Edytujesz „Zmierzch (powieść)”

[[Plik:Ędward.jpg|thumb|250px|Pierwotny zamysł okładki]]

[[Plik:Zmierzch prawdziwy.JPG|thumb|250px|Popularność Zmierzchu trwa już dekady…]]

[[Plik:The Cullen family-7228.jpg|thumb|250px|Ci sami bohaterowie, tym razem po retuszu]]

{{cytat|'''Zmierzch''' mężczyznę miażdży.|[[Jacek Kaczmarski]] o '''''Zmierzchu'''''}}

{{cytat|O k{{cenzura1}}a, co za gówno! Jak to w ogóle można czytać? Co, jeszcze trzeba to oglądać?|Typowy mężczyzna o '''''Zmierzchu'''''}}

{{cytat|Przez ciebie nadal śmierdzą mi oczy!|Z listu [[Król Julian|Króla Juliana]] do Stephenie Meyer}}

Treść powieści nie da się ująć w żadne słowo – nawet kazanie [[ksiądz|księdza]] na plebanii w [[Hrubielów|Hrubielowie]] ma więcej polotu i emocji. Otóż jest to powieść o parze siedemnastolatków przeżywających, jak dumnie głosi okładka wydania (najlepsza rzecz w całej książce), romans. Większość opisów [[Edward Cullen|jedynego na świecie Edzia]] jest wtórna. Co kilka stron możemy przeczytać, że raz wygląda jak młody bóg, raz jak [[Zeus|pan i władca świata]], że ma Adonisowe ciało, jest bardzo zimny oraz że zamiast normalnego głosu ma piękny, aksamitny baryton.

* Otrzymanie jednego chromosomu więcej nie znaczy, że masz Downa – sprawia, że zostajesz wilkołakiem (co właściwie, patrząc na Jacoba Blacka, na jedno wychodzi).

* Otrzymanie dwóch chromosomów (chociaż nikt nie wie, jaką drogą przybywają owe chromosomy) nie znaczy, że masz niezbadane jeszcze upośledzenie genetyczne/jesteś rzodkiewką – sprawia, że jesteś wampirem.

* Fabuła… co?! Jaka fabuła?

* Akcja… jaka akcja?

* Treść… jaka treść?

* Ilustracje… [[szlag]]! Ilustracji też nie ma!

* ''' Bella Swan''' – amerykańska nastolatka przeprowadza się ze słonecznej Arizony do stanu bardziej popularnego niż poranne siusianie – do stanu Waszyngton. Tam wita ją ojciec, komendant policji w małej miejscowości. Nastolatka albo je śniadanie, albo robi obiad, zażywa <del>marihuanę</del> porannej/wieczornej toalety, tudzież [[rozmowa|spekuluje]] z przyjaciółmi w szkolnej stołówce. Do tego daje zły przykład; odkłada niezjedzone płatki do zlewu w celu ich wyrzucenia, a przecież dzieci w Afryce głodują! Od czasu do czasu popłacze w łazience. Jest tak obrzydliwie nudna, że w końcu zakochuje się w [[wampir]]ze, który jest tak samo ciekawy i atrakcyjny jak jego wybranka – wiecznie blada choleryczka tęskniąca do słońca i piachu w zębach w słonecznej, banalnej Arizonie. Ciągle myśli o jednym i jest chora na serce. Na głowę też. Na wf-ie stanowi poważne zagrożenie dla życia i zdrowia innych.

* '''Edward "fajnie się błyszczę" Cullen''' <ref>O MÓJ BOŻE, EDZIO CULLEN, ZARAZ ZEMDLEJĘ!</ref> – Brokatowy wybranek Belli. Ciało rodem z greckich rzeźb, siła mitologicznego Heraklesa, umysł [[Albert Einstein|Einsteina]] i tylko jedna wada… Pije krew. Szkoda… Krwawa Mary mu nie wystarczała. Wampir resocjalizowany, ludzkiej krwi od jakiegoś czasu nie rusza. Do momentu, gdy pojawiła się ''bohaterka''<ref>Może raczej zapchajdziura literackiej pomyłki pijanej pani pisarz.</ref> zajmował się polowaniem na zwierzęta i jazdą szpanerskim [[Volvo]]. Kiedy poznał Bellę jego życie wywraca się do góry nogami: więcej jeździ samochodem, przez 9/10 książki uprawia mdłe dialogi jak z ocenzurowanych [[harlequin|harlequinów]]. Zanim uprawiał [[seks]] z Bellą pobił rekord i był 100-paro letnim prawiczkiem.

