Edytujesz „Socrealizm”

[[Plik:Budynek socrealizm.jpg|thumb|250px|Szczyt finezyjności socrealizmu]]
'''Socrealizm''' – jedyny prawdziwy i słuszny [[sztuka|wystrój polityczny]] obowiązujący na terenie całego [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|Kraju Rad]] i [[Polska|wsi]] przyległych.

== Geneza ==
Genezę powstania świetnie tłumaczy cytat [[Gieorgij Malenkow|tow. Malenkowa]]:

{{cytat|W ujęciu marksistowsko-leninowskim, to co typowe nie oznacza bynajmniej jakiejś średniej statystycznej. Typowość odpowiada istocie danego zjawiska społeczno-historycznego, nie jest zaś po prostu zjawiskiem najbardziej rozpowszechnionym, najczęściej się powtarzającym, powszednim. Świadome przejaskrawienie, wyostrzenie obrazu jest podkreśleniem typowości. Typowość stanowi podstawową sferę przejawiania się partyjności w sztuce realistycznej. Problem typowości jest zawsze problemem politycznym.|}}

[[Radziecka inwersja|I wszystko jasne!]]

== Charakterystyka ==
=== Literatura ===
Literatura socrealistyczna była blisko spokrewniona z gatunkiem baśni. Niektóre podobieństwa to:
* motyw walki [[walka klas|dobra ze złem]];
* występowanie [[Czarny charakter|czarnego charakteru]], którym byli zazwyczaj stonki, Amerykanie, nacjonaliści, burżuje i syjonistyczni imperialiści;
* występowanie dobrego charakteru, którym był zazwyczaj tow. [[Włodzimierz Lenin|Lenin]], tow. [[Józef Stalin|Stalin]], tow. [[Władysław Gomułka|Gomułka]], tow. Marks, i tak dalej;
* [[Manifest komunistyczny|morał]];
* <span style="text-color:black;background-color:black;padding:1px">Propaganda i robienie ludziom wody z mózgu. Precz z komuną!!!</span> [[cenzura|Forma edukacyjna]];
* zwracanie się do wszystkich w drugiej osobie liczby mnogiej per ''Towarzysz''.

Do najsławniejszych dzieł socrealistycznej literatury należy powieść ''[[Czerwony Kapturek]]''. 

Wiersze socrealistyczne miały także charakter pochwalny. Patetycznemu klimatowi dodawał smaczku temat, jakim najczęściej były ciągniki, [[wódka|owoce pracy ludu]] i dobrodziejstwa Partii.

=== Rzeźba i malarstwo ===
Wszystko zależało od funduszy. Jak partia dała, to oprócz betonu w pomnikach można było użyć stali. Nie ma się co dziwić – odkąd powstała [[Armia Czerwona]] komuniści zawsze stawiali na ilość, a nie jakość. Dzięki temu powstały takie cuda jak Pomnik Czynu Rewolucyjnego w [[Rzeszów|Rzeszowie]] czy sarkofag w [[Czarnobyl]]u. Grunt, żeby były wysokie i pasowały do miejskiej sielanki…

Sprawa miała się inaczej w malarstwie. Tutaj oprócz szarego, czarnego i białego można było używać innych kolorów. Królował zwłaszcza [[Kolor czerwony|czerwony]]. Chociaż malarze nie stronili od złotego. Jednak matowość i płytkość obrazu sprawiały, iż radzieckie <del>działa</del> dzieła nadawały się albo na plakaty, albo na nadruki do [[Papier toaletowy|papierów toaletowych]]. Pomimo tego arcydzieła powstawały nadal.

Podstawą sukcesu w socrealizmie było:
* tworzenie postaci głównej na pierwszym planie;
* postać główna musiała należeć do partii;
* postać główna musiała być na czerwonawym tle;
* postać główna musiała być w towarzystwie ludzi, którzy ją czczą;
* postać główna musiała być dwa razy wyższa, od postaci, które ją czczą;
* postać główna musiała być ubrana w mundur wojskowy;
* generalski;
* z najwyższymi odznaczeniami;
* chyba, że postać główna pracowała – wtedy postać główna była pokazywana w trudzie i w mozole, a obok niej postacie czczące ją też pracujące, ale w szczęściu.

Jeżeli spełniałeś te warunki, mogłeś liczyć na nagrodę. Jeżeli chciałeś spełniać, a nie spełniałeś, mogłeś liczyć na [[Łagier|inną nagrodę]].

===Architektura===
[[Plik:Kopia COP1.JPG|thumb|250px|Plac Defilad, Pomnik Czynu Rewolucyjnego, Hotel Rzeszów jako socrealistyczny przykład architektury Rzeszowa. W pobliżu niewidoczny budynek sądu apelacyjnego i Urząd Marszałkowski]]
I tu typowość osiągnęła swoje apogeum. Tak, to właśnie w tym rodzaju został wybudowany [[Pałac Kultury i Nauki|Pałac Kultury]]. Budynki różniły się tylko proporcjami. Kąt prosty zalecany. Monumentalność przejawiała się w konstrukcji łatwej do mycia przez sprzątaczki. Najważniejsze cechy to:
* symetria aż do bólu;
* klockowatość;
* cała [[wataha]] małych okienek z żaluzjami;
* stosunek szerokości do wysokości był liczbą dwucyfrową. Albo na odwrót;
* kolumnada. Nie dlatego, że proletariacka, ale po prostu fajna;
* duży plac, na którym stoi pomnik ku czci klasy robotniczej, np. Plac Świętego Piotra.

=== Muzyka ===
Oj, tu to towarzysze mieli pole do popisu. Ułożyli hymn ZSRR, który jest kochany nawet przez nacjonalistów. I w zasadzie większych sukcesów to już koniec, aczkolwiek mniejszych jeszcze nie. Komuniści, jako zwolennicy alteroglobalizmu, układali pieśni ludowe, regionalne, nacjonalistyczne. Któż nie zna takich utworów jak ''Pust wsiegda'' czy ''Białeje rozy''. Z polskiego repertuaru znamy głównie ''Ukochany kraj, umiłowany kraj'', ''Czerwony autobus'', bądź ''Na prawo most, na lewo most'' i piosenki prawdziwie proletariackiego zespołu [[Czerwone gitary|''Czerwone gitary'']]. Niektórzy uważają za socrealistyczną piosenkę ''[[Czerwony sztandar]]'', ale wszyscy wiedzą, że to imperialistyczna propaganda, albowiem słowa ułożono przed Stalinem.

== Zobacz też ==
* [[Łuk Neutralności]]
* [[Pałac Kultury i Nauki]]
* [[architektura patriotyczna]]

{{komunizm2}}

{{stopka}}
[[Kategoria:Okres międzywojenny]]
[[Kategoria:Historia w latach 1945–1989]]
[[Kategoria:Komunizm]]
[[Kategoria:Sztuka]]