Edytujesz „Sklep”

[[Plik:WINO 1 36019l.jpg|thumb|200px|Typowe produkty nabywane w sklepie. W tle obiekt znany jako ekspedientka]]

[[Plik:Buraki2.jpg|thumb|200px|Cennik buraków przy sklepie]]

{{cytat|– Są śliweczki?<br/>– Nie ma.<br/>– A są gruszeczki?<br/>– Nie ma.<br/>– A są owoce południowe?<br/>– Nie ma.<br/>– Dlaczego?<br/>– Bo już jest wieczór.<br/>– A to proszę pana, może jest koperek?<br/>– Nie ma.<br/>– No to co jest?<br/>– Inwentura.|Kabaret TEY o sytuacji w polskich '''sklepach'''}}

{{cytat|Klient ma zawsze rację.|Najśmieszniejszy żart pośród '''sklepikarzy'''}}

{{cytat|[[Made in China]]|Większość produktów w '''sklepie''' ma ten napis}}

Historia sklepów jest niemal tak długa, jak historia biznesu i nawet dłuższa niż pieniędzy.<ref>Krzyż wam na drogę, Fenicjanie!</ref> W czasach pierwszych sklepów obowiązywał jeszcze handel wymienny, tj. np. ''jedna krowa za litr wina''. Swoją drogą, porównując dzisiejsze ceny bydła i trunków, dochodzimy do wniosku, iż [[Tanie wino|wino staniało]].

Sklepy przez całą swoją historię ulegały zmianie, tak jak ich asortyment. Np. w średniowieczu można było kupić chłopa albo [[odpust]], w [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]]-u można było kupić ocet albo coś spod lady. Dziś można kupić wszystko – od [[Ziemniak|kartofla]] po [[Bomba atomowa|głowicę jądrową]].

Sklepy dzielą się ze względu na rozmiar oraz ze względu na asortyment, aczkolwiek jedno ma wpływ na drugie. Z jednej strony są małe [[Sklepik osiedlowy|sklepiki osiedlowe]], z drugiej zaś wielkie centra handlowe obsługujące dziennie średnie miasto powiatowe. Niezmiennie najważniejszym typem sklepu, wokół którego buduje się polska kultura jest [[sklep monopolowy]]. Poza tym spotyka się m.in. sklepy budowlane, w których można nabyć choćby muszlę klozetową tudzież cegłę, by nią kogoś zatłuc. W [[Sklepik szkolny|sklepiku szkolnym]], spotykanym co ciekawe w [[Szkoła|szkołach]] można nabyć narkotyki pod niewinną nazwą ''oranżadka w proszku'' lub niebezpieczny długopis za 1,50 zł, którym można dźgnąć kogoś w serce.

[[Plik:Image004.jpg|thumb|200px|Typowy klient]]

Sklep składa się z dwóch głównych części – frontu i zaplecza. Zgodnie z zasadą ''frontem do klienta'' osoba próbująca nabyć coś drogą kupna nie ma wstępu na zaplecze dopóki nie pokaże [[Broń|odpowiedniej przepustki]]. W normalnych okolicznościach ma tam wstęp personel sklepu, a czasami [[sanepid]].

Miejscem neutralnym pomiędzy frontem a zapleczem jest kasa – małe imperium ekspedienta. Oczywiście sklep nie działałby prawidłowo bez mistycznej wręcz siatki interakcji między ''ekspedientem'' a ''klientem'', będącej jak symbioza dwóch idealnie zgranych istot, które bez siebie nawzajem nie wytrwałyby. Ta delikatna harmonia jest niestety brutalnie burzona w ohydnych marketach, które przybyły z Zachodu.

{{Przypisy}}