Edytujesz „Robin Hood: Książę złodziei”

{{redakcja|poprawa stylu, sekcje, odlanie [[N:WODA|wody]], ogólna redakcja}}

'''Robin Hood: Książę złodziei''' (ang. Robin Hood: Prince of Thieves) – film przygodowy z [[Stany Zjednoczone Ameryki|kraju Jankesów]] z roku 1991, w reżyserii Kevina Reynoldsa.

Jeśli myślicie, że o Robinie Hoodzie i jego działalności a 'la [[Janosik]] oraz ustawicznych utarczkach z Szeryfem z Nottingham wiecie już wszystko, to znak, że nie widzieliście filmu, który przybliży Wam bliżej nie znane szczegóły owego konfliktu.

Otóż w tym filmie nasz bohater wraca do ojczystego kraju z misji pokojowej w [[Palestyna|Ziemi Świętej]] i zastaje trupa swojego ojca, a zamiast zamku hotel dla ociemniałych, a konkretnie dla Duncana, starego sługi Locksley'ów. "Budowniczym" tego hotelu okazuje się Szeryf z Nottingham, który kazał skasować starego Locksleya za karę za to, że tamten nie poparł jego planów, by zostać ''królem zamiast króla''. Ponieważ Guy z Gisborne został pobity przez Robka podczas akcji ''Herzliche willkommen'', ''syn marnotrawny'' (jak Robina określił Szeryf) kryje się najpierw u Lady Marion, a potem w lesie Nottingham. Tu stacza walkę z szefem miejscowych pseudokibiców i wygrywa. Jako nowy wódz wesołej kompanii nawołuje wszystkich do powiedzenia Szeryfowi: ''Odczep się od nas, Szeryfie z Nottingham!'', a sam podczas wizyty w świątyni najpierw szpeci oblicze [[Janosik|Hrabiego Horvatha]] znad Tamizy <ref>Uwaga! Tu padają słynne słowa: ''Locksley! Wydrę ci serce łyżką!'' Możecie zawsze ich użyć w razie, gdyby ktoś Was wkurzył na fest</ref>, a potem bucha mu konia, co nawet żółtodziób w dziedzinie dedukcji powinien uznać za wypowiedzenie otwartej wojny. Pan na włościach Nottingham nie pozostaje dłużny swemu adwersarzowi i porywa jego ukochaną, czyli Lady Marion. Bez pomocy [[GPS]]a (którego w tamtych czasach po prostu nie znano), ale i tak skutecznie namierza też obóz buntowników i wzywa na pomoc Celtów. Ci zaś robią sobie z obozu wielkie ognisko, a ludzi Robka dostarczają do zamku Nottingham. Szkarłatny Will, także więzień Szeryfa, obiecuje gospodarzowi, że znajdzie i zabije swego szefa, lecz po spotkaniu z Robinem zdradza mu najpierw, iż jest jego przyrodnim bratem, a potem daje cynk o planach matrymonialnych Szeryfa względem Lady Marion. Tymczasem Szeryf organizuje ślub z Lady Marion i noc poślubną w tempie [[Shinkansena|pociąg]], na szczęście w porę przybywa Robek wraz z muzułmańskim przyjacielem Azeemem i bratem Tuckiem i rozpędza towarzystwo na cztery wiatry. W końcu przybywa król Ryszard i najpierw zwraca z nawiązką Robinowi, co ten utracił przez Szeryfa, a potem błogosławi zakochanym, tak że wreszcie mogą całkowicie na legalu się pobrać.

[[Plik:Reakcja_Kevina.png‎|thumb|200px|Reakcja Kevina na zarządzenie Szeryfa]]

