Edytujesz „Wuefista”

{{cytat|Na smar do [[czołg]]u się nadajesz|Częsta pochwała '''wuefisty''' za dostanie niemieckiej [[Ocena dopuszczająca|piątki]] lub [[Ocena niedostateczna|szóstki]]}}

Ogólnie wuefiści zachowują się jak każdy inny podtyp [[nauczyciel]]a, bywają dobrzy i źli. Z tymi dobrymi można sobie pogadać na przerwie, pożartować na lekcji, pozwolić sobie na rozluźnienie mięśni. Nie obrazi się, gdy dostanie piłką lekarską w żołądek ani gdy wygrasz z nim w siłowaniu się na rękę. Udzieli czasem dobrych rad, pomoże wykonać ćwiczenie, posędziuje na korzyść twojej klasy.

Masz takiego wuefistę? No właśnie. Nie.

Większość<ref>Większość, czyli nie wszyscy, bo naprawdę bywają wuefiści typu dobrego.</ref> nauczycieli WF-u czuje się, jakby była w wojsku. Dają uczniom olbrzymi wycisk – zdobywają się nawet na tak drakońskie ćwiczenia, jak tenis stołowy. Lubują się w motywacji uczniów [[ocena niedostateczna|pałami]] i dopingują do dalszych ćwiczeń, skandując ''Jak grasz, cieniasie?!'' lub ''Szybciej, kurna, szybciej!'' Starają się pełnić rolę „dobrego sierżanta”, dlatego swoich wychowanków pieszczotliwie nazywają osłami, debilami, czubami, ślamazarami, patałachami, ciapciakami, ciołkami i czasami ćwierćinteligentami. Ci odpłacają im się masowym zgłaszaniem niećwiczeń i ucieczkami z lekcji. Wuefiści widząc takie zachowania uczniów organizują propagandowe plakaty np. "Sport jest odzwierciedleniem sztuki" lub akcje "Stop zwolnieniom z WF-u" i niezależnie od tego czy uczeń jest po chorobie, czy złamał nogę, czy po prostu mu się nie chce w każdym wypadku musi ćwiczyć. Jeśli taki wuefista pełni rolę wychowawcy klasy, pokłady jego frustracji napełniają się w tempie błyskawicznym, co skutkuje regularnym mszczeniem się w stylu „Ndst, choćby za pobicie rekordu świata”. Większość<ref>czyli nie wszyscy, bo niektórzy nauczyciele potrafią być ok i nawet grać krótkie partyjki szachów z uczniami na przerwie</ref> nauczycieli Wf-u nie uznaje szachów jako sportu, bo ich iloraz inteligencji jest za mały, żeby pojąć zasady. Wuefiści często plują podczas mówienia, co sprawia, że rozmowa z nimi twarzą w twarz nie należy do przyjemności.

Ogólnie jednak młodzi ludzie lubią WF, gdyż mogą sobie pograć i poszpanować umiejętnością gry. Tego ducha nie zabije żaden wuefista. Uczniowie dodatkowo darzą ich sympatią, ponieważ język wuefistów ma sporo zapożyczeń z [[język polski|łaciny podwórkowej]]. Wymyślają także fajniejsze kary – biegi, przysiady, jumpingi, pełnienie roli piłki palantowej. Ponadto uczniowie mają radochę, gdy nielubiany kolega dostanie takąż karę. Młodzi ludzie lubią też zapamiętywać demotywujące wypowiedzi nauczyciela i powtarzać je rodzicom, którzy nie chcą ich puścić na balangę. Z kolei pochwała i podanie ręki traktowane są jak najcenniejszy [[order]]. Ponadto wuefiści to jedyni nauczyciele, którzy zwracają się do uczniów nie po imieniu bądź nazwisku, lecz po ksywce.

[[Kategoria:Zawody związane z edukacją]]