jpg|thumb|200px|Nie, wbrew pozorom oni nie grają disco polo]]

[[Plik:Rammstein feuer.jpg|thumb|200px|Wokalista zna tylko jeden, ale za to niezawodny sposób na podgrzanie atmosfery]]

[[Plik:Rammstein-flamethrowers.jpg|thumb|200px|Nie tylko on...]]

[[Plik:Donaukinder|thumb|200px|Wsłuchaj się w melodię niczym za Hitleta]]

'''Rammstein''' – zespół metalowy, według większości [[Polak]]ów jedyna obok piwa, Haribo i samochodów dobra rzecz pochodząca z Niemiec.

Wszystko zaczęło się od [[Richard Kruspe|Richarda Kruspe]], który zorientował się pewnego dnia, że chce być sławny, mieć dużo pieniędzy, dużo alkoholu i dużo kobiet. Postanowił więc założyć najbardziej kontrowersyjny i wywołujący u staruszek zawały serca zespół. Tak powstał Orgasm Death Gimmick. Jednak okazało się, że pieniędzy z tego jest mniej niż ze zbierania złomu. Rysio wynajmował mieszkanie z dwoma facetami, którzy zgodzili się dopłacać do czynszu i wódki, a byli to [[Oliver Riedel]] i [[Christoph Schneider]]. Christoph, zapalony perkusista i ekolog (miał perkusję z pojemników na śmieci) grał już wcześniej w Die Firma i Feeling B. Oliver umiał grać na basie, więc chłopcy po namyśle stworzyli coś o nazwie The Inchtabokatables. Z powodu braku wokalisty tę funkcję przejął Richard. Jemu nie podobało się to zbytnio, tak więc gdy usłyszał swojego znajomego, [[Till Lindemann|Tilla Lindemanna]] nucącego utwory o wyraźnym zabarwieniu erotycznym przy wyplataniu koszyków, postanowił zrzucić na niego te brzemię i samemu oddać się jedynie brzdąkaniu na gitarze. Później Richard miał tego gorzko pożałować, ponieważ to Tillowi przypadł status super-mega-hiper-ubergwiazdy, jednak nie wyprzedzajmy faktów. Do powstającego zespołu wepchał się jeszcze jeden gitarzysta, [[Paul Landers]]. Pięciu facetów to już wystarczająco dużo, jednak oni uparli się, że potrzebują jeszcze klawiszowca. Usiłowali podkraść z Feeling B kolesia o nazwisku Christian Lorenz. Ten robił im na złość i ciągle odmawiał przyłączenia się. Jednak oni byli tak upierdliwi, że zgodził się dla świętego spokoju. W takim składzie Niemcy rozpoczęli podbój świata<ref>Muzycznego, oczywiście.</ref> jako Rammstein. Nazwa pochodzi od miasta Ramstein, jednak jakiś baran zapisał to przez dwa „m”, a potem już nikomu nie chciało się tego zmieniać. I tak powstał jeden z <del>techno</del> metalowych zespołów o darciu japy potocznie znanym jako język niemiecki.

Wizyta na koncercie Rammstein jest marzeniem każdego piromana. Till, który nie wyrósł z bawienia się ogniem mimo przestróg mamy, chciałby aby na scenie wszystko co się da stało w płomieniach. Płonie scena, płoną instrumenty, a także muzycy, jednak oni jako typowi gruboskórni Niemcy nie zwracają na to większej uwagi.<ref>Kiedy zauważyli, że na ich koncerty tłumnie wali młodzież w wieku gimnazjalnym, podczas trasy promującej „Liebe ist für alle da” zamiast miotaczy ognia użyli miotaczy baniek mydlanych.</ref> Do innych ich wyczynów należy m.in. gotowanie Lorenza w wielkim kotle za pomocą miotacza ognia lub symulowanie przez Tilla [[seks|pewnych czynności]] z wcześniej wymienionym.

{{słownik|[[Słownik:Rammstein|Rammstein]]}}

* '''[[Herzeleid|Herzeleid]]''' (1995) – tytuł, oznaczający po niemiecku ''ból serca'' pochodzi najprawdopodobniej stąd, że członkom zespołu krajało się serce, gdy kolejna kobieta spławiała któregoś z nich. Potem napalone fanki waliły do nich drzwiami i oknami, a chłopców bolało [[penis|zupełnie co innego]].

* '''[[Sehnsucht]]''' (1997) – czyli tęsknota, do dziś nie wiadomo za czym. Słowa utworu ''Engel'' napisał Richard po tym, jak założył się z Tillem o butelkę [[Wódka|napoju magicznego]], że on też potrafi pisać teksty. Poza tym Ramsztajni użyli sprytnego chwytu, aby wydoić więcej kasy z fanów i wydali sześć wersji, każda z inną okładką. Kolekcjonerzy wszystkiego, co związane z R+ rzucili się na nie, kierując się zasadą ''Złap je wszystkie!''.

* '''[[Live aus Berlin]]''' (1999) –chłopaki, jesteśmy sławni! Musimy wydać DVD koncertowe!

* '''[[Mutter]]''' (2001) – po wyjeździe na pierwszą trasę koncertową po świecie członkowie zespołu zorientowali się, że nie ma kto im prać majtek i gotować, po czym zatęsknili za mamusiami.

* ''' [[Lichtspielhaus]] ''' (2003) – teledyski i trochę filmów z koncertów. Naprawdę, popisali się kreatywnością.

* '''[[Reise, Reise]]''' (2004) – czyli o zamiłowaniu do podróży, które nasi panowie odziedziczyli po przodkach<ref>W latach 1939-1945 Niemcy ochoczo podróżowali po całej Europie.</ref>

* '''[[Rosenrot]]''' (2005) – to, co miało być na ''Reise, Reise'', ale zespół zauważył, że na dwóch płytach zbiją więcej kasy.

* '''[[Völkerball]]''' (2006) – koncert w Nimes. Kiedy Rammstein wszedł na scenę, wszyscy obecni tam Francuzi poddali się.

* '''[[Liebe ist für ale da]]''' (2009) – chłopcy przestali ukrywać w swoich utworach różne aluzje i walą prosto z mostu: ''Chodzi nam o seks!''

* '''[[Made in Germany_1995–2011|Made in Germany]]''' (2011) – zespół zamierza wypuścić składankę najlepszych swoich utworów i (aż) dwa nowe, chociaż nagrane sto lat temu.

* '''[[In Amerika]]''' (2015) – gdy zaczęła kończyć się kasa po 3 latach nicnierobienia, postanowili wydać wideo z koncertu, który odbył się.. 5 lat temu.

* '''[[Paris]]''' (2017) - jak widać po dwóch latach siedzenia na dupskach znów brakło kasy na alkohol.