Edytujesz „Szorstkość”

'''Szorstkość''' - cecha charakterystyczna nawierzchni, powodująca powstanie rany śmiertelnej po wewnętrznej stronie dłoni, która weszła w kontakt stały, ciągłu i posuwisty z daną nawierzchnią.

== Pochodzenie ==

Szorstkość w największym stopni obserwuje się w Afryce i u ludzi starych, wierzących, którym w życiu nie wyszło. Obserwacje te skłoniły naukowców amerykańskich z żydowskiego Instytutu Bull'a Schitt'a w Massachusetts, którzy badali problem szortkości od marca do połowy marca br., do całkowitego porzucenia tematu na rzecz rozwoju leku na hemoroidy. Pochodzenie szorstkości w przyrodzie pozostaje więc nieznane. Powszechnie uważa się, że odkrywca molekturalnych przyczyn tego zjawiska otrzyma nagrodę nobla z fizyki, czego przykładem jest Wisława Szymborska.

== Przykłady ==

Chociaż definicja jasno odwołuję się do pomiaru stopnia szorstkości za pomocą wenętrza dłoni, powszechniej znane są przypadki organoleptycznego stwierdzania szorstkości za pomocą kolan i łokci. Pośrednim efektem szorstkości jest więc płacz i zgrzytanie zębów.

Dużym stopniem szrostkości charakteryzują się:

# beton

# opiłki metalu

# rozsypane szyszki

# rafa koralowa

# kość wielbłąda (tylko do roku od śmierci)