Tekst źródłowy strony Sopran

'''Sopran''' – najwyższy głos ludzki, charakterystyczny głównie dla [[Kobieta|kobiet]] i [[Dziecko|dzieci]] do lat 10, aczkolwiek znane są [[Justin Bieber|osoby płci męskiej śpiewające tym głosem]]. Sopran sięga do c3, czasami nawet h3, co czyni go głosem piskliwym i trudnym do zniesienia. Wyjątek stanowią fani [[opera|opery]] oraz serialu [[M jak miłość]], gdyż [[Hanka Mostowiak|Hanka]] wypomina Markowi jego zdrady, drąc się na całe województwo mazowieckie głosem w tej właśnie tonacji.

== Typy sopranów ==
Dawno, dawno temu, ludzie uwielbiali sobie utrudniać życie, tak więc wszystko dzielili bardzo dokładnie. Dlatego zaczęto wyróżniać wiele rodzajów sopranu.
* '''liryczny koloraturowy''' – wysoki, piskliwy. Śpiewa się nim bardzo szybko i nie idzie wysłyszeć słów.
* '''dramatyczny koloraturowy''' – również wysoki i piskliwy, lecz dużo mocniejszy. Śpiewaczki, które nim śpiewają, mają powód, żeby szpanować – umieją <del>zaśpiewać</del> wypiszczeć partię Królowej Nocy!
* '''soubrette''' – również piskliwy, ale mniej. Słodki, zalotny głos tzw. „mozartowskich pokojówek”. Głos, o którym marzą panie z [[agencja towarzyska|domu publicznego]].
* '''liryczny''' – tak naprawdę nie ma żadnych wyjątkowych cech – ani mocy, ani szlachetności… No ale OK, smutek słyszalny w tym głosie również może się podobać, trzeba być tolerancyjnym.
* '''dramatyczny''' – dużo mniej piskliwy. Mocny, wielki głos. Robi większy łomot od perkusji, co jest nie lada wyczynem. Rozwala szklanki.
Są również takie odmiany, jak spinto, wagnerowski (rozwala większe ilości szklanek z twardszego szkła) czy młodzieńczo-dramatyczny, ale nimi nikt sobie nie zawraca <del>głowy</del> strun głosowych.

[[Kategoria:Teoria i praktyka muzyki]]