Sferokoń: Różnice pomiędzy wersjami
AmoniakBOT (dyskusja • edycje) M (commons, pxfix) Znacznik: edytor źródłowy |
M |
||
Linia 52: | Linia 52: | ||
[[Kategoria:Fizyka konceptualna]] |
[[Kategoria:Fizyka konceptualna]] |
||
[[Kategoria:Religia]] |
|||
[[ru:Сферический конь в вакууме]] |
[[ru:Сферический конь в вакууме]] |
Wersja z 14:40, 2 maj 2019
Sferokoń (Sferyczny Koń w Próżni) – fundamentalny obiekt fizyki współczesnej, łączący zaawansowaną fizykę teoretyczną oraz mechanikę płynów CFD ze światem rzeczywistym.
Historia powstania
Pierwszy na świecie Sferokoń został zaobserwowany w środowisku USENET net.jokes. Oryginał historii brzmi mniej więcej w taki sposób:
Włoski mafiozo zaprosił do swej willi chemika, inżyniera i fizyka aby złożyć im propozycję nie do odrzucenia.
– Macie tydzień – powiedział – aby sprawić, by mój koń wygrał wyścig na Cappanelle. Daje wam po milionie euro na ten cel. Jeśli wam się nie uda – zagroził – sami wiecie, co was czeka.
Wzięli się wiec do pracy, a po tygodniu przyszli z raportem do willi mafioza.
– Ja i mój zespół wykorzystaliśmy milion i opracowaliśmy najnowszy preparat, który po wyścigu ulega rozkładowi na cukry proste – powiedział chemik – Sprawi on, że koń będzie najszybszy. – Cóż, zobaczymy – odrzekł mafiozo – jeśli to zadziała, będziesz nagrodzony.
– Ja z kolej opracowałem i przetestowałem hipersoniczny układ stabilizująco-pobudzający, zasilany ogniwem wodorowym – powiedział inżynier – schowany pod siodłem konia będzie niezauważony i sprawi, że koń wygra! Niestety jest to najnowocześniejsza technologia i wykorzystałem cały milion na ten cel. – Niech będzie – powiedział mafiozo – jeśli się uda, będzie i tobie nagroda. A jakie są rezultaty twojej pracy? – zapytał fizyka.
– Cóż, dobrze byłoby, gdybym dostał jeszcze jeden milion – powiedział fizyk – ale nawet za ten udało mi się już sformułować podstawy teoretyczne pod zagadnienie. Rozważmy więc sferycznego konia w próżni...
Właściwości
Sferokoń jest uproszczonym modelem fizycznym konia zwyczajnego. Wprowadza się w nim zatem następujące uproszczenia:
- Przyjmuje się, że koń jest sferyczny i jednorodny, więc jego środek ciężkości i środek geometryczny się pokrywają, a charakterystyki fizyczne oblicza się za pomocą podstawowych zależności.
- Przyjmuje się, że promień konia sferycznego jest znany.
- Przyjmuje się, że gęstość konia jest znana i jest ona jednakowa w całej objętości konia sferycznego.
- Pomija się oddziaływanie środowiska, ponieważ koń porusza się w próżni.
- Umieszczony w materialnym ośrodku, sferokoń oddziaływałby raczej słabo niż silnie.
- Zakłada się supersymetrię konia – koń sferyczny jest zawsze koniem, niezależnie od tego, z której strony się na niego spojrzy.
Ciekawostki
- Sferokoń podczas biegu w atmosferze ma zerowy opór powietrza. Jednakże jest to sytuacja abstrakcyjna ze względu na fakt, że w rzeczywistości sferokoń występuje w próżni.
- Sferokoń oddycha gazem doskonałym.
- Sferokoń ma spin równy jedności.
- Sferokoń jest obojętny elektrycznie i erotycznie.
- Część sferokoni ma ciała doskonale czarne.
- Aby sferokoń miał ciało doskonale czarne, musi on mieć promień mniejszy bądź równy promieniowi Schwarzschilda czarnej dziury o ekwiwalentnej masie.
- Rżenie sferokonia jest falą harmoniczną i rozchodzi się bez tłumienia nawet w próżni.
- Sferokoń nie ma potrzeby w sferokobyle, ponieważ występuje w teoretycznej przestrzeni w czasie nieograniczonym.
- Sferokoń wypasa się na polach jednorodnych.
- Włos z ogona sferokonia jest absolutnie nierozciągliwy.
- Jednostka 1 KM oznacza pracę, jaką wykonuje sferyczny koń o promieniu 1 m masą 1 kg w próżni w temperaturze 1 K w czasie 1 s.
- Sferokoń w uprzęży stanowi kanoniczny przykład perpetuum mobile I-go rodzaju.
- Jednakże zadanie skonstruowania uprzęży dla sferokonia jest zadaniem nierozwiązywalnym ze względu na idealnie sferyczny kształt konia.
- Teoretyczny galopujący sferokoń porusza się po cykloidzie.
- W próżni zaś sferokoń porusza się po trajektoriach Hohmanna.
- Sferyczny koń jest idealnie okrągłym kryształem i klasycznym przykładem obiektu o zerowej entropii.
Ze świata nauki
Pierwsze doświadczenia przeprowadzone na LHC wykryły ślad cząstki, która porusza się po trajektorii L. Przypuszczalnie właśnie w ten sposób powinien poruszać się antysferokoń.