* '''Robin Hood''' - z zawodu właściciel ziemski, mistrz [[Europa|Europy]] juniorów w strzelaniu z łuku, [[judo]] i [[szermierka|szermierki]]. W młodości wystąpił w ''Tańcu z gwiazdami'', gdzie pod pseudonimem „Bodyguard” zatańczył z wilkami Gawlińskiego. Z racji sławy (jaką dzięki temu zdobył) oraz dzięki swym umiejętnościom snajperskim został przyjęty do grupy strzelców Angielskiego [[Pokojowy Patrol|Pokojowego Patrolu]] i wziął udział w misji pokojowej na [[Palestyna|Ziemi Świętej]]. Po powrocie do domu zostaje kolegą po fachu [[Janosik]]a, jednak bardziej od rabowania bogatych i dawania biednym tego, co buchnął bogaczom, interesuje go działanie na nerwy sympatycznemu niczym [[Średniowiecze|średniowieczne tortury]], uczciwemu niczym [[Al Capone]] i szczeremu aż do bólu Szeryfowi z Nottingham. Przykładem jego działań jest kradzież konia Szeryfa. Nie zawaha się nawet dokonywać aktów [[wandalizm]]u, takich jak zdemolowanie posągu Szeryfa, byle swego wroga doprowadzić do rozstroju nerwowego. Sam jednak wkurzył się na fest, kiedy Szeryf, wzorem królewicza trojańskiego [[Parys]]a, uprowadził jego dziewczynę, Lady Marion. Po mordobiciu na o wiele mniejszą skalę niż w [[wojna trojańska|wojnie trojańskiej]] odzyskuje swoją lubą. Zanim jednak Robin i [[Janosik|Maryna]] się pobiorą, król Ryszard Lwie Serce zmienia imię naszego bohatera na Robin z Locksley, jednocześnie robiąc bałagan w papierach angielskiego [[Janosik]]a i przyprawiając ówczesnych biurokratów o ból głowy.

* '''Lady Marion''' – laska Robina Hooda, angielska [[Janosik|Maryna]]. Prywatnie kuzynka króla Ryszarda Lwie Serce. Babka dziarska i chwacka. W dzieciństwie sąsiada Robka i jego wielka miłość, której kiedyś niechcący sfajczył kudły. Urodą dorównuje [[Helena Trojańska|Helenie Trojańskiej]] i na wzór tej postaci z mitologii greckiej zostaje porwana przez Szeryfa. Co ciekawe, to z nią Szeryf chce mieć dziecko, a konkretnie syna, żeby dzieciak stał zawsze po jego stronie, gdyby przyszło [[wojna|co do czego]]. Jednakże ceremonia zaślubin Lady Marion z Szeryfem odprawiana w tempie [[Pendolino]] zamienia się w ustawkę za sprawą Robina Hooda i Azeema oraz reszty ich ferajny. Ostatecznie [[Janosik|Maryna]] znad Tamizy zostaje żoną Robka.

* '''Szkarłatny Will''' – banita z kompani Robka, słynny z noszenia czerwonych rajtuzów, w których wygląda jak kretyn. Prawie cały film chodzi nabuzowany i czepia się [[Janosik]]a o byle co. Po napaści oddziałów IRA dostaje się do niewoli, ale kiedy obiecuje, że znajdzie i zabije Robina Hooda, odzyskuje wolność. W rzeczy samej znajduje Robina, ale zamiast go zarąbać, donosi mu o matrymonialnych planach Szeryfa względem Lady Marion i wyznaje jeszcze jedną rzecz. Otóż tatuś Robina po śmierci żony ożenił się drugi raz, a dzieckiem z tego małżeństwa jest właśnie Will. Robin jednak, zamiast drzeć się jak [[Luke Skywalker]] na wieść, że [[Darth Vader]] jest jego ojcem, cieszy się jak wariat, krzycząc: ''Mam brata? Mam brata!'' To dzięki cynkowi od Willa Robkowi udaje się na czas przerwać mszę świętą ślubną Szeryfa z Nottingham i Lady Marion.

* '''Azeem''' – jedyny pacyfista wśród [[muzułmanin|muzułman]]. Z pochodzenia Maur, ale stał się naturalizowanym Anglikiem. To on załatwił Robinowi Hoodowi ucieczkę z [[Arabowie|arabskiego]] więzienia<ref>Do którego trafił za uwiedzenie żonki jednego urzędasa</ref> i został jego najlepszym kumplem. Towarzyszył mu wszędzie, gdzie się dało i gdzie się nie dało. Wierny wszystkim przykazaniom [[Koran]]u, nigdy nie pił alkoholu i nie palił tytoniu, w ogóle obce mu były wszelkie uciechy, którym oddawali się jego kumple z gangu. Do walki używa maczety, którą podpierdzielił Umie Thurman. To niemalże robot wielofunkcyjny, gdyż jest zarówno zabijaką, konowałem oraz wynalazcą. Wprawdzie twierdził, że w jego rodzinnym kraju nigdy nie bije się kobiet, ale zrobił wyjątek dla Mortianny, wiedźmowatej [[Superniania|superniani]] Szeryfa, kiedy po włamaniu się do alkowy ich wspólnego wroga metodą [[Pingwiny z Madagaskaru|Pingwinów z Madagaskaru]], wraz z Robinem Hoodem rozwalił ceremonię ślubną angielskich [[Janosik|Hrabiego Horvatha]] i [[Janosik|Maryny]].

