Tekst źródłowy strony Shock

== Wpływ na człowieka ==

Od dawien dawna sprzedawane w różnych sklepach (a zwłaszcza w szkołach) jako gumy do żucia, Shocki stały się testerami odwagi w spożyciu pokarmów – to na nich pierwsze kroki w wykwintnych [[Owad|kulinariach]] stawiał [[Bear Grylls]]. Istniały różne techniki ich jedzenia (aby zakąsić, ale się nie zakwasić):

* '''Krojenie''' – mało popularna metoda, po co kroić jak można zjeść całe?
* '''Moczenie w wodzie''' – dla nie lubiących kwasu,
* '''Zlizywanie''' – dla lubiących kwas,
* '''Zlizywanie i żucie''' – technika wymagająca dwóch osób, z których jedna liże bo ma niskie pH w ustach i nie zaszkodzi, a druga przeprowadza procedurę wydobycia nadzienia z dodatnim pH. Nie wiedzieć czemu do szkół gdzie uczniowie korzystali z tej praktyki przybywała [[Prokurator|niezapowiedziana wizyta]]. Prawdopodobnie z nadmiaru pH w placówce.

Nie mniej jednak popularne były też na szkolnych boiskach dyscypliny sportowe związane z ich przeżuwaniem:

* '''Shocking''' – dwaj zawodnicy stawali naprzeciw siebie i przeżuwają gumy jedna po drugiej aż do momentu, gdy ktoś wyrazi swą twarzą skwaszenie. Z reguły rozgrzewka do poważniejszych zawodów.
* '''Pięcioshock nowoczesny''' – dyscyplina zawodowa, wymagała lat praktyki. Zawodnik umiejscawiał w swym otworze gębowym pięć sztuk gumy i miał za zadanie przeżuć „kwaśne" w jak najmniejszym okresie czasu. Rozgrywana na <del>stadionach</del> boiskach szkół podstawowych jako najwyższy stopień trudności dla juniorów.
* '''Dziesięcioshock straszliwy''' – jak powyżej, tyle że używano aż dziesięciu gum naraz. Najwyższy stopień trudności dla <del>[[Gimbus|gimnazjalistów]]</del> seniorów. Ważnym wyposażeniem pola turniejowego były miski i wszelkie inne naczynia zdolne do zawarcia znacznej ilości wymiocin.
* '''Multishock''' – istna gala MMA sportu. Najwyższa liga za zwycięstwo w której zbierało się albo wieczny szacunek ziomków i ziomic, albo prostą linię na kardiografie. Test siły mięśni twarzy, konkurencja w której poza zniesieniem chemicznego palenia krtani trzeba było przeżuć jak największą ilość gum naraz. W tej dyscyplinie liczyli się tylko mistrzowie poprzednich lig, gdyż amatorscy śmiałkowie wymiękali na wstępie lub też lądowali w szpitalu.