Tekst źródłowy strony Wojna zimowa

== За Родину! За Сталина! ==
Kiedy Stalin zatarł swoje rączki maksymalnie, z bananem na ustach wydał rozkaz ataku na <del>Finlandię</del> [[Francja|Francję]]. [[30 listopada]] [[1939]] milion radzieckich żołnierzy ubranych w worki po kartoflach, 6500 [[czołg]]ów i 3800 [[samolot]]ów przekroczyło granicę radziecko-fińską, aby wprowadzić w Finlandii [[Komunizm|jedyny słuszny system]]. W dzisiejszy czasach wszyscy jednak wiemy, że chodziło o zakład Józka z Adolfem. Papuszka przewidywał, że zajmie Linię Maginota w 7 dni, albo po tygodniu walk.

Na początku szło nieźle. Pierwszego dnia front przesunął się dwa kilometry w stronę Finlandii. Finowie, sadząc drzewka i tworząc nowe modele komórek, nie zważali na agresję Związku Radzieckiego. Miarka się przebrała [[1 grudnia]], gdy jeden z czerwono armijnych czołgów staranował jedną sosnę gdzieś na Przesmyku Karelskim. Finowie, mając naturalny, biały kolor skóry, zrobili się najpierw czerwoni, później purpurowi, a na końcu powrócili do swoich normalnych kolorów. Na całym froncie od Petsamo na północy do Viipuri na południu rozgorzały straszliwe walki. Mimo stosunku sił 5:1 dla Rosjan, na jednego zabitego Fina przypadało dziesięciu zabitych Rosjan. Armia Fińska preferowała doktrynę „Splinter Cell”. Nierzadko dochodziło do tego, że w niewyjaśnionych okolicznościach całe radzieckie dywizje znikały pod śniegiem. Jeden z radzieckich generałów, który znalazł się w fińskiej pułapce, mówiąc po francusku chciał się wykupić, ale skąd mógł wiedzieć, że atakują Finlandię i tu mówią po [[Język fiński|fińsku]]…

Holocaust to nic w porównaniu z tym, co robili Finowie. Była wśród nich popularna zabawa, która polegała na przyczajeniu się na żołnierza radzieckiego, który idzie się wysikać. Czerwony delikwent rozpinał rozporek i chciał sobie siknąć pod drzewko, gdy w moment został pozbawiony członka [[Maczeta|maczetą]] przez zaczajonego żołnierza fińskiego.

Mijały tygodnie, a Linia <del>Mannerheima</del> Maginota nadal zostawała nietknięta. Józek, obawiając się, że to Adolf pierwszy zajmie te umocnienia, ponaglał swoich dowódców.