Tekst źródłowy strony Robert Mateja

== Kariera ==
Swoją karierę sportową zaczynał skacząc na jabłuszku zjazdowym. Przez lata, za pomocą [[Wódka|spożywanych eliksirów]], wypracował sobie roztrzęsione ręce. Dziś, wykonując nimi szybkie i niekontrolowane ruchy, opracował własny styl skakania. Kapitalnie latał, bijąc największe (anty)rekordy.

Pasmo sukcesów sportowych Roberta Matei wywołało w Polsce „bóm” na [[skoki narciarskie]]. W czasach jego największej popularności, telewizyjne relacje z konkursów skoków oglądało ponad 90% obywateli naszego kraju. Pozostałe 10% słuchało zaś transmisji radiowych w [[Radio Maryja|radiu]], które w czasie transmisji zmieniało nazwę na Radio Mateja.

Za największy sukces w karierze Roberta uważa się skok w 2001 roku na skoczni w [[Czechy|Czechach]], gdzie jako pierwszy Polak skoczył dalej niż 200 metrów (w czasie lotu zaczepił się o lotnię, która akurat wtedy tamtędy przelatywała). To był chyba jedyny skok, w którym Robert poleciał dość daleko.

W 2007 roku Robert zaliczył dobry start w Mistrzostwach Świata w Sapporo, gdzie oddał dwa równe skoki. Na bulę. Poprowadziły one polską ekipę do utraty medalu w konkursie drużynowym na dużej skoczni. Wtedy to Robert uzyskał łącznie mniejszą odległość, niż jego kompan z drużyny, [[Adam Małysz]], w zawodach na skoczni normalnej w jednym skoku. Po konkursie przez internet przetoczyła się burza pochwał dla skoczka, wzywających go do dalszych, podobnego typu sukcesów.

Zakończył karierę w 2008 roku, rozsiewając falę płaczu na cały skruszony naród. Zajął się <del>stresowaniem</del> trenowaniem młodych zawodników. Nie oznacza to, że rozstał się ze skakaniem – planuje zostać przedskoczkiem, by wejść na skocznię więcej niż jeden raz. Nasz wybitny skoczek został asystentem trenera i pomaga słabym zawodnikom, m. in. Adamowi Małyszowi, w doskonaleniu wybicia i stylu skoku. Efekty jego pracy już widać. Początek sezonu 2008/09 był niezwykle udany pod wodzą teamu szkoleniowego [[Łukasz Kruczek|Kruczek]]&Mateja. Małysz szybko dostosował się do poziomu swoich trenerów i jak dobrze pójdzie to TVP będzie robiła relację nie z konkursów a tylko z kwalifikacji, gdzie tylne miejsca będą zajmować nasze orły.

Jako asystent Robert zajmuje się tworzeniem zapisów filmowych ze skoków swoich kolegów. Niestety, jak na razie Robert nie odnajduje się w roli operatora, kierując obiektyw w złą stronę i zamiast nagrywać skoki, nagrywa swoją rozemocjonowaną twarz. Spotkało się to z nieśmiałą reprymendą trenera Kruczka, który boi się zwracać uwagę tak wybitnemu zawodnikowi.

Niestety, jego (wydawałoby się nie do pobicia) rekord na Planicy, tak naprawdę należy do [[Jakub Janda|Jakuba Jandy]], który podczas zawodów Pucharu Świata w 1999 roku skoczył na odległość 68 metrów. [[Łukasz Rutkowski]] też nie dał rady.

W marcu 2009 mogliśmy obejrzeć jego występ na Mistrzostwach Polski w Szczyrku. Czy Robert powróci do skakania? Miejmy nadzieję, że tak, bo jego pierdolnięcie nartami w kąt zniszczyło polskie skoki stylem M.

Na tym jednak kariera Roberta się nie kończy. W sezonie 2016/2017 został trenerem kadry B. I już ma znaczące sukcesy. Jego starania o podtrzymanie linii orłów nielotów już zaczynają owocować w zawodach Pucharu Kontynentalnego i Mistrzostwach Polski w grudniu 2016 w Zakopanem. Jednak ambicje Roberta jak widać sięgają dalej. I jak widzimy nie jest bez szans na sukcesy w Pucharze Świata. W kwalifikacjach do zawodów Pucharu Świata w Wiśle (styczeń 2017) 2 jego wychowanków zajęło miejsca na podium (aby to dostrzec, trzeba odwrócić tabelę o 180 stopni). Kolejnym sukcesem jego wychowanków w tych kwalifikacjach jest danie miejsca m.in. Maratowi Zhaparovovi z Kazachstanu. Wszystko więc wskazuje na to, że linia, którą sam zapoczątkował nie tylko nie zaginie, ale ma duże perspektywy rozwoju. Ponieważ kiedyś oni muszą zastąpić kadrę A, która kiedyś musi zakończyć karierę możemy oczekiwać, że fani krótszych niż 100 m skoków na mamutach nie zostaną zawiedzeni.