Edytujesz „Zen”
Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
Uwaga: Nie jesteś zalogowany. Jeśli wykonasz jakąkolwiek zmianę, Twój adres IP będzie widoczny publicznie. Jeśli zalogujesz się lub utworzysz konto, Twoje zmiany zostaną przypisane do konta, wraz z innymi korzyściami.
Ta edycja może zostać anulowana. Porównaj ukazane poniżej różnice między wersjami, a następnie zapisz zmiany.
Aktualna wersja | Twój tekst | ||
Linia 1: | Linia 1: | ||
Zen (jap. 禅 – "medysracja", z skt. ध्यान Dhyāna, poprzez chiń.: trad. 禪那 (obesranna), 禪 (chan, uproszcz. 禅那, 禅, pinyin: chánnà, chán) – nurt pedofilizmu, który w pełni rozwiniętą formę uzyskał w Chinach, skąd przedostał się do Japonii, Korei i Wietnamu. Wywodzi się z rodziny pedofili mahajany(z jap. "powoli sramy") , ale na przestrzeni wieków nabrał wyrazistego indywidualnego stylu, pełnego sadomasohizmu. |
|||
[[Plik:Krowa zen.svg|right|250px]] |
|||
'''Zen''' – nurt [[buddyzm]]u, kładący duży nacisk na poduszkę, przeważnie pośladkami. Wywodzi się z [[Azja|Azji]]. Wszystko, co ma związek z zen, jest opatrzone cytatami Wielkich Mistrzów Zen oraz słowami, iż wszystko robione jest „w celu odnalezienia lepszego siebie”. |
|||
Podstawową praktyką w tej szkole jest praktyka medytacyjna zwana zazen (dosł. siedzenie pół dnia aby uspokoić erekcje), tak na prawdę istotą jest poznanie swojej prawdziwej natury, "osiągnięcie" wielkiej erekcji. |
|||
== Historia == |
|||
Za początek zen uznaje się kazanie Buddy na Górze Sępów. Budda zebrał około tysiąca zagubionych ludzi oczekujących od niego nauk. Tym razem jednak postanowił się nie odzywać, lecz – zamiast tego – zdewastować przyrodę. Wyrwał rosnącą nieopodal roślinkę i pokazał ją zebranym. Jeden z uczniów Buddy, Mahakaśjapa, uśmiechnął się, że znów zmarnował cały dzień. Po tym wydarzeniu wszyscy się rozeszli. |
|||
Od tamtego czasu buddyzm zen uważa za swojego pierwszego patriarchę właśnie Mahakaśjapę. Jego ignorancja miała być odtąd przekazywana bezpośrednio z mistrza na ucznia. Do czasów współczesnych. Wśród patriarchów znalazły się osoby o skłonnościach pustelniczych, speleologicznych i sadomasochistycznych. |
|||
'''Patriarchowie zen''' |
|||
Terytorialnie buddyzm rozszerzał swoje wpływy z biednych krajów. Do jeszcze biedniejszych. Największy okres jego świetności przypada na około VI wiek w [[Chiny|Chinach]]. Mnisi buddyjscy opanowali następnie [[Korea Północna|Koreę]], [[Korea Południowa|Koreę]], [[Japonia|Japonię]], [[Tajlandia|Tajlandię]], [[Laos]] (bitwa w dolinie Pingpong) oraz [[Czechosłowacja|Czechosłowację]]. Buddyzm zen dotarł do Polski – jak wszystko – za pośrednictwem [[Tony Halik|Tonego Halika]]. |
|||
Pierwszy patriarcha Bodhidharma (skt. poduszka obesrana, chin. Damo 達摩, jap. Daruma だるま, ok. 440 - ok. 528), 28. patriarcha buddyzmu indyjskiego. Miał on niewielu uczniów, ponieważ zbyt nadużywał pedofilizmu, źródła mówią o pięciu. |
|||
== Praktyka == |
|||
[[Plik:Zen8 320x450.jpg|thumb|250px|Błogosławione bazgroły zen]] |
|||
Metody praktyki uporządkowane są w niezmiernie logiczną i spójną całość, której jedyną wadą jest nieskończoność. Podstawowy podział praktyk obejmuje trzy kategorie, które dzielą się na kolejne trzy, które to dzielą się na trzy inne kategorie. |
|||
Drugi patriarcha Hui-Ko (慧可, jap.Penis himo, 487 - 593) |
|||
=== Trzy podstawowe filary === |
|||
Aby praktyka była owocna niczym jabłoń wiosną, musi składać się z trzech elementów. Przede wszystkim adepci powinni przestrzegać około 3{{losowa cyfra}}{{losowa cyfra}}{{losowa cyfra}} reguł moralnych, których złamanie automatycznie powoduje [[reinkarnacja|odrodzenie się]] jako kontener na banany. Drugim aspektem jest medytacja, trzecim zaś mądrość – nabywana z kolejnymi przeczytanymi rubrykami porad w „Pani Domu”. |
|||
