Tekst źródłowy strony Wegofilia

[[Plik:CDC beets.jpg|thumb|200px|Marzenie senne polskich wegofilek]]
'''Wegofilia''' – jedna z odmian [[dendrofil]]ii połączonej z [[nekrofilia|nekrofilią]], tylko z małą różnicą. Otóż wegofil ma pociąg nie do drzew, a do warzyw. Jest to jedna z najgorszych chorób, na którą nie ma jeszcze leku (no może z wyjątkiem [[Granat|radzieckiego rozpylacza]]). Do tego wegofile nie kryją się ze swoimi paskudnymi zboczeniami, wręcz przeciwnie – osoba taka chełpi się swoimi zboczonymi skłonnościami przed światem. Jest dumny (lub dumna) z siebie i swojego domowego haremu złożonego z:
* trzech [[Burak|buraczków]];
* półtora kilo [[ziemniak]]ów;
* brukwi;
* kalarepki;
* wiadra bobu.

Ponadto wegofile nie zgadzają się z UE w sprawie [[marchew]]ki.

== Występowanie ==
Jak zapewne się domyślacie, ulubionym miejscem spotkań tych [[Słownik:Zboczeniec|zboczuchów]] jest warzywniak, zwany przez nich pieszczotliwie ''targiem niewolników'' lub ''warzywkiem publicznym''. Tam warzywofile dokonują rytuału zakupów – nie jest to zwykłe wejść i wyjść, o nie, nie!
Osoba taka musi wpierw się odpowiednio zaopatrzyć w:
* siatkę (oczywiście NIE z papieru),
* pieniądze (nie więcej niż 10 zł!),
* dużo czasu (na odpowiednie wymacanie każdego warzywka po kolei),
Gdy spełniamy te trzy warunki, możemy przystąpić do tej wspaniałej uroczystości.

== Wegofilia a sprawa polska ==
W [[Polska|naszym umiłowanym kraju]] wegofilia jest zjawiskiem dość powszechnym. Ba, nawet wielu osobników z politycznych kuluarów przyznaje się do swojej (nie)wstydliwej przypadłości. Oczywiście anonimowo. Najbardziej popularnym u nas przystojniakiem jest burak polski – jedno z wielu marzeń domorosłych wegofilek w podeszłym wieku. Według polskiego prawa tego typu dewiacje nie są ani legalne, ani nielegalne, więc drogi wegofilu, nie przejmuj się – póki co możesz dalej molestować ''piękności'' z warzywniaka, kiedy tylko chcesz.

== Zobacz też ==
* [[Słoicyzm]]

{{Dewiacje}}
[[Kategoria:Dewiacje seksualne|Wegofilia]]