Edytujesz „SU46”

'''SU46''' – <del>spalona</del> spalinowa [[lokomotywa]] <del>polskiej</del> [[PRL|PRL-owskiej]] produkcji. Podczas <del>trzech</del> czterech lat wyprodukowano tylko 54 sztuki tej kopalni smrodu, bo konstruktorom się nie chciało spłaszczać i rozszerzać lokomotywy (a ta była właśnie taka). Dwie ostatnie powstały już wtedy, gdy w Poznaniu produkowano elektrowozy [[EU07]], od pozostałych różniły się innymi żaluzjami, nie wiadomo po co zmienianymi. Obecnie masowo przerabiane na ST46, <del>bo już tylko od czasu do czasu któraś Węgliniecka ciągnie pociąg pasażerski aż do Forst, Görlitz czy Cottbus</del> bo już nie ciągają pociągów pasażerskich ze względu na popsute ogrzewacze, a właśnie przez ich wstawienie powiększono moc silnika w porównaniu do [[SU45]] według [[Wikipedia|biblii Belzebuba]].

SU46 była nazywana Suką, bo od SU na początku <del>to nie jest tak że po prostu była tak samo awaryjna i maszyniści dostawali sraczki</del>. Bardziej by pasowała nazwa „Plaskacz” lub „Placek” ze względu na jej wygląd.

Podrasowana podróba SU46 z większym o 4 cylindry silnikiem oraz wydajniejszą prądnicą (czytaj: osiągnięcie prędkości 140 km/h). Jednak nikt nie odważył się pojechać nią więcej niż 120 km/h. Powstały zaledwie 2 egzemplarze tej lokomotywy, oba produkowane przez cały rok! Pod względem konstrukcyjnym to od SU46 nie różni się niczym oprócz skrótu no i tym, że ciągała tylko składy pasażerskie. Lokomotywa miała tyle mocy, że rwała sprzęgi wagonowe, a w trakcie wrzucania bocznikowania silników wciskała w fotel mechanika oraz pasażerów swoim zrywem jak torpeda. 16-cylindrowy silnik Fiata miał takiego pałera, że w egzemplarzu 001 silnik aż wał ukręcił, a z kolei w egzemplarzu 002 tak bardzo rwał się do pracy, że pewnego razu jego wał korbowy postawił wyskoczyć, rozwalając blok i wylatując na zewnątrz. Konstruktorzy z Poznania, konstruując SP47, tak bardzo narazili się [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Wielkiemu Bratu ze Wschodu]], że gdy tylko ukończono drugi egzemplarz, od razu podjęto produkcję elektrowozów w celu uzupełnienia zapasu siódemek oraz produkcji jej przedłużonej wersji. Nie wolno było wyprodukować więcej takiej spalinówki, gdyż była ona o wiele lepsza od [[ST44|wynalazku z Ługańska]], dlatego jeden egzemplarz możemy podziwiać w skansenie, a drugim ogolić się.