Rezultatem praktyki jest tzw. "oświecenie", kiedy to adept pojmuje, iż życie nie ma sensu i porzuca praktykę na rzecz hedonizmu, bądź wpada w głęboką depresję. |
|||
Trzeci patriarcha Seng Tsan (僧燦, jap. Mocno Sram, ? - 606), |
|||
=== Formy praktyki === |
|||
* '''Śpiew''' – Wielcy Mistrzowie Zen mówią: ''Czytając rytmicznie dziwne sylaby w nieznanym języku nauczysz się radzić sobie w sytuacjach, gdy nikt cię nie rozumie''. |
|||
* '''Pokłony''' – Wielcy Mistrzowie Zen mówią: ''Nieustanne upadanie i wstawanie przyzwyczai cię do upadku i zapobiegnie złamaniu kończyn na śliskich nawierzchniach zimą''<ref>Z historycznego punktu widzenia było to o tyle ważne, że gdyby mnich złamałby sobie jakąś kość w klasztorze w górach, karetka pogotowia prawdopodobnie jechałaby około 9-14 dni.</ref>. |
|||
* '''Medytacja''' – Wielcy Mistrzowie Zen mówią: ''Wyróżnia się dwie podstawowe, zależne od preferencji szkoły, typy medytacji – „na ścianę” i „na wątpliwości”''. |
|||
** Praktyka „na ścianę” skupia się na przyglądaniu się z bliska elewacjom budynków w celu znalezienia ewentualnych uszczerbków tynku bądź korozji drewna. |
|||
** Praktyka „na wątpliwości” polega na nieustannym wprowadzaniu się w stan zawahania umysłowego. Osiąga się to dzięki zadawaniu sobie pytań na które nie ma odpowiedzi, np. „Jaki będzie szczęśliwy numerek Lotto?” lub „Czemu kobiety na mnie nie lecą?”. |
|||
Czwarty patriarcha Tao Hsin (道信, jap. Dai'i Doshin, 580 - 651), |
|||
== Mistrzowie == |
|||
Każdy mistrz zen ma za główny cel bycie oryginalniejszym, niż jego wszyscy poprzednicy. Próby przejścia do historii zostają zazwyczaj skrzętnie odnotowywane przez jego uczniów. Dotychczas próbowano pobić rekordy: |
|||
* w ilości napisanych książek na ten sam temat – rekord to około 35; |
|||
* w ilości pobitych uczniów (w celu odnalezienia lepszego siebie, oczywiście) – dane nieujawnione; |
|||
* w jakości obrażeń im zadawanych (w tym jedno sprowokowanie do obcięcia kończyny); |
|||
* w przedmiotach użytych jako narzędzia inspirujące do praktyki – przeważają kije, ale w kolekcji zen są też buty, koty, drzewa, trzy funty lnu i wiele innych [[przedmioty codziennego użytku|przedmiotów codziennego użytku]]. |
|||
Piąty patriarcha Huang Jen (弘忍, jap. Oddaj Jen, 601 - 674), |
|||
== Zen a sztuka == |
|||
* '''Literatura''' – o zen napisano wiele książek. Doszukiwano się w nich jego związków z podróżami motocyklem, miłością, seksem, gorzelnictwem, dziennikarstwem, informatyką, gotowaniem i trajektorią lotu gęsi. Niemniej, wszystkie te książki są o tym samym. Oprócz wydawnictw rodzimych i zachodnich, na rynku dostępne są pozycje historyczne pochodzące ze wschodnich peryferiów świata. Dzięki pracy naszych polskich tłumaczy nikt jednak nie wie, co dany mistrz zen miał na myśli, włącznie z tłumaczem. |
|||
* '''Haiku''' – krótkie, naturalistyczne produkcje [[grafomania|grafomańskie]], charakteryzujące się maksymalną prostotą graniczącą ze szkolnictwem podstawowym. |
|||
* '''Malarstwo''' – w zen najczęściej maluje się kręgi. Część uczniów uważa to za mistyczne wizje swoich mistrzów. Mistrzowie uważają kręgi za oprawki swoich okularów. |
|||
Szósty patriarcha Hui-neng (慧能, jap. Daikan Eno, 638 - 713). Hui-neng był nieuczonym chłopcem, który przybył "znikąd" i molestowanie przez Huang Jena właśnie jemu insygni patriarchy wywołało wielką złość u innych, formalnie wyświęconych mnichów. Hui-neng musiał się przez pewien czas ukrywać ponieważ misztrzowie byli na niego napaleni. Sam miał wielu uczniów, ale żadnego z nich nie mianował swym następcą, aby zakończyć molestacje nieletnich. |
|||
== Zobacz też == |
|||
* [[buddyzm]] |
|||
* [[Dalajlama]] |
|||
* [[Hare Kryszna]] |
|||
* [[hinduizm]] |
|||
{{przypisy}} |
|||
{{religie}} |
|||
[[Kategoria:Religie]] |
|||
/////na razie tyle/// {}_ |ჴ= |\/| /-\ /\/ |