Piosenka Drwala: Różnice pomiędzy wersjami
(nowa strona) |
M (linki) |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
'''Piosenka Drwala''' – piosenka i zarazem skecz grupy [[Monty Python]]a, który pierwszy raz pojawił się w ramach ich Latającego cyrku, w wyemitowanym w [[1969]] dziewiątym odcinku serii. |
'''Piosenka Drwala''' – piosenka i zarazem skecz grupy [[Monty Python]]a, który pierwszy raz pojawił się w ramach ich Latającego cyrku, w wyemitowanym w [[1969]] dziewiątym odcinku serii. |
||
Utwór ten wyprzedzał swoje czasy o co najmniej 50 lat, będąc głęboką i przemyślaną analizą zjawisk takich jak [[gender|tożsamość płciowa]], [[transwestytyzm]] czy wreszcie odbiór osób ze skłonościami do transwestytyzmu przez [[ |
Utwór ten wyprzedzał swoje czasy o co najmniej 50 lat, będąc głęboką i przemyślaną analizą zjawisk takich jak [[gender|tożsamość płciowa]], [[transwestytyzm]] czy wreszcie odbiór osób ze skłonościami do transwestytyzmu przez [[społeczeństwo]] i ich rodziny. Opowiada on historię granego przez [[Michael Palin|Michaella Palina]] [[fryzjer]]a (w innej wersji – sprzedawcy ze [[sklep]]u [[zwierzęta|zoologicznego]]), który wyjawia klientowi, że tak naprawdę zawsze chciał być [[drwal]]em. |
||
W trakcie wykonywania piosenki jej treść szybko jednak schodzi z tematu ścinania drzew na pociąg bohatera do noszenia podwiązek oraz staników, bujania się w damskich ciuchach po [[bar]]ach i tego, że bohater ''zawsze chciał być dziewczynką, tak jak jego kochana mamusia'' (w innej wersji – ''tak jak jego kochany tatuś''). |
W trakcie wykonywania piosenki jej treść szybko jednak schodzi z tematu ścinania drzew na pociąg bohatera do noszenia podwiązek oraz [[Biustonosz|staników]], bujania się w damskich ciuchach po [[bar]]ach i tego, że bohater ''zawsze chciał być dziewczynką, tak jak jego kochana [[Matka|mamusia]]'' (w innej wersji – ''tak jak jego kochany [[Ojciec|tatuś]]''). |
||
Niestety, odważne wyznanie bohatera, który postanawia obnażyć się przed światem, ukazując że pod strojem męskiego drwala żyje odziana w podwiązki delikatna istota, nie ma szczęśliwego zakończenia. Końcówka piosenki to krótka scena, w której bohater nie tylko wywołuje płacz swojej dziewczyny, ale i sprowadza na siebie deszcz starych [[Jajko|jaj]] i zgniłych [[Warzywo|warzyw]] – wyraźnie pokazuje to, że świat AD 1969 nie był jeszcze gotów na drwali w podwiązkach. |
Niestety, odważne wyznanie bohatera, który postanawia obnażyć się przed światem, ukazując że pod strojem męskiego drwala żyje odziana w podwiązki i pończoszki delikatna istota, nie ma szczęśliwego zakończenia. Końcówka piosenki to krótka scena, w której bohater nie tylko wywołuje płacz swojej dziewczyny, ale i sprowadza na siebie deszcz starych [[Jajko|jaj]] i zgniłych [[Warzywo|warzyw]] – wyraźnie pokazuje to, że świat AD 1969 nie był jeszcze gotów na drwali w podwiązkach. |
||
Aktualna wersja na dzień 16:35, 7 lip 2024
 |
Nikt się nie spodziewa hiszpańskiej inkwizycji! Ten artykuł przeżył torturę wygodnego fotela, jest sponsorowany przez Ministerstwo Głupich Kroków i jest prawie tak zabawny, jak Najzabawniejszy Dowcip Świata. Wandalizowanie skończy się ukamienowaniem. |
Piosenka Drwala – piosenka i zarazem skecz grupy Monty Pythona, który pierwszy raz pojawił się w ramach ich Latającego cyrku, w wyemitowanym w 1969 dziewiątym odcinku serii.
Utwór ten wyprzedzał swoje czasy o co najmniej 50 lat, będąc głęboką i przemyślaną analizą zjawisk takich jak tożsamość płciowa, transwestytyzm czy wreszcie odbiór osób ze skłonościami do transwestytyzmu przez społeczeństwo i ich rodziny. Opowiada on historię granego przez Michaella Palina fryzjera (w innej wersji – sprzedawcy ze sklepu zoologicznego), który wyjawia klientowi, że tak naprawdę zawsze chciał być drwalem.
W trakcie wykonywania piosenki jej treść szybko jednak schodzi z tematu ścinania drzew na pociąg bohatera do noszenia podwiązek oraz staników, bujania się w damskich ciuchach po barach i tego, że bohater zawsze chciał być dziewczynką, tak jak jego kochana mamusia (w innej wersji – tak jak jego kochany tatuś).
Niestety, odważne wyznanie bohatera, który postanawia obnażyć się przed światem, ukazując że pod strojem męskiego drwala żyje odziana w podwiązki i pończoszki delikatna istota, nie ma szczęśliwego zakończenia. Końcówka piosenki to krótka scena, w której bohater nie tylko wywołuje płacz swojej dziewczyny, ale i sprowadza na siebie deszcz starych jaj i zgniłych warzyw – wyraźnie pokazuje to, że świat AD 1969 nie był jeszcze gotów na drwali w podwiązkach.
