Cytaty:Alternatywy 4

Alternatywy 4 – cytaty.

A Ą B C Ć D E Ę F G H I J K L Ł M N Ń O Ó P Q R S Ś T U V W X Y Z Ź Ż

N

• – No i co pan narobił? Wchodzi pan jak do siebie, trzaska drzwiami jak w stodole. O, zasłona mi się podarła!
  – Przede wszystkim – ja tu jestem u siebie. A co do zasłony, to nic nie szkodzi.
  – Jak to?
  – Czy pani zauważyła, jakie zasłony ja powiesiłem?
  – No te, zielone.
  – No właśnie. A pani powiesiła żółte z brązowym. I jak to teraz wygląda? Ohyda!
  – A co to pana obchodzi, jakie ja mam u siebie zasłony?
  – Ja jestem odpowiedzialny za ten dom i wymagam społecznego podejścia. Ja powiesiłem zielone, pani brązowe. No i jak to teraz wygląda? Jak gówno w lesie! I ja się na to nie zgadzam!
  • Postaci: Ewa Majewska i Anioł

S

• – Szanowny pan życzy?
  – Proszę szklankę herbaty.
  – A! Z rumem!
  – Nie, z cukrem.
  – Z cukrem nie ma, jest z rumem.
  – To może kawę.
  – Po irlandzku czy po szwedzku?
  – Jest jakaś różnica?
  – O! Po irlandzku jest z whisky, a po szwedzku z koniakiem.
  – To może ja poproszę o wodę mineralną.
  – Woda raz, co do tego?
  – Do tej wody? No... szklankę.
  – Na szklanki nie podajemy. Może być pięćdziesiątka, albo pół litra.
  – To ja może przedtem coś zjem.
  – Proszę bardzo. Jest indyk po bretońsku, po cygańsku, po portugalsku, indyk a la flaczki, indyk a la łosoś, indyk a la szynka.
  – No to może już jak pan uważa.
  – Mhm. A co do wódeczki, zamówimy pół litra.
  • Opis: docent Furman w knajpie

T

• – To wy jesteście ten Anioł.
  – Tak jest.
  – No to poznajmy się. Jestem Parys, dzielnicowy. Rozumiemy się?
  – Tak, panie sierżancie.
  – Flagi trzeba powiesić.
  – Panie sierżancie, ja zawsze w to robotnicze święto to już tak...
  – Nie o to chodzi! Drugiego to jeszcze mogą sobie wieczorem prawda wisieć, ale trzeciego to żeby mi już żadna nie wisiała. Rozumiemy się?
  – Tak jest, panie sierżancie!
  – Poza tym, wszystko w porządku?
  – Tak, panie sierżancie, wszystko w porządku.
  – Lokatorzy jacy?
  – Aaa, mieszani.
  – Ale jest trochę elementu?
  – Ale mieszani.
  – Co to, wy książki czytacie?
  – To informacje o lokatorach.
  – To ciekawe!
  – Tak.
  – Ja lubię poczytać takie życiowe książki. Będzie pełna, przyjdę, poczytam, zobaczymy. Będzie w porządku, będę pamiętał. Będę pamiętał, będzie dobrze. Będziemy kręcić, nie będzie dobrze. Rozumiemy się?
  – Tak, panie sierżancie.
  – Jak się będziemy rozumieć, będzie dobrze. Nie będziemy się rozumieć... Rozumiemy się?
  • Postaci: dzielnicowy Parys i Anioł