Edytujesz „Wesele (dramat)”

{{sur|'''młodopolskiego dramatu'''|[[Wesele (uroczystość)]]}}
{{cytat|Ptok ptokowi nie jednaki.<br />Człek człekowi nie dorówna,<br />dusa dusy zajrzy w oczy,<br />nie polezie orzeł w gówna|Nie wiadomo o co w tym chodzi, jest to jednak bardzo życiowe}}
{{t|Wesele}}sklecona w [[1901]] roku książka autorstwa Stanisława Wyspiańskiego, opisująca wesele polskiego poety, Lucjana Rydla, na którym autor był obecny i co najciekawsze, nie spożywał na nim alkoholu. Dramat ten jest nietypową lekturą [[szkoła|szkolną]], gdyż uczniowie, zazwyczaj omijający opisy przyrody w [[książka]]ch, w tym wypadku omijają dialogi, zadawałająć się samymi didaskaliami i okładką.

== Geneza utworu ==
W [[1900]] roku Lucjan Rydel, zgodnie z panującą ówczas modą poszedł na pierwszą lepszą podkrakowską [[wieś]] i nakazał wyjść na główny plac wszystkim kobietom w przedziale wiekowym od 12 do 30 lat. Następnie zasłonił sobie [[oczy]] dekadenckim szalem i złapał za pierś losową kobietę, obierając ją sobie za żonę. Wesele miało odbyć się w domu starego Tetmajera w Bronowicach.

Na wesele została zaproszona krakowska elita pisarska, siedząca zazwyczaj w kawiarniach i [[burdel]]ach, rozmyślając tam nad sensem [[życie|życia]] i smakiem jakże popularnego w tamtych czasach absyntu. Oprócz artystów i grubych ryb, zaproszeni zostali także miejscowi chłopi, którzy byli ciekawostką dla nieznających życia na wsi, choć chętnie go opisujących pisarzy.

Wesele odbyło się w najgorszym możliwym terminie, w [[listopad]]zie<ref>Nie dość, że wypizd, to jeszcze nie ma „r” w nazwie</ref>. Przybył na nie także Wyspiański, który z powodu zażywania antybiotyków na [[Choroby weneryczne|syfilis]] nie pił samogonu a siedział przy drzwiach z notesem w dłoni, robiąc stenogramy z rozmów. Niestety, zimne [[powietrze]] owiało artystę i spowodowało omamy, zarówno wzrokowe jak i słuchowe. Z tego powodu notatki były równie zgodne z prawdą, co artykuły [[Medycyna|medyczne]] w „Chwili dla Ciebie”, a po redakcji stały się zgrabnym dramatem, przesiąkniętym symbolizmem, impresjonizmem i [[alkohol]]izmem.

== Fabuła ==
== Postaci ==
* {{t|Gospodarz|Włodzimierz Tetmajer}}stary [[malarz]], sprawiający wrażenie najbardziej ogarniętego uczestnika wesela. Niestety, dobre pierwsze pierwsze wrażenie zostało zastąpione przez leżące pod stołem nietrzeźwe zwłoki, będące na każde wezwanie gdaczącej żony.
* {{t|Gospodyni|Anna Tetmajerowa}}kobita Gospodarza, chłopka z [[dziadek|dziada]] pradziada. Jedyne co jej w życiu wyszło, to kilka plotek, posłuszny mąż i bigos.
* {{t|Pan Młody|Lucjan Rydel}}poeta, któremu przydałoby się realistycznie patrzeć na życie, a zwłaszcza na swoją żonę, w której jego [[oko]] artysty dostrzegało kwintesencję wsi. Niestety, te zwykłe oczy nie zauważyło upaćkanych ziemią nóg i wystającej ze wszystkich otworów ciała słomy.
* {{t|Panna Młoda|Jadwiga Mikołajczykówna}}towarzyszka życia Rydla, mająca znikome pojęcie o historii, [[geografia|geografii]], matematyce, fizyce, chemii, [[biologia|biologii]], gramatyce, ortografii, fleksji, (...) ichtiologii i mediewistyce.
* {{t|Marysia|Maria Mikołajczykówna}}siostra Panny Młodej, jej ulubionym zajęciem było grzebanie adoratorów i rozmawianie z ich [[duch]]ami.
* {{t|Poeta|Kazimierz Przerwa-Tetmajer}}artysta-alkoholik, którego marzeniem jest zmierzenie się z [[Fryderyk Chopin|Chopinem]] w zawodach picia smoły na czas.
* {{t|Dziennikarz|Rudolf Starzewski}}szef prowincjonalnej [[gazeta|gazety]], który udaje mądrego, a w rzeczywistości nawet pajac robi z niego pajaca.
* {{t|Radczyni|Antonina Domańska}}kolejna pseudointeligentka, według której chłopi powinni w zimie [[śnieg|odśnieżać]] pola, zbierać plony i z powrotem je zaśnieżać.
* {{t|Kilimena}}wdowa po wojcie, zawsze wszystko wie lepiej. Nawet gdy nie ma racji, ma rację, prawie jak [[admin]].
* {{t|Czepiec}}wójt i typowy chłop. Przyszedł na wesele tylko w jednym celu: wypić jak najwięcej i dać komuś [[wpierdol]]. Nikogo więc nie dziwi fakt, że obudził się z 4 komórkami w kieszeni. 
* {{t|Jasiek}}wioskowy głupek, którego marzeniem jest mieć [[pieniądze|pieniędzy]] więcej niż pcheł na plecach. Wystarczyło mu dać złoty róg na 15 minut, by go zgubił.
* {{t|Isia|Jadwiga Tetmajer-Naimska}}córka Tetmajerów, jej hobby to wpuszczanie słomianych [[pedofil]]ów do domu.
== Ciekawostki ==