Edytujesz „Suchar”

{{słownik}}
'''Suchar''' – żart często powodujący załamanie nerwowe u odbiorcy. Są powszechne wśród młodzieży, a także wśród showmanów ([[Karol Strasburger]], [[Szymon Majewski]], czy [[Kuba Wojewódzki]]). Suchary są obecnie niedozwolone, gdyż Ministerstwo Zdrowia uznało, że powodują one epilepsję, depresję, otępienie i suchy kaszel.

== Podział ==
[[Plik:Sucharmageddon.png|200px|thumb|Nadciągający sucharmageddon]]
Suchary dzielimy na:

* '''Językowe''' – czyli będące mieszanką kilku języków. Przykład:
– ''Przychodzi Anglik do polskiego hotelu i prosi: two tea to room two''<br />
    A recepcjonistka na to:– ''pam pam pa ram pam.''

* '''Proste''' – czyli niewymagające wysileń umysłowych. Są banalne i nieśmieszne. Przykład:
– ''Co mówi Batman do Robina, jeśli chce, żeby Robin wszedł do jego batmobilu?''<br />
– ''Wsiadaj, Robinie!''

* '''Sytuacyjne''' – wymyślane na bieżąco na potrzebę danej sytuacji. Przykład:
– ''Jutro trzeba będzie wpaść do Krzyśka. Będziesz w stanie?''<br />
– ''Zależy jaki stan masz na myśli…''<br />
– ''Arizonę!''

* '''Dosłowne''' – czyli mające dosłowne znaczenie. Przykład:
– ''Bita śmietana musi mieć dużo siniaków…''

* '''Higroskopijne''' – suchary tworzone przez wielokrotnych suchmistrzów. Czasami są nimi dowcipy z magazynu [[Metro (gazeta)|Metro]]. Przykład:
– ''Co tam słychać?''<br />
– ''Nie wiem. Dawno tam nie byłem.''

* '''Naukowe''' – wymyślane na poczekaniu anegdotki naukowe. Przykład:
– ''Wiecie, że Newton nie odkrył grawitacji po tym, jak mu jabłko spadło na głowę?''<br />
''<chwila ciszy>''<br />
– ''Tylko przez to, że zobaczył teściową nago!''

* '''Hermetyczne''' – podkategoria naukowych. Zrozumiałe tylko dla wąskiego grona odbiorców. Opowiedzenie ich w innym towarzystwie skutkuje katastrofą. Przykład:
– ''Jedzie Heisenberg autostradą. Nagle zatrzymuje go policjant.''<br />
– ''Czy zdaje Pan sobie sprawę z tego, jak szybko Pan jechał? – pyta.''<br />
– ''Nie, ale za to wiem, gdzie jestem.''

* '''Lekcyjne''' – wymyślane przez uczniów zanudzonych idiotyczną lekcją. Ich cechą charakterystyczną jest to, że wszyscy się z nich śmieją, mimo że nikogo nie bawią (być może jest to objaw choroby psychicznej spowodowanej przebywaniem na nudnej lekcji). Przykład:
– ''Mam strupa na pięcie!''<br />
– ''A ile woltów?!''

* '''Ogniskowe''' – w czasie, gdy ktoś chce sobie zrobić suchary z chleba, jest hamowany okrzykiem:
– ''Nie rzuca się chlebem!''<br />
''<chwila ciszy>''<br />
– ''Żartowałem!''

* '''Suchar a'la Pyta''' – osobny gatunek, wymyślony przez największego mistrza sucharów, często zawierają element tzw. żartu słowotwórczego:
– ''Co robi grabarz?''<br />
– ''Częstochowa.''

* '''Suche Suchary''' – gatunek sucharów, który został stworzony po to, aby suszyć:
– ''Co robi Donald Tusk w samolocie?''<br />
– ''Gówno.''

== Reakcje ==
Do najpopularniejszych reakcji należą: [[Facepalm|uderzenie się w czoło]], płacz oraz wyrażenia „aż mi się pić zachciało”, „sucho”, „ale suchar”, „aż mi pranie wyschło”, „ale beton” czy „[[LOL|lol]]” oraz „hahaha”. Ludzie mający kontakt z „osobami sucharzącymi” (lub „suszącymi”) zwanymi suchmistrzami (z [[Język niemiecki|niem.]] der Suchmeister) albo suszarkami, mają naderwane mięśnie od noszenia baniaków z wodą, co z kolei przyczynia się do bankructwa siłowni na wielką skalę. Jednak gdy uda się trafić na prawdziwego mistrza, dzięki jego sekwencjom można upaść na ziemię. Otóż, sekwencje są najbardziej zabawnymi sucharami. Można oczywiście mieszać style, np.:

– ''Co mówi Batman do Robina, jeśli chce, żeby Robin wszedł do jego batmobilu?''<br />
– ''Hey Rob, get the fuck in!''

I tutaj powstało piękne i przede wszystkim proste połączenie suchara językowego z sytuacyjnym.

{{broń}} 
[[Kategoria:Językoznawstwo]]