Śniadanie kontynentalne

Krew mnie zaleje, jeśli podadzą to cholerstwo raz jeszcze!

Myśli gościa drogiego hotelu podczas czekania na śniadanie

Jajecznica? Taki ! Kanapki? Taki ! Śniadanie kontynentalne po wsze czasy!

Szef kuchni jakiegoś pensjonatu już wie co zjesz

Szablon:T podawane w większości hoteli, pensjonatów, hosteli i zajazdów byle co, na czym goście mają utrzymać się aż do obiadu. Wprowadza to konieczność organizowania nieoficjalnych posiłków samemu, dzięki czemu nawet wypad do Berlina może się zmienić w podstawowy kurs przetrwania.

Skład

Ów posiłek składa się z:

• Pieczywa – zazwyczaj w postaci sucharów lub bułek;
• Masła – prawdopodobnie jedyna rzecz w całym śniadaniu, która zaspokaja zapotrzebowanie na nabiał;
• Miodu/Dżemu – dodatek do pieczywa, zwykle tak słodki że mdlący;
• Kawy/Herbaty – podawana w filiżankach, przez które prawdopodobnie powstał przyrostek nano;

Geneza

Ów posiłek został wymyślony przez nemezis hrabiego Sandwich, Jaques'a de Alvestion – drobnego francuskiego szlachcica. Początkowo miało ono służyć, jako jedna z tortur stosowanych na więźniach z Anglii. Dopiero w połowie XX wieku prężnie rozwijający się przemysł turystyczny wraz z nadwyżkami miodu i pieczywa sprawiły, że postanowiono ową torturę wykorzystać w paryskich hotelach na śniadanie. Zapoczątkowało to modę, która rozprzestrzeniła się na całą Francję, a potem, jak to z idiotyczną francuską modą bywa, na cały świat.

Legenda o wersji rozszerzonej

Niektórzy co bardziej doświadczeni turyści opowiadają legendy o hotelach, w których to dostaje się tak zwane rozszerzone śniadanie kontynentalne. Owe hotele mają się znajdować w szczególnie niedostępnych miejscach, zwykle powiązanych z elementarnym turyzmem pielgrzymkowym. Według owych opowieści ów posiłek nie dość, że napój ma podany w naczyniu rozsądnej wielkości, to jeszcze posiada inne elementy, takie jak:

• jajecznica;
• wędlina;
• warzywa.

Niestety, żadne źródła nie potwierdzają tych legend.