Edytujesz „Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich”

Historia tego przodującego państwa zaczyna się w roku 1844, gdy wielki [[Karol Marks]] stworzył teorię, która zapewnić miała wszystkim ludziom szczęście, pracę i równość. Pomysły Marska spodobały się Włodzimierzowi Iliczowi Leninowi, który został liderem Rosyjskiej FSRR, a następnie zapragnął promować tę ideę na całym świecie. O ile Białorusini i Ukraińcy zainteresowali się tymi teoriami, tak Polacy pomylili Rosjan z [[Kościół Adwentystów Dnia Siódmego|potomkami Michała Beliny-Czechowskiego]] i powiedzieli, że mają dosyć gadania o rzekomym [[Koniec świata|końcu świata]], który zakończy się szczęściem i równością mieszkańców. Wobec niechęci Polaków i innych Europejczyków do poglądów marksistowskich, Lenin stwierdził, że lepiej iść w jakość, a nie w ilość. W tym celu połączył kilka państw w jeden szczęśliwy raj: Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Plany pójścia w jakość szły jednak opornie, bo co Lenin wypisywał plan, tak zawsze wychodziło mu, że najlepszym rozwiązaniem jest zainwestowanie w [[kapitalizm|wolny rynek]] pod postacią Nowej Polityki Ekonomicznej. NEP (stanowiący taki sam błąd jak [[dzielenie przez zero]]) sprawił, że Lenin dostał udaru i umarł. Władzę w kraju przejął [[Józef Stalin]].

Stalin miał lepsze gadane od Lenina, bo jak w latach 40. zaczął promować idee komunistyczne na świecie, to przekonał do siebie prawie całą Europę Środkowo-Wschodnią, Azję Środkową, Chiny i parę innych miejsc. Jednocześnie wraz z wysyłaniem sołdatów na misję, gdzie mieli pukać do drzwi i pytać się, czy chcą porozmawiać o Stalinie, ZSRR wyzwala Europę od [[nazizm]]u. Kryzys nastąpił w [[1941]] roku, kiedy to Stalin był bezbronny wobec ataku niemieckiego. Masowe rozstrzeliwania cofających się pozwoliły jednak odepchnąć najeźdźcę aż do granic ziem rosyjskich (w okolice [[Berlin]]a). Mimo ambitnych planów Józefa, Amerykanie zagrozili, że jeśli postanowi on zdobyć [[Madryt]], [[bomba atomowa|zaprotestują]]. Ambitny przywódca nie zrezygnował jednak ze swoich wielkich planów. Problem pojawił się dopiero 5 marca [[1953]], gdy Stalin umarł. Na <del>szczęście</del> udar mózgu.