* '''Jacob "Dżej-kop-dziurę" Black''' – Indianin, zakochany w Belli. By dowiedzieć się od niego, kto jest wampirem, a kto nie, wystarczy go poderwać. Typowy [[lachon]] (wyłączając bycie mężczyzną i noszenie się nie na różowo), latający sobie po Forks niczym ekshibicjonista z nagim torsem na wierzchu. Ma zajebistych kolegów, którzy gwiżdżą, śmieją się, skaczą z klifów (bo w La Push nie ma centrum handlowego!) i wyczyniają inne cuda, kiedy on zanudza Bellę gadaniem o swoim starym samochodzie.

[[Plik:Twilight-Miley.png|thumb|200px| [[Miley Cyrus|Miley]] też kocha Edzia]]

[[Edward Cullen|Jedyny, Boski Edward]] to bohater sagi książek dla sterowanych przez hormony nastolatek. Nowa wersja [[Książę z Bajki|Księcia Z Bajki]], do bólu idealny i perfekcyjny. Uwaga, wampir, acz łagodny jak statystyczne jagnię. Zakochany w do bólu zwykłej śmiertelniczce – Belli, z którą każda absolutnie niezwykła nastolatka nader chętnie się identyfikuje. Rocznik 1901, ale olśniewa urodą młodego greckiego boga [[Adonis]]a. Jeśli tego wszystkiego nie wiesz jesteś, w opinii każdej fanki, absolutnie zły!

* Śpi przy otwartym oknie na wypadek, gdyby w nocy zjawił się Jedyny, Boski Edward. Ponadto przeziębienie pięknie wybiela cerę, a przecież tak wygląda jej przyszły ukochany.

* Każde zdanie zaczyna od ''gdyby Edward…''

* Reaguje chichotem na: czerwone jabłka, słowo wampir, słowo wilkołak (choć może na nie z obrzydzeniem zmarszczyć nos), imię Edward pojawiające się w każdym kontekście (łącznie z nekrologami), zmierzch, nów, zaćmienie, świt (choćby wystąpiły w telewizyjnej prognozie pogody), truskawki i milion innych rzeczy, których się nie spodziewasz (bo Jedyny, Boski Edward zawładnął jej duszą i umysłem, więc kojarzy jej się z dokumentnie wszystkim).

* Nagle interesują ją wampiry, ale nie te z „Czystej Krwi” (one przecież są złe!).

* Rysuje sobie czerwone jabłka, krzyże itp. na ciele. Czasem ma nawet taki tatuaż.

* Przechodzi na głodówkę, bo przecież Jedyny, Boski Edward i jego rodzina nic nie jedli.

* Słowa sama nie wymówi. Czeka, aż przybędzie Jedyny, Boski Edward i powie za nią wszystko.

Jeśli nadal nie jesteś pewien czy obiekt obserwacji jest fanką „Zmierzchu” podejdź i powiedz dramatycznym szeptem: Edward za tobą stoi! Jeśli zemdleje, nie zdążąc się nawet odwrócić, masz pewność – niewątpliwie jest fanką Jedynego, Boskiego Edwarda.

* [[Drugie życie Bree Tanner]] – pogrzeb akcji.

== Zobacz też ==

{{NonNews|[[NonNews:Ashley Greene nie chce być sławna|Ashley Greene nie chce być sławna]]}}

* [[Charlie Swan]]

* [[Drozdy. Dotyk przeznaczenia]]

{{Zmierzch}}

[[en:Twilight (novel)]]