Edytujesz „Szmajser”

'''Szmajser''' a dla przemądrzałych '''MP-38''' lub '''MP-40''' – faszystowski [[pistolet maszynowy]] kaliber 9 mm, nie skonstruowany przez Hugo Schmeissera, używany przez każdego żołnierza <del>niemieckiego</del> [[nazizm|nazistowskiego]] na filmach o II wojnie światowej.

[[File:"Nicole" a French Partisan Who Captured 25 Nazis in the Chartres Area, in Addition to Liquidating Others, Poses with... - NARA - 5957431 - cropped.jpg|thumb|200px|Mieścił się też w większej torebce damskiej, dla kobiet z Komunistycznego Ruchu Oporu]]

Kiedy [[Hitler]] zaczął zbrojenia, uznał, że jego armia potrzebuje pistoletów maszynowych do zasypywania polskich żołnierzy gradem kul i ogłosił konkurs na pistolet maszynowy. Zgłosił się Hugo Schmeisser z projektem MP 36III i Heinrich Vollmer z EMP 36. Dawne pistolety maszynowe wyglądały jak małe [[karabin]]y, z drewnianą kolbą i sterczącym z boku magazynkiem. Projekt Schmeissera też wyglądał na przestarzały, dlatego Hitlerowi spodobał się EMP 36 Vollmera, który jako pierwszy wyglądał nowocześnie: metalowa lufa na górze, magazynek u dołu i z tyłu normalny uchwyt, bez kolby. Dla ozdoby EMP 36 miał jeszcze drewniane wstawki nad chwytem, ale Hitler kazał mu się ich pozbyć, żeby było nowocześniej. Gdyby ktoś chciał z niego celować, a nie strzelać z biodra, trzymając przed sobą jak normalny człowiek, to z tyłu jeszcze było coś mające udawać rozkładaną kolbę z kilku pasków blachy. Była to rewelacja, bo nikt wcześniej nie pomyślał, że zamiast drewnianej kolby można zrobić coś rozkładanego z blachy, i w ten sposób mieć bardziej poręczną broń, chroniąc zarazem przyrodę.

Konkurs wygrał Vollmer, któremu polecono dokonanie poprawek. Nowy pistolet maszynowy Vollmera nazwano Maschinenpistole 38 (maszynowypistolet wzór 1938), w skrócie MP 38, ale na pocieszenie dla Hugo Schmeissera, który przegrał, wszyscy zaczęli go nazywać „szmajserem”. Był dość dobry i fajnie nazistowsko wyglądał do mundurów [[Hugo Boss]]a, ale czasem przy skakaniu z samochodów sam strzelał. Dzięki składanej kolbie był bardziej poręczny dla żołnierzy w transporterach opancerzonych, a członkowie ruchu oporu mogli je nosić pod płaszczem. Naziści w kampanii wrześniowej mieli ich tylko 8772, ale i tak wygrali z Polską. Potem od 1940 roku zaczęli produkować prostszą i trochę tańszą wersję tłoczoną z blachy, nazwaną zgodnie z niemieckim porządkiem, MP 40.

Z filmów wojennych można się dowiedzieć, że MP 40 miał prawie każdy żołnierz niemiecki, a już na pewno każdy żandarm w okupowanej Polsce – który jeśli miał pecha, to mógł się najwyżej natknąć na grupę [[partyzant|partyzantów]] mających jeden zwykły pistolet na pięciu. Kiedy partyzanci zdobywali szmajsera, nazywanego „rozpylaczem”, to było święto oddziału. Członkowie ruchu oporu w Warszawie nosili długie płaszcze specjalnie jako broń psychologiczna po to, żeby Niemcy myśleli, że każdy ma pod nim szmajsera. W ten sposób można ich było odróżnić na ulicy od normalnych ludzi, co widać w serialach wojennych.

MP 40 tak się spodobał, że inne państwa też pomyślały, dlaczego dotąd nie wpadły na robienie pistoletów maszynowych bez drewnianej kolby. Rosjanie zrobili podobny PPS-43, Amerykanie M3, nadając mu dla niepoznaki kształt smarownicy, a nawet Szwedzi zrobili Carl Gustaf m45. Brytyjczycy przesadzili z wdrożeniem tej koncepcji, bo zaczęli robić [[Pistolet maszynowy Sten|Stena]], który był uproszczony do bólu i nie miał nawet chwytu, a tylko lufę, magazynek z boku i kolbę z rury. Na szczęście polscy konstruktorzy w konspiracji ulepszyli Stena, tworząc pistolet maszynowy Błyskawica, który z powrotem wyglądał jak rozpylacz, ale skręcany na śruby. Nazistowski MP 40 cieszył się niezasłużonym kultem najlepszego pistoletu maszynowego jeszcze po wojnie i był używany perwersyjnie nawet przez [[Żydzi|żydowskich]] spadochroniarzy, zanim wymyślili własne [[Uzi]], oraz przez bohaterów książki „Psy wojny” do dokonywania przewrotów w państwach afrykańskich. W rzeczywistości nie był aż taki dobry i zacinał się tak jak Sten, kiedy ktoś myślał, że skoro magazynek mu sterczy na dół, to należy za niego trzymać.