Anna Grodzka: Różnice pomiędzy wersjami
(cytat z Millera) Znaczniki: rewert edytor źródłowy |
Mustafar29 (dyskusja • edycje) Znacznik: edytor źródłowy |
||
| Linia 8: | Linia 8: | ||
Anna/Krzysztof posiada jednego [[syn]]a, spłodzonego przy pomocy męskich organów płciowych. Nie wiadomo, jakie imię ów potomek ma wpisane w [[dowód osobisty|dowodzie osobistym]] w rubryce „ojciec”. |
Anna/Krzysztof posiada jednego [[syn]]a, spłodzonego przy pomocy męskich organów płciowych. Nie wiadomo, jakie imię ów potomek ma wpisane w [[dowód osobisty|dowodzie osobistym]] w rubryce „ojciec”. |
||
W pewnym okresie swojego życia, osoba ta uczestniczyła w rozmowie z katolickim księdzem oraz innym politykiem. Ów osoba jednak nie była zbyt obeznana w kulturze, zwracając się do duchownego per pan. Po drobnej uwadze, osoba powiedziała, że "pan" nie jest wcale obraźliwe. Na to polityk siedzący w ich towarzystwie wstał, i wypowiedział dość popularne słowa względem tej osoby: '''''No właśnie, proszę pana.''''' |
|||
{{przypisy}} |
{{przypisy}} |
||
Wersja z 16:40, 7 gru 2015
|
Ten artykuł dotyczy polskiej posłanki. Zobacz też hasła o innych osobach o tym imieniu. |
Dzwonię do Pani/Pana w bardzo nietypowej sprawie
- Janusz Weiss do Anny Grodzkiej
Miejsce Grodzkiego jest nie w Sejmie, lecz w cyrku – gdzieś pomiędzy Kobietą z Brodą, a Murzynem z 20-calowym interesem
- Janusz Korwin-Mikke o Annie Grodzkiej
Prawdziwego mężczyznę poznaje się nie po tym, jak zaczyna, ale jak kończy.
- Leszek Miller (prawdopodobnie) o Annie Grodzkiej
Krzysztof Bęgowski vel Anna Grodzka (ur. 16 marca 1954 w Otwocku) – personifikacja Ojczyzny Naszej, która to jednocześnie jest mężczyzną oraz kobietą, która do piersi matczynej przytuli i sztandar w orły białe nocą wyhaftuje. Prywatnie poseł/posłanka[2], bo gdzieżby było lepsze miejsce dla tak patriotycznego symbolu jak w Sejmie. Następca/następczyni Kopernika, który też był kobietą.
Anna/Krzysztof posiada jednego syna, spłodzonego przy pomocy męskich organów płciowych. Nie wiadomo, jakie imię ów potomek ma wpisane w dowodzie osobistym w rubryce „ojciec”.
W pewnym okresie swojego życia, osoba ta uczestniczyła w rozmowie z katolickim księdzem oraz innym politykiem. Ów osoba jednak nie była zbyt obeznana w kulturze, zwracając się do duchownego per pan. Po drobnej uwadze, osoba powiedziała, że "pan" nie jest wcale obraźliwe. Na to polityk siedzący w ich towarzystwie wstał, i wypowiedział dość popularne słowa względem tej osoby: No właśnie, proszę pana.
Przypisy
To jest tylko zalążek artykułu biograficznego. Jeśli widziałeś tę osobę na ulicy – rozbuduj go.
To jest tylko zalążek artykułu z dziedziny polityki. Jeśli dostajesz wypieków na widok obrad Sejmu – rozbuduj go.
