Edytujesz „Republika (zespół muzyczny)”

'''Republika''' – zespół powstały w 1981 r. w Toruniu. Jego liderem, wokalistą, flecistą, klawiszowcem, mentorem, kompozytorem, tekściarzem i w ogóle naj był [[Grzegorz Ciechowski|Grzesiek Ciechowski]] charakteryzujący się epicką grzywką „na popersa”, z której nalewali się ludzie spoza wianuszka miłośników zespołu. Poza miszczem formację tworzyli nędzni, szarzy grajkowie o przeciętnych grzywkach.

== Historia ==

Zgodnie z powyższym, zespół powstał w [[Toruń|mieście Szatana]] w klubie studenckim Od Nowa po przekształceniu formacji Res Publica. Jego liderem został Grzegorz Ciechowski, [[student]] polonistyki, który wymyślił superorygynalnie bajerancki imidż swojego nowego zespołu polegający na tym, że wszystko w promieniu 10 kilometrów od zespołu będzie emanowało czarno-białą poświatą w paski. Na początku Republika miała mnóstwo fanów<ref>Czytaj: [[Groupie|fanek]]</ref>, którzy przez pierwszy rok istnienia grupy zaludniali sklepy pogrzebowe w całej Polsce, bo jedynie tam można było dostać czarne ubrania.

Po tym jakże obfitym roku część fanek postanowiła zostać fankami [[Lady Pank]], bo mieli prostsze teksty, kolorowe ubrania były bardziej dostępne, Kapiszon miał fajnią fryzurę (a Paweł nie)<ref>A'la roztargniony elektryk</ref>, Panasewicz bardzo dynamicznie skakał po scenie (a Grzesiu nie), Mundek miał ostry makijaż (a Zbyszek nie), Szlagowski występował czasami bez koszulki (a Sławek nie), a Borysewicz nawiązywał kontakt z publicznością (a Republika nie). Pozbawiony ⅓ fanów zespół odważył się jednak wydać pierwszą płytę, nazwaną odkrywczo ''Nowe sytuacje''. Sprzedała się ona w nakładzie 260 egzemplarzy, mimo że większość nabywców nie rozumiała sensu słów, stworzonych prawdopodobnie po skorzystaniu z usług [[dealer]]a kokainy. W następnym roku zespół uczynił rzecz niezwykle odważną i godną odnotowania – wydał kolejną płytę, której okładka była efektem zabawy muzyków zapałkami w stanie mocno wskazującym. Wpół spalona flaga zespołu kryje takie przeboje jak ''Nieustanne tango'' – postrach dzieci w wieku przedszkolnym oraz kilka innych utworów o trudno słyszalnym, acz niestosownym tekście dla osób 18+. Należy nadmienić, że w tym samym roku 1984 grupa wydała album po angielsku o oryginalnym i kreatywnym tytule ''[[Rok 1984|1984]]''.

Kolejny rok – kolejny wspaniały plan: wydanie następnej płyty. Niestety, muzycy weszli do studia i zobaczyli ogromną butelkę Johnniego Walkera. Każdy zapragnął stać się jej posiadaczem. Wynikł z tego konflikt, który zmusił grupę do rozwiązania i przemyślenia, kto tak naprawdę powinien stać się posiadaczem królewskiego trunku. Wtedy Grzesiu postanowił wydać solową płytę. Wydał ich nawet kilka, ale w tworzeniu następnej przeszkodziła mu reaktywacja zespołu w 1990, już bez Pawła, którego w dudnieniu na basie zastąpił Leszek Biolik.