* '''Mały John''' – szef gangu kieszonkowców, którzy byli drugim w kolejności (po Guyu z Gisborne i jego bandzie) komitetem powitalnym dla Robina Hooda na angielskiej ziemi. Jak [[Janosik|Jakubek]] w serialu ''[[Janosik]]'', tak on przegrał w pojedynku i zrzekł się swej posady na rzecz naszego bohatera, zostając zaraz po Azeemie jego wiernym pomagierem i towarzyszem w wielu akcjach przeciwko Hrabiemu Horvathowi<ref>wrrrróć, Szeryfowi z Nottingham</ref>. Jako argumenty w dyskusjach używa swojej żelaznej pięści oraz długiego kija<ref>Ale nie tego kija, co myślicie, świntuchy jedne</ref>, dlatego też rzadko kiedy ktoś wdaje się z nim w dysputy. Ma żonę i ośmioro dzieciaków.

* '''Braciszek Tuck''' – jedyna [[Ksiądz|osoba duchowna]] w drużynie Robina Hooda. Noszony przez niego habit oraz pobożność nie przeszkadzają mu wszakże w zamiłowaniu do trunków i dobrego jadła. Pozwala sobie nawet rzucić od czasu do czasu mięsem. To on pozbywa się [[Ksiądz|biskupa]] Hereforda - głównego celebransa mszy świętej ślubnej pana na włościach Nottingham z kuzynką króla Ryszarda Lwie Serce i to on w zamian udziela ślubu świeżo upieczonemu Robinowi z Locksley i jego ukochanej.

* '''Sara''' – służka i bodyguard Lady Marion w jednej skromnej osobie. Jej wygląd zewnętrzny najlepiej skomentował [[Kaczor Duffy]]: ''Ma pysk buldoga! A ciało chyba z cegieł...'' W każdym razie potrafi skutecznie odstraszyć tych, którzy mają odwagę chociażby puścić oko w kierunku jej pani<ref>czytajcie: Szeryfa z Nottingham</ref>. Gdy ona dołoży, ''wtedy nie daj Boże,/ reanimacja nawet nie pomoże'', o czym mieli okazję na własnych skórach okropnie boleśnie przekonać się Byk i Much, chłopaki z wesołej kompani Robka.

* '''Szeryf z Nottingham''' – pełne imię: Robert George Mervin z Nottingham, ale po angielsku „Szeryf” było krócej. To taki brytyjski [[Janosik|Hrabia Horvath]]. Z zawodu stróż prawa. Nie posiada charakterystycznej gwiazdy szeryfa ani [[Pistolet|kolta]] u boku, ale gwiazdą jest sam w sobie, a za broń służy mu tępa łyżka (jak sam twierdzi: ''żeby bardziej bolało'', kiedy będzie wydzierał Robinowi Hoodowi serce). Nie zna litości, a litość boi się go poznać. Jest wrażliwy tylko i wyłącznie na damskie wdzięki. Cierpliwość odziedziczył po [[Anakin Skywalker|Anakinie Skywalkerze]]. Swoje biuro w zamku zawsze ma czynne od rana do wieczora, a niekiedy i do nocy, jeśli zajdzie takowa potrzeba <ref>Bywa, że swoje biuro zamienia na agencję towarzyską</ref>. W polskiej polityce sprawdziłby się znakomicie dzięki ustawicznemu podwyższaniu podatków do kwoty tak wysokiej jak Mount Everest albo i jeszcze wyższej. Tylko po kiego smoka potem narzekał, że lud kocha nie jego, a Robina Hooda?... Za wszelką cenę pragnie ''odwołać Święta Bożego Narodzenia'', czym ucieszyłby ogromnie Ebenezera Scrooge'a z „Opowieści wigilijnej” Charlesa Dickensa, a doprowadziłby do skrajnej rozpaczy [[Kevin McCallister|Kevina McCallistera]] i jego fanów. Jednak jego najskrytszym marzeniem jest ''zostać królem zamiast króla''. Bardzo, ale to bardzo nie lubi pracować w hałasie, gdyż nie może się wtedy skupić, nawet na [[Seks|ten teges]] ze swoimi służkami. Ma na pieńku z Robinem Hoodem o kradzież konia, jak również i dlatego, że kiedyś skasował głównego bohaterowi tatusia. Przed porwaniem Lady Marion przeczytał podręcznik [[Parys]]a ''Jak porywać damy i rozkochiwać je w sobie'', zapomniał jednak o ostatnim rozdziale ''Ostrzeżenia dla tych, którzy porywają cudzą żonę (narzeczoną, dziewczynę - do wyboru)'', gdzie napisano wyraźnie, że [[wojna]] z zazdrosnymi mężami, narzeczonymi bądź chłopakami porwanej niezwykle boleśnie się kończy dla porywacza. Sam się zresztą o tym przekonuje na własnej skórze, gdy ginie w pojedynku z Robinem na [[Miecz świetlny|miecze świetlne]]. Za swoją czynną działalność na rzecz kultury brytyjskiej został uhonorowany Nagrodą BAFTA.

