Edytujesz „The Offspring”
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
| Aktualna wersja | Twój tekst | ||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
Mimo idealnego brzmienia (idealnego w mniemaniu członków zespoły) wciąż czegoś brakowało. Na wiele lat przed wydaniem pierwszego albumu nieletni członkowie zespołu (nie posiadający niestety daru kreatywnego kupowania [[Napój alkoholowy|alkoholu]] bez dowodu) potrzebowali starszego kolegi na posyłki do [[Sklep monopolowy|monopolowego]], więc dołączył do nich wysoko wykwalifikowany szkolny [[woźny]] Kevin „Noodles” Watermelon<ref>Również pod nazwiskiem Wasserman, prawie jak [[Zbigniew Wassermann|Wassermann]].</ref>. Miał on ogromny wpływ na zespół ponieważ nie tylko dobrze kupował on [[piwo]] i donosił nie wypite na próby, ale także mógł pochwalić się rekordem świata w popełnianiu największej ilości błędów w czasie nagrań w studio (stąd ksywka Noodles). Kevin mimo niemożności okazania wydrukowanego samodzielnie dyplomu [[uczelnia|wyższej uczelni]] (jakie w przyszłości podrukują sobie wszyscy inni członkowie tego zespołu) nadrabiał to niedociągnięcie okularami wykonanymi własnoręcznie z denek po opróżnionych samodzielnie butelkach po piwie (w których wygląda na intylygentneyszego). Po nowych dostawach browaru dzięki którym brzmienie stało się wręcz perfekcyjne wciąż czegoś brakowało. I stało się – znaleźli pierwszego [[Perkusista|pałkarza]], Jima Bentona. |
Mimo idealnego brzmienia (idealnego w mniemaniu członków zespoły) wciąż czegoś brakowało. Na wiele lat przed wydaniem pierwszego albumu nieletni członkowie zespołu (nie posiadający niestety daru kreatywnego kupowania [[Napój alkoholowy|alkoholu]] bez dowodu) potrzebowali starszego kolegi na posyłki do [[Sklep monopolowy|monopolowego]], więc dołączył do nich wysoko wykwalifikowany szkolny [[woźny]] Kevin „Noodles” Watermelon<ref>Również pod nazwiskiem Wasserman, prawie jak [[Zbigniew Wassermann|Wassermann]].</ref>. Miał on ogromny wpływ na zespół ponieważ nie tylko dobrze kupował on [[piwo]] i donosił nie wypite na próby, ale także mógł pochwalić się rekordem świata w popełnianiu największej ilości błędów w czasie nagrań w studio (stąd ksywka Noodles). Kevin mimo niemożności okazania wydrukowanego samodzielnie dyplomu [[uczelnia|wyższej uczelni]] (jakie w przyszłości podrukują sobie wszyscy inni członkowie tego zespołu) nadrabiał to niedociągnięcie okularami wykonanymi własnoręcznie z denek po opróżnionych samodzielnie butelkach po piwie (w których wygląda na intylygentneyszego). Po nowych dostawach browaru dzięki którym brzmienie stało się wręcz perfekcyjne wciąż czegoś brakowało. I stało się – znaleźli pierwszego [[Perkusista|pałkarza]], Jima Bentona. |
||
Próbowali też ukraść [[Axl Rose|Axlowi]] [[Chinese Democracy|Chińszczyznę]], ale ten furiat załatwił im sprawę w sądzie, więc dali se siana i swój album nazwali [[Splinter]]. Tak naprawdę to był to żart [[Prima aprilis|primaaprilisowy]]. |
Próbowali też ukraść [[Axl Rose|Axlowi]] [[Chinese Democracy|Chińszczyznę]], ale ten furiat załatwił im sprawę w sądzie, więc dali se siana i swój album nazwali [[Splinter]]. Tak naprawdę to był to żart [[Prima aprilis|primaaprilisowy]]. |
||
== Historia == |
|||
Ci przystojni młodzianie twierdzili, wierząc w swe możliwości palcowe, że potrafią grać punk rocka / skate punka / neo punka / pop punka (jak kto woli) tylko jedną gitarą i tylko jednym basem, ale zostali przekonani przez Matkę Melodię, że to niewykonalne. |
|||
Mimo idealnego brzmienia (idealnego w mniemaniu członków zespoły) wciąż czegoś brakowało. Na wiele lat przed wydaniem pierwszego albumu nieletni członkowie zespołu (nie posiadający niestety daru kreatywnego kupowania [[Alkohol|alkoholu]] bez dowodu) potrzebowali starszego kolegi na posyłki do [[Sklep monopolowy|monopolowego]], więc dołączył do nich wysoko wykwalifikowany szkolny [[Woźny|woźny]] Kevin „Noodles” Watermelon<ref>Również pod nazwiskiem Wasserman, prawie jak [[Zbigniew Wassermann|Wassermann]].</ref>. Miał on ogromny wpływ na zespół ponieważ nie tylko dobrze kupował on [[Piwo|piwo]] i donosił nie wypite na próby, ale także mógł pochwalić się rekordem świata w popełnianiu największej ilości błędów w czasie nagrań w studio (stąd ksywka Noodles). Kevin mimo niemożności okazania wydrukowanego samodzielnie dyplomu [[uczelnia|wyższej uczelni]] (jakie w przyszłości podrukują sobie wszyscy inni członkowie tego zespołu) nadrabiał to niedociągnięcie okularami wykonanymi własnoręcznie z denek po opróżnionych samodzielnie butelkach po piwie (w których wygląda na intylygentneyszego). Po nowych dostawach browaru dzięki którym brzmienie stało się wręcz perfekcyjne wciąż czegoś brakowało. I stało się – znaleźli pierwszego [[Perkusista|pałkarza]], Jima Bentona. |
|||
Próbowali też ukraść [[Axl Rose|Axlowi]] [[Chinese Democracy|Chińszczyznę]], ale ten furiat załatwił im sprawę w sądzie, więc dali se siana i swój album nazwali [[Splinter|Splinter]]. Tak naprawdę to był to żart [[Prima aprilis|primaaprilisowy]]. |
|||
== Ciekawostki == |
== Ciekawostki == |
||
