Edytujesz „Slayer”

[[Plik:God-listens.jpg|thumb|250px|Bóg także słucha Slayera]]

=== Obecni wybrańcy ===

Skład Slayera został ustalony w [[piekło|piekle]]. W castingu spośród synów [[Szatan]]a, tamtejsza [[Komisja Kontroli Gier i Zakładów]] wybrała:

* '''Tom Araya''' (bas, wokal) – ulubieniec Eli Bathóry, za młodu mordował owce na Ziemi Ognistej w [[Chile]];

* '''Kerry King''' (gitara) – wybraniec [[John Ronald Reuel Tolkien|Tolkiena]], krasnolud, wyłysiał po metanolu;

* '''Gary Holt''' (gitara) – nowy gitarzysta, który za żadne skarby nie zbliży się do pająka;

* '''Paul Bostaph''' (bębny) – aktualny garowy, ale przy Lombardo to on może sobie pograć co najwyżej na różowych cymbałkach.

=== Byli wybrańcy ===

* [[Dave Lombardo]] (bębny) – wytypowany przez F.D. Roosevelta, po rozpadzie zespołu obali Fidela i będzie dyktatorem [[Kuba|Kuby]]. Niestety nie gra już w zespole gdyż Szatan dawał mu za mało kasy. Najlepszy perkusista Slayera, bo pierwszy i oryginalny;

* '''Jeff Hanneman''' (gitara) – kolekcjoner gadżetów po nazistach. Niestety w [[2013]] roku zmarł po ugryzieniu przez pająka i Szatan wezwał go do siebie, bo Schuldiner miał dość jego fochów i przestał grać.

Przez pierwszą dekadę istnienia Slayer był tak mhroczny, że z reguły pozostawał w cieniu [[Metallica|Metalliki]]. Założony w tym samym miejscu i czasie, zadebiutował jazgotem ''Show No Mercy'', gdy tamci właśnie kończyli się na ''[[Kill 'Em All|Kill'em All]]''. Potem sam postawił kropkę nad thrashem – ''[[Reign in Blood]]'' – w momencie, w którym The Four Whoresemen dopisali drugą i trzecią swym ''[[Master of Puppets|Master of Pulpet]]''. Podobnie w 1988 wydali niedoceniany ''South of Heaven'', podczas gdy Metallica jeszcze bardziej niedoceniony ''[[...And Justice for All]]''. Po tym albumie przestała jednak rzucać cień na Slayera, który był już wystarczająco kozacki w brzmieniu, by stać się jedynowładcą thrash metalu.

Następną dekadę muzycy poświęcili na dyskontowanie zdobytej sławy, pieniędzy, władzy, kobiet i alkoholu. W międzyczasie darli mordę na koncertach, siali jeszcze więcej zła i nagrywali kolejne płyty, niektóre tak hardcorowe w brzmieniu, jak ''Undisputted Attitude'', pełna punkowych coverów. Jednak prawdziwa zabawa zaczęła się dopiero w nowym tysiącleciu, które Slayer rozpoczął z przytupem – wydając 11 września 2001 płytę pod tytułem ''[[God Hates Us All]]''. ''Bóg nienawidzi nas wszystkich'' to słowa ryzykowne, ale wypowiedziane w słusznej i jakże przejmującej sprawie. Dokładnie wtedy, gdy wracającemu prosto z lodziarni Kerry'emu Kingowi spadł lód na patyku, prosto na chodnik.

Do kolejnego albumu grupa podeszła równie szatańsko – trzeba było czekać na niego pięć lat, a na dodatek nie wyszedł [[6 czerwca]]. Świeżością i nowością Slayer popisał się przy ''Christ Illusion''. Jest to dziewiąty album charakteryzujący się niczym, ale kogo to obchodzi – liczy się Szatan. ''Christ Illusion'' jest też znanym na świecie zbiorem kolęd. Reszta twórczości, jak to metal, szybko, dużo, składnie, nakurwiście. W 2009 roku wydali ''World Painted Blood'', by pół roku później wystąpić w Polsce i pokazać [[Metallica|Metallice]], jak bardzo w dupie mają ich ''Death Magnetic''.

W 2015 dzieci szatana wydały album ''Repentless''. Była to pierwsza płyta z nowym szarpidrutem i prawdopodobnie ostatnia płyta Slayera. W 2018 roku szatany ogłosiły że jadą w ostatnią trasę i kończą karierę. Jedna jednak nie starczyła<ref>Lucyfer nie zdążył kupić biletów na ostatni koncert i niezykle tym rozgoryczony wysłał gołębia do Kinga, aby zagrali jeszcze raz</ref>, więc wyruszyli w kolejną ostatnią trasę koncertową. Drugi ostatni koncert odbył się 30 listopada 2019 w Los Angeles.

== Zobacz też ==

* [[Anthrax]]

* [[Dzień Slayera]]

* [[Josef Mengele]]

* [[Megadeth]]

* [[Metallica]]

{{przypisy}}

[[Kategoria:Slayer| ]]

[[el:Slayer]]

[[es:Slayer]]

[[pt:Slayer]]