Edytujesz „Użytkownik:Kemalek/Raw Air”

'''Raw Air (pl. ''Surowe powietrze)''''' - norweski turniej w skokach narciarskich rozgrywany od 2017 roku. Można powiedzieć, że zastąpił [[Turniej Nordycki]], gdyż opiera się on na podobnych zasadach i jest równie (a nawet bardziej) morderczy jak ten, jednak rozgrywa się on tylko w [[Norwegia|Norwegii]], a kwalifikacje także liczą się do noty tego cyklu. Turniej Raw Air jest produktem raczej niedopracowanym, z wątpliwą organizacją, wadliwymi przepisami, taką sobie estetyką. A jednak pierwsza jak i następne edycje "najbardziej morderczego turnieju w historii dyscypliny" - jak ochrzcili ją niektórzy dziennikarze - z całą pewnością można było uznać za <del>żenadę</del> sukces.

Rywalizacja w pierwszej edycji przebiegała pasjonująco. [[Stefan Kraft|Kraft]] i [[Andreas Wellinger|Wellinger]] szli niezwykle mocno łeb w łeb w drodze do wielkiego i prestiżowego <del>pucharu</del> talerza <del>na obiad</del>. A rywalizacja w drużynówce w Vikersund to już był kosmos, to był chyba jeszcze lepszy konkurs niż Planica 2005. Dość przypadkowa mieszanka odpowiednich warunków atmosferycznych, wyczucie [[Borek Sedlak|Borka Sedlaka]] i odważne, a zarazem odpowiedzialne decyzje jury dostarczyły nam tyle adrenaliny i dopaminy że niektórym z nas trudno było zasnąć. Zresztą w ogóle to, co nasza czwórka zrobiła na największym mamucie na świecie, przyprawia wciąż o gęsią skórkę. Wszyscy z rekordami życiowymi, [[Piotr Żyła|Piotrek]] z rekordem Polski. Kolejne podium drużynowe. Oczywiście – nie tylko Polacy latali jak ptacy. Ktoś pewnie już gdzieś policzył, ile było wtedy skoków poza 230. metr. Ktoś pewnie już gdzieś policzył, ilu skoczków poprawiło swoje rekordy życiowe. Ale najważniejsze jest oczywiście to, że pobity został rekord świata, który Kraft odebrał [[Robert Johannson|Johannsonowi]], który z kolei odebrał go [[Anders Fannemel|Fannemelowi]] ale najważniejsze, że koniec końców Austria odebrała go Norwegii. Ostatni w tym turnieju konkurs indywidualny z kolei oddzielił chłopców od mężczyzn. Powietrze było surowe a Wellinger i Kraft się zagotowali w locie. Pokazał raz jeszcze ile w skokach znaczą chłodna głowa i doświadczenie. [[Andreas Wellinger|Dwudziestodwuletni]] Niemiec skopał swój skok zupełnie. [[Stefan Kraft|Dwudziestoczteroletni]] Austriak miał spore problemy po wyjściu z progu, ale to co z tego wyciągnął to tylko bić brawo. A [[Kamil Stoch|trzydziestoletni]] Polak oddał kolejny rewelacyjny skok jak gdyby to nie chodziło o finał turnieju, tylko lekki rozruch przed śniadaniem i zmiażdzył rywali. Ostatecznie talerz zdobył Mocny Stefek przed Kamykiem i Andim.