Edytujesz „SP32”

W latach 80-tych PKP stwierdziły, że [[Parowóz|parowozy]] już są zbyt obciachowe, a [[SU45]] na lokalne linie są zbyt wielkie (ale i tak je na nie puszczano, bo na głównych szlakach coraz częściej pojawiały się pajęczyny). Co prawda były SP42 z ogrzewającymi wagony czajnikami, jednak ogrzewanie parowe także uznawano za [[siara|siarę]]. Stare SU42 z kolei z grzaniem na 500 woltów z [[bateria|bateryjek]] płaskich nie miały już czego ciągać, bo ryflaki poszły w odstawkę. Ale coś musiało zastąpić napędzane [[Uran (pierwiastek)|uranem]] [[TKt48]], więc zdecydowano się zamówić u samego [[Nicolae Ceaușescu]] lokomotywy z fabryki FAUR. Polacy myśleli, że skoro towarowe dziadostwo zwane [[ST43]] oraz rumuńskie wąskotorówki z tej fabryki się sprawdziły, to i z normalnymi będzie wporzo, więc zamówiono 200 sztuk. Jednak od samego początku eksploatacji okazało się, że Rumuni się <del>nie</del> postarali, by [[Polacy]] często do nich zajeżdżali. Silniki sypały się szybciej niż zardzewiałe blachy, a co dopiero mówić o próbie napędzania pociągów... W związku z tym ograniczono zamówienie do 150 wozów, niemniej pijani konstruktorzy zza Karpat nadal nie poprawiali błędów, a wręcz popełniali kolejne. W każdym egzemplarzu psuło się co innego. Wozy te szybko więc poszły w odstawkę.