Edytujesz „Władysław II Jagiełło”

{{cytat|Oto jest ten, który jeszcze dziś rano mienił się być wyższym nad wszystkie mocarze świata|'''Jagiełło''' o Ulrichu von Jungingenie po [[Bitwa pod Grunwaldem|Bitwie pod Grunwaldem]] w literaturze wg. [[Henryk Sienkiewicz|Henryka Sienkiewicza]]}}

{{cytat|Zabierać mi to ścierwo, bo się zerzygam! Zakopcie to gdzieś!|'''Jagiełło''' o Ulrichu von Jungingenie po [[Bitwa pod Grunwaldem|Bitwie pod Grunwaldem]] w jedynej prawdziwej wersji [[Jan Długosz|Jana Długosza]]}}

'''Władysław II Jagiełło''' (ur. ok. [[1351]], zm. [[1 czerwca]] [[1434]] w Gródku) – król [[Polska|Polski]] i Wielki Książę [[Litwa|Litewski]], niekoniecznie w tej kolejności. Założył dynastię [[Jagiellonowie|Jagiellonów]], ale wtedy jeszcze nie był tego świadom. Z litewskiego imię jego brzmi ''Jogaiła'', co w porównaniu do imion jego braci, Skirgaiły i Świdrygaiły, wcale nie brzmi śmiesznie. Według [[Wincenty Kadłubek|Wincentego Kadłubka]], jeszcze w czasach [[metal pogański|pogańskich]] Władysław miał na swoim dworze brankę mazowiecką Jagnę, która warzyła mu jego ulubioną potrawę – jagła (vel [[Kasza jaglana]]) na [[Bóbr|bobrzym]] [[Smalec|smalcu]]. Książę zamawiał ten specyjał wołając gromko: ''Dej mi no jagieł, Jagienko!''. Kiedy jednak popił, język mu się plątał, wołał więc jeno: ''Jagiełko!!!''. Przyjmując go na salony, polscy możni uszlachetnili to plebejsko brzmiące imię, stąd „Jagiełło”.

Jagiełło (wtedy jeszcze tylko „Jagajło”) miał ciężkie życie na Litwie. Kuzyn Witek miał mu za złe tajemniczą, śmiertelną chorobę swojego ojca, a stryjka Jagiełły, Kiejstuta. W ogóle rodzina od strony stryjka była niewdzięczna – przecież mógł zabić ich wszystkich, a poprzestał tylko na jednym.

Litwa była wtedy jedynym pogańskim krajem na Li… w [[Europa|Europie]]. Dlatego wszyscy wokół ścigali się, jakby z tego miała wyjść jakaś korzyść, aby ją schrystianizować. W końcu Jagiełło dał się przekabacić Polakom, to znaczy polskiej szlachcie i [[Pedofil|poleciał]] na dwunastoletnią [[Jadwiga Andegaweńska|Jadwigę]], całe jej królestwo (a nie, jak zazwyczaj bywało – pół) i niewątpliwy zaszczyt przynależenia do elitarnego grona [[chrześcijaństwo|chrześcijan]]. Sama Jadwiga tak była tym faktem zadowolona, że pewnej nocy wywaliła siekierą drzwi w swojej sypialni i próbowała ucieczki do swojego wcześniejszego narzeczonego Wilhelma Habsburga. Szybko jednak okazało się, że znalazła się między młotem a kowadłem. Po obezwładnieniu księżniczki, wyperswadowano jej, że ma do wyboru wyjście za idiotę z wodogłowiem, lub ożenek z brudnym, acz silnym i przystojnym litewskim Travoltą.

Raz, wszedłszy do jakiegoś tam kościoła zobaczył obraz, na którym [[szatan]] kusił [[Jezus Chrystus|Jezusa]] w Ogrójcu. Kazał postawić świeczkę przed Jezusem, postawili, popatrzył, przekręcił głowę wte i wewte, wysunął język, podrapał się po… podrapał się i kazał postawić świeczkę też przed diabełkiem. Z tamtego okresu pochodzi powiedzenie ''Panu Bogu świeczkę, a diabłu ogarek''.

Witold się dąsał i żeby pokazać, że jest lepszy, spisał testament i zapisał swoje ziemie [[Zakon krzyżacki|Krzyżakom]] i się z nimi połączył i wyprawił na Litwę, no bo co w końcu, kurczę blade. Ale kuzyn, już wtedy król Polski, dał mu klapsa, powiedział, że ma być grzeczny, a gdy ten się rozpłakał, dał mu na pocieszenie Litwę w zarządzanie. Iście królewski gest.

I w taki sposób doszło [[Bitwa pod Grunwaldem|Bitwy pod Grunwaldem]], czyli największej ustawki w dziejach Polski, w której uczestniczyło pół Europy.

Jadwiga Andegaweńska [[śmierć|umarła]], nie zostawiając mu żadnego [[dziecko|syna]], nawet płci żeńskiej. Następna żona urodziła mu córeczkę, też Jadwigę, ale nadal nie był zadowolony. Wkurzył się jeszcze bardziej, gdy następna żona nie urodziła mu kompletnie nic, nawet [[Minotaur|dziecka z głową byka]]. A był coraz starszy, należy zaznaczyć.

W końcu (nareeszciee!…) wziął sobie żonkę, bagatela, około 43 lata młodszą. Nie tylko to było kontrowersyjne (nawet na tamte czasy) – Zofia Holszańska była przy okazji siostrzenicą Witolda, czyli mąż był jej trochę dalszym wujkiem.

Zośka urodziła mu [[Władysław III Warneńczyk|Władysława]] i [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza]], a także drugiego Kazimierza, który nawet roku nie dożył. Tutaj jednak problemy się nie skończyły – królowa była oskarżana o zdradę (znacie kogoś, kto mając 72 lata spłodziłby trzech synów?), szlachta dąsała się na króla, ogólnie sodomia, gomora i burdel, mości panowie.

Piękna legenda. Ale i tak wszyscy wiemy, że ostatni raz widziano go w [[Narodowy Bank Polski|Narodowym Banku Polskim]], gdy robił sobie zdjęcie na banknoty. Potem poszedł na dziewczynki i słuch o nim zaginął.

== Zobacz też ==

* [[bitwa pod Grunwaldem]]

* [[Jadwiga Andegaweńska]]

* [[Mendog]]

* [[Władysław III Warneńczyk]]

* [[Zakon krzyżacki]]

{{stopka}}

[[kategoria:Władcy Polski]]

[[Kategoria:Średniowiecze w Polsce]]

[[Kategoria:Litwini]]