[[Plik:Szeryf_z_Nottingham.jpg‎|thumb|200px|''Czy te oczy mogą kłamać?'']]

* '''Mortianna''' – z powołania wiedźma, z zawodu [[superniania]] Szeryfa z Nottingham. Jest tak stara, że mózg się marszczy i stanowi żywy dowód na to, że po ziemi kiedyś stąpały dinozaury. Stała klientka Izmy, koleżanki po fachu i bohaterki bajki ''Nowe szaty króla'', jednakże raczej można ją wziąć za rodzoną siostrę [[Palpatine|Palpatine'a]]. Na jej widok wszystkie pchły, myszy i szczury w zamku pozdychały ze strachu, dlatego jest to jedyne miejsce, którego [[Sanepid]] nie musiał w ogóle odwiedzać, no, chyba że w celach wyłącznie turystycznych. [[Kornel Makuszyński]] jej oblicze opisał tak: ''Czy to jest twarz? To jest katastrofa, a nie twarz ludzka!'' Swoje braki urody nadrabia rozległą wiedzą o [[Seks|sprawach damsko-męskich]], którą dzieli się ze swoim podopiecznym. To ona właśnie podsunęła mu podręcznik [[Parys]]a ''Jak porywać damy i rozkochiwać je w sobie''. Prawdopodobnie pod wpływem tej książki Szeryf postanowił uprowadzić Lady Marion, by się z nią ożenić i spłodzić syna, lecz ta akcja skończyła się i dla niego, i dla Mortianny nader smutno.

* '''Guy z Gisborne''' – nieoficjalnie kuzyniak Szeryfa, oficjalnie jego zaufany człowiek ''do wszystkiego i do niczego'', jak [[Janosik|Murgrabia]] z serialu ''[[Janosik]]'' i jak Admirał Ozzel z ''[[Gwiezdne wojny|Gwiezdnych wojen]]''. W miarę sumiennie wykonuje swoje obowiązki prawej ręki pana z Nottingham, łupiąc biedniejszą ludność i wlepiając srogie kary buntownikom, ma wszakże zezowate szczęście w polowaniu na naszego głównego bohatera. W efekcie jego brak skuteczności w walce z brytyjską wersją [[Janosik]]a spowodował, że facet zostaje <del>uduszony Mocą</del> zasztyletowany przez swego szefa.

* '''Biskup Hereford''' – kolejny pomagier głównego antagonisty Robina Hooda. Przekupny niczym carscy urzędnicy, najpierw pomógł swemu hojnemu przełożonemu ukatrupić ojca przyszłego [[Janosik]]a, znacznie później zaś z szybkością [[Pociąg|TGV]] odprawił mszę ślubną z udziałem swego szefa i jego wybranki w rolach państwa młodych oraz Mortianny jako świadka. W wyniku zamiany ceremonii zaślubin w ustawkę [[Ksiądz|purpurat]] z hukiem wylatuje przez okno podczas nieudanej lekcji latania zafundowanej mu przez Braciszka Tucka.