Zespół postanowił pójść na łatwiznę i stworzyć płytę z remiksami największych przebojów. Tak powstał album ''1991''. W 1994 muzykom trochę się nudziło, więc weszli sobie do studia w celu nagrania płyty z premierowym materiałem. Efektem ich piłowania, dudnienia, buczenia, stukania i stękania była płyta ''[[Keeper of the Seven Keys (Trilogy)|Siódma pieczęć]]'', zawierająca przede wszystkim fantazje seksualne Ciechowskiego, co spotkało się z uznaniem jednej części fanek, zdegustowaniem drugiej i zgorszeniem rodziców obu grup. Kolejna płyta, o podobnej tematyce, pod tytułem ''Republika marzeń'' została wydana w 1995 r. Okładka przedstawiała wyraźna fascynację życiem w dżungli, choć według znawców Ameryki Południowej ich czarne stroje nie nadają się na wycieczki w busz. Następny album został wydany po sporej przerwie, w 1998 r., nosił tytuł ''Masakra'' i był bardzo [[Prąd|elektryczny]]. Ba, był prawie tak elektryczny jak rower twojego sąsiada, który rano chodzi o kulach, a po południu pędzi na rowerku na działkę! Jego okładka przedstawiała krowę zmodyfikowaną [[Genetyka|genetycznie]] przez dociekliwego Grześka-naukowca, mianowicie jest cała w paski. Istnieją też podejrzenia, że zwierzę jest owocem romansu Ciechowskiego i Krasuli jego kumpla ze studiów. Po wydaniu owej pamiętnej płyty muzycy zwolnili nieco z koncertami i twórczością.

Na 2002 r. planowali kolejny album, ale plan nie wypalił, a wszystko przez Grześka. Postanowił on zachować oryginalność, jak to robił przez całe życie i [[nieżyjący wokalista|umrzeć]] w jakiś nietypowy sposób. Jako że prawie połowa zmarłych przedwcześnie muzyków przedawkowała, chciał tego uniknąć. Powieszenie się też byłoby mało spektakularne, poza tym tak robią tylko zdesperowani wieśniacy i dłużnicy [[Wonga.com]]. Ciechowski doznał nagle olśnienia i postanowił zjawiskowo zejść na tętniaka serca, co miało jeszcze bardziej podkreślić jego artyzm i wrażliwość. Zakończył swój żywot 22 grudnia 2001 r., chcąc ustrzec się przed spędzeniem kolacji wigilijnej w towarzystwie teściowej. Tym samym rozwiązała się Republika, skłaniając resztę muzyków, którzy pozostali wśród żywych do podjęcia innej pracy lub życia z tantiem.

== Utwory ==

* '''Biała flaga''' – piosenka o przyjaciołach, którzy zazdrościli Grzesiowi dorodnej grzywki i postanowili go opuścić.

* '''Nieustanne tango''' – postrach czterolatków, wszystkie dzieci w tym wieku chowały się pod poduszkę na dźwięk pierwszych taktów utworu.

* '''Moja krew''' – sugeruje, co można zrobić ze zdobytą [[krew|krwią]] Ciechowskiego, doprawdy pouczające.

* '''Poranna wiadomość''' – słowa wypowiedziane przez autora na kacu, po prostu spisane przez dziewczynę, która akurat znalazła się obok niego.

* '''Mamona''' – „''ta piosenka jest pisana dla pieniędzy''” – no ta chyba akurat nie była, z dedykacją dla wykonawców poprzednich piosenek na zakończenie każdego dnia w [[RMF FM|EREMEFEFEM]] i Radio Zet.

* '''Kombinat''' – ściąga na biologię: „''Kombinat to tkanka, ja jestem komórką''”.

* '''Halucynacje''' – reklama środków halucynogennych. Polecam – Grzegorz Ciechowski.

* '''Prąd''' – Umiejętne wykrzyczane AU! i Ajajajaj! Osiągnięto poprzez ciągłe szczypanie Grzesia podczas nagrywania utworu.

* '''Odchodząc''' – jeśli pragniesz usłyszeć tę piosenkę w radiu, włącz je 29 sierpnia i czekaj. Nie skutkuje? Czekaj! Mówisz, że Beata Pawlikowska zaczęła swój półgodzinny wywód a ty musisz siusiu? Nic z tego, CZEKAJ!

* '''Nasza pornografia''' – chyba nie trzeba nic dodawać? No właśnie.

* '''Mantra ma''' – powtarzanie dwóch pytań i dwóch odpowiedzi przez prawie 4 minuty? Nie ma sprawy!

* '''Telefony''' – wszyscy myślą, że chodzi tu o wprowadzenie stanu wojennego. Tak naprawdę Grzegorz dostał pod choinkę zabawkowy telefon i bawił się nim z siostrą, co wpłynęło na jego psychikę tak mocno, że napisał piosenkę o tym zdarzeniu. Nie, naprawdę, 13 grudnia nie ma tu nic do rzeczy, może pan już zostawić to popiersie [[Wojciech Jaruzelski|Jaruzelskiego]].