Edytujesz „Włodzimierz Majakowski”

{{sur|rosyjskiego poety|imię|Włodzimierz}}

'''Włodzimierz Majakowski''' (ros. Владимир Владимирович Маяковский, ur. [[19 lipca]] [[1893]] w [[Bagdadi]], zm. [[14 kwietnia]] [[1930]] w <del>biurze NKWD</del> swoim domu w [[Moskwa|Moskwie]]) – [[Rosja|rosyjski]] (później [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|radziecki]]) poeta, piewca futuryzmu i socjalizmu, za który, wbrew swojej woli lecz z entuzjazmem, oddał życie.

Włodzimierz urodził się na terenie Gruzji w miejscowości Bagdadi. Niejednokrotnie Majakowski powoływał się na swoje miejsce urodzenia, przypadkowo zbieżnym z rodzinnymi stronami [[Józef Stalin|chorążego pokoju]]. Od wczesnej młodości chorował na [[apopleksja|apopleksję]] i co rusz zalewała go krew. Przez długi czas nie potrafił się z tym pogodzić, ale po przyjeździe do Moskwy spotkał [[komunizm|podobnych sobie]] i przyłączył się do nich.

Odkrył go Dawid Burluk. Pierwsze wiersze Majakowskiego utrzymane w konwencji hardcore'owego futuryzmu chwaliły postęp i równość. Widać to szczególnie w nazewnictwie np. ''Czerwony pociąg ciągnący klasę robotniczą po naoliwionych szynach socjalizmu''. Wraz z rewolucją mógł do woli podlizywać się aktualnej władzy. Malował początkowo plakaty o tematyce rewolucyjnej, pisał artykuły do ''Nowego Lefa'', nim jego dobroczyńcy go nie zamknęli. Dołączył do Rosyjskiego Stowarzyszenia Pisarzy Proletariackich.

Cały czas jednak związany był z środowiskiem apoplektyków. Czynnie brał udział w publicznym i demonstracyjnym zalewaniu się krwią, przy jednoczesnym policzkowaniu przechodniów. Jednak po przejęciu władzy przez ww. apoplektyków, zwanych też ''czerwonymi'', pojawiły się pierwsze rozdźwięki pomiędzy Majakowskim a jego [[kolega]]mi. Dotyczyły głównie sposobów zalewania się krwią, jak i również kwestii: w który policzek należy bić, żeby równo puchło. Jedynie w stosunku do [[chrześcijaństwo|chrześcijan]] nie powstały takie kontrowersje, bo przecież oni są zobligowani do nadstawiania obu policzków<ref>Jednak w ówczesnej Rosji chrześcijan było jak na [[lekarstwo]]</ref>.

W tym czasie Majakowski popełnił duży błąd. Niektórym pisarzom nie podobały się zdobycze rewolucji. Szybko znikali. Władimir chyba nie zrozumiał tej subtelnej aluzji, bo sam poszedł w ich ślady. Niejednokrotnie prowadził kłótnie z socrealistami. Prawdopodobnie brak wsparcia ze strony otoczenia spowodował, że popełnił samobójstwo. Znaleziono go martwego w domu. Popełnił samobójstwo trzykrotnie strzelając sobie w plecy z [[Karabin|Mosina]]. Po tej tragedii pochowano go na moskiewskim cmentarzu. Równocześnie zapomniano o jego błędach i twórczość Majakowskiego była szeroko rozpowszechniana. W tajemniczy sposób odnaleziono ''zaginione rękopisy'' poety, a nowe dzieła niepasujące do oficjalnego stanowiska władzy ''w podejrzany sposób'' zostały zniszczone.

Dziś Majakowski jest uznawany za jednego z największych [[komunista|czerwonych]] na [[Ziemia|świecie]]. Jest prawie tak wielki jak [[Ernesto Guevara|boski ''Che'']]. Ocenia się, że gdyby stanął koło Ernesta, to sięgałby mu do pierwszego rzędu [[pluskwa|pluskiew]] namiętnie hodowanych w gęstej, seksownej brodzie Che (które to pluskwy opisał w jednym z tomików).

Był bardzo płodnym poetą. Obok apopleksji, policzkowania i gry w karty jego ulubionym tematem twórczości był [[homoseksualizm]] i [[masturbacja|onanizm]]. Wyżywał się w krótkiej formie potraktowanej tradycyjnie, czym robił perfidnie na złość współczesnym mu